Δεν ήξερα πως χαιρόμουν τόσο πολύ που αυτοί οι άνθρωποι παραθέριζαν.
Δεν ήξερα πως χαιρόμουν τόσο πολύ που πλατσούριζαν τα μικρά στη θάλασσα.
Δεν ήξερα πως χαιρόμουν τόσο πολύ που απολάμβαναν μια καλοκαιρινή ρουτίνα.
Δεν ήξερα πως χαιρόμουν τόσο στη θέα μιας παραλίας γεμάτης ομπρέλες.
Ήξερα πως μπορούν οι λίγοι να σώσουν τους πολλούς
Ήξερα πως οι πολλοί μπορούν να σώσουν τους λίγους
Δεν θα μάθω πόσα «ξυλάκια» και «πυραύλους» έφαγαν τα μικρά
Δεν θα μάθω ως πού έφτασαν στο μακροβούτι
Δεν θα μάθω ποιοι έβγαλαν φέτος τις βοηθητικές
Μου αφαιρέθηκε το δικαίωμα και η ευκαιρία να τους συναντήσω….
Έμαθα μόνο τα ονόματά τους και γράφτηκαν τα πρόσωπά τους στη μνήμη μου από παλιές όμορφες στιγμές τους
Έμαθα πόσο αγαπιόντουσαν, ακόμα ίσως και κάποιοι που μια μέρα πριν «κρατούσαν χαρακτήρα»
Έμαθα πως γνωστοί ή άγνωστοι επέλεξαν να πεθάνουν αγκαλιά
Έμαθα πώς από τη μια στιγμή στην άλλη, αυτή η «άλλη» στιγμή μπορεί να είναι η τελευταία
Έμαθα πως πολλοί πέθαναν και πολλοί αγνοούνται επειδή υπάρχουν άνθρωποι απάνθρωποι
Έμαθα πως πολλοί σώθηκαν και ζούνε επειδή υπάρχουν άνθρωποι υπεράνθρωποι
Τους ευχαριστούμε….
Υποθέτω πως δεν θα μάθουμε από αυτό
Υποθέτω πως όσοι δεν έχουν πρόβλεψη, ακόμα και τώρα δεν άνοιξαν χάρτες και δε συγκλήθηκαν συμβούλια για την κατάστρωση σχεδίου έκτατης εκκένωσης
Υποθέτω πως δεν περάστηκαν σχετικά σενάρια σε εξειδικευμένους προσομοιωτές
Ξέρω πως κανείς δεν πιστεύει ότι θα του τύχει
Ξέρω όμως ότι μπορεί να τύχει σε όλους μας
Ξέρω ότι πολλές εικόνες από την περιοχή, για όσους έχουμε πάει, είναι πλέον αναμνήσεις
Ξέρω πως σε εμπόλεμη περίοδο, οι συμμετέχοντες προσπαθούν να κερδίσουν τον πόλεμο με όσον το δυνατόν λιγότερες απώλειες
Καταφέραμε να χάσουμε την ειρήνη με τις μεγαλύτερες δυνατές απώλειες
Αποδείχθηκε για άλλη μια φορά πως χωρίς πρόβλεψη και σχεδιασμό, η έκβαση πάντα θα εξαρτάται από την τύχη και ποτέ από τις ικανότητές μας.
Σημασία έχει ότι η Σημαία μας κυματίζει μεσίστια….
Δεν έπρεπε να συμβεί. Να μην ξανασυμβεί!!
