Βέροια Γράμματα & Τέχνες

“Γιοι και Κόρες”. Μικρά και μεγάλα, κωμικά και τραγικά, σε μια παράσταση “ορχήστρα”

 

Δήμητρα Σμυρνή

Μια παράσταση «ορχήστρα»! Γιατί έτσι λειτούργησαν οι 12 της Ομάδας Ενηλίκων «Σανίδι», που ανήκει στα τμήματα υποδομής του ΔΗΠΕΘΕ Βέροιας. Σαν τα όργανα μιας καλοκουρδισμένης ορχήστρας με μαέστρο της το σκηνοθέτη της παράστασης, τον Πέτρο Μαλιάρα.

Πράγμα εξαιρετικά δύσκολο, αν σκεφτεί κανείς πως οι 12 κι ο σκηνοθέτης τους είχαν ν’ αντιμετωπίσουν ένα κείμενο πολλαπλών ρόλων και ενός ταχύτατου ρυθμού, που μετέφερε όχι μόνο τα γεγονότα μέσα στο χρόνο, αλλά και την εναλλαγή των καταστάσεων της ζωής, περνώντας από το τραγικό στο κωμικό και αντίστροφα.

Στιγμές ζωής, όπου το δάκρυ γίνεται γέλιο, όπου η αδικία, ο αγώνας, η ξενιτιά, ο θάνατος, ο έρωτας, το γλέντι, η νοσταλγία, γίνονται όλα ένα πολύχρωμο κουβάρι που ξετυλίγεται αδιάκοπα, εκπλήσσοντας με τις συνεχείς εναλλαγές του. Στιγμές και γεγονότα της Ιστορίας που σημαδεύουν τα σύνολα και στιγμές και γεγονότα μικρά, που σημαδεύουν το άτομο.

Το κείμενο του Γιάννη Καλαβριανού είχε τη γνώση της ψυχοσύνθεσης του Νεοέλληνα πέρα για πέρα. Και τον απέδωσε περίφημα μέσα από το θεατρικό του λόγο πολυπρισματικά, με μικρούς και μεγαλύτερους ρόλους μέσα σε μια αέναη κίνηση.

Αυτό μπορεί να είναι εξαιρετικά ευχάριστο για το θεατή, εξαιρετικά όμως δύσκολο για το σκηνοθέτη και τους ηθοποιούς του, που είναι σχεδόν ένα δίωρο πάνω σ’ ένα τεντωμένο σχοινί, αλλάζοντας αδιάκοπα περσόνες

Λόγος έξυπνος, δροσερός μοντέρνος. Ο συγγραφέας του, όμως, στο συγκεκριμένο έργο, θα μπορούσε να αφαιρέσει κάποια κομμάτια του, που το βάραιναν χωρίς να προσθέτουν στην αξία του. Ίσως μάλιστα να το έκαναν, αν έλειπαν, περισσότερο σφιχτοδεμένο.

Ο Πέτρος Μαλιάρας, συλλαμβάνοντας στο έπακρο το στόχο του κειμένου να ζωντανέψει την ανθρώπινη περιπέτεια μέσα στο ιστορικό πλαίσιο των μεγάλων γεγονότων που την καθόρισαν, χωρίς ακαδημαϊκή διάσταση, αλλά με τη μορφή ενός ανάλαφρου παιχνιδιού, έδωσε στην παράστασή του ρυθμό, ένταση, χρώμα, παίζοντας ακόμη και με το σκοτάδι και το φως πάνω στη σκηνή, όπως η ζωή παίζει με τη χαρά και τη λύπη στην πραγματικότητα.

Τη σκηνοθεσία του τη διέκρινε η φαντασία στη σύλληψη και η ακρίβεια στην πραγμάτωση, πετυχαίνοντας ένα θετικότατο αισθητικό αποτέλεσμα.

Οι ηθοποιοί του, και οι 12,  κινήθηκαν κάτω από τις οδηγίες του και μετά από τις ατέλειωτες πρόβες, που ήταν εμφανέστατο πως είχαν προηγηθεί, όχι απλά στα ικανοποιητικά επίπεδα μιας ερασιτεχνικής παράστασης, αλλά στα μη αναμενόμενα μιας επαγγελματικής.

Ρόλοι πολλαπλοί για τον καθένα, που έπρεπε να αποδοθούν σε μια αδιάκοπη εναλλαγή, εντάχθηκαν σ’ έναν ρυθμό που στροβίλισε στην έντασή του τους ηθοποιούς αλλά και τους θεατές.

Εδώ, ίσως θα έπρεπε να σημειωθεί πως η εκφορά του λόγου ήταν σαφώς γρήγορη, για να συμβαδίζει με το σκηνοθετικό ρυθμό της παράστασης. Θα μπορούσε όμως να ρυθμιστεί έτσι, ώστε να μη χάσει ο λόγος τη φυσικότητά του.

Όλοι, λοιπόν, οι ενήλικες του τμήματος «Σανίδι» αξίζουν τον έπαινο για τη δουλειά τους και είναι οι:

Γιατζόγλου Ολυμπία, Ζήνδρος Κωνσταντίνος, Ζωγραφοπούλου Κατερίνα, Ίτσκος Γρηγόρης, Κονδάρα Φανή, Κουπίδου Ελένη, Οικονομίδης Δαμιανός, Παπαδοπούλου Φωτεινή, Ποργιαλίδου Νατάσα, Σοφούλη Ελένη, Τσακαλίδου Έλενα, Ψυχαράκης Νίκος.

Η παρουσία των δύο μουσικών, Άγγελου και Κώστα Μπουρνά, (κιθάρες, μπουζούκι, μαντολίνο), πάνω στη σκηνή, που είχαν τη μουσική επιμέλεια και υπογράμμισαν με τα τραγούδια τους τη λαϊκή καταγωγή των ηρώων, υπήρξε καθοριστική για την όλη ατμόσφαιρα του έργου, Εύστοχη και η αντιμετώπιση των σκηνικών και ενδυματολογικών αναγκών από τους Γεωργάκη Χαρά, Γεωργόπουλο Δημήτρη, Όσσα Μαρία και Τσιριγώτη Σοφία.

Καθοριστικοί με την παρουσία τους για την επιτυχία της παράστασης και οι: Αλέξανδρος Καροτσέρης, ηχοληψία, Γιώργος Βέγκος, φωτισμοί και Κατερίνα Γρηγοριάδου, οργάνωση παραγωγής-προβολή.

Μια παράσταση που γέμισε χθες Κυριακή, 10 Ιουνίου, τη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών της Βέροιας, ενθουσιάζοντας τους θεατές, και θα επαναληφθεί και σήμερα Δευτέρα, στον ίδιο χώρο, στις 9 το βράδυ.

Φωτογραφίες: faretra.info

 

banner-article

Ροη ειδήσεων