Περιγραφή: Αλέξανδρος Γραμματικόπουλος
Φωτογραφίες: Αλέξανδρος Γραμματικόπουλος, Αθανάσιος Συργιάννης
Ο άστατος καιρός του Σαββατοκύριακου, που πέρασε, με τα απρόβλεπτα καιρικά φαινόμενά του, ήταν ο λόγος που η καθιερωμένη κυριακάτικη δραστηριότητα της ορειβατικής ομάδας Βέροιας «Τοτός» πραγματοποιήθηκε στην περιοχή της Ημαθίας.
Στην τελευταία Σαββατιάτικη συνάντηση των μελών της ομάδας αποφασίσαμε, βλέποντας τον μουντό και βροχερό κατά διαστήματα καιρό, η ορειβατική εξόρμηση της Κυριακής να πραγματοποιηθεί στην «έδρα μας», έτσι ώστε να βρισκόμασταν «κοντά στα σπίτια μας», ελαχιστοποιώντας κατά πολύ την ταλαιπωρία σε περίπτωση δυσμενών καιρικών συνθηκών που τυχόν επικρατούσαν στην περιοχή.Αποφασίσαμε, επίσης, να ακολουθήσουμε την ίδια διαδρομή με εκείνη της 14ης-01-2018, με κάποιες όμως αυτήν τη φορά αλλαγές.
Έτσι, την Κυριακή 11-02-2018 πρωϊ, φύγαμε από την πόλη της Βέροιας, τα «παντός καιρού» μέλη της ομάδας, παίρνοντας τον παλιό δρόμο για Καστανιά-Κοζάνη (φωτ. 1).
Ο καιρός μουντός, με ψιλόβροχο. Η θερμοκρασία κοντά στους 4ο C.Περάσαμε από το χωριό Γεωργιανοί και συνεχίσαμε την οδική ανηφορική πορεία μας.
Όσο ανηφορίζαμε και σε όλη την διαδρομή μέχρι το πλάτωμα, που βρίσκεται ένα χιλιόμετρο πριν το χωριό Καστανιά, έβρεχε για τα καλά.Προσπεράσαμε το πλάτωμα αυτό με το εξωκλήσι του «Πρ. Ηλία» και το χαρακτηριστικό κιόσκι του και συνεχίσαμε (φωτ. 2).
Τα καιρικά φαινόμενα με τα παιχνίδια τους. Λίγο πιο πάνω δεν έβρεχε. Πλησιάζοντας στο χωριό Καστανιά βλέπαμε το γύρω τοπίο «ντυμένο» στα λεύκα και έξω να ρίχνει ψιλό χιονάκι. Το χιονισμένο τοπίο πανέμορφο, προκαλούσε τον θαυμασμό μας στο αντίκρισμά του (φωτ. 3,4).
Όσο ανηφορίζαμε, τόσο το χιόνι γινόταν όλο και περισσότερο. Προσπεράσαμε την διασταύρωση με τον δρόμο δεξιά, που οδηγεί μέσα στο χωριό Καστανιά. Ο ασφαλτόδρομος καθαρός, μετά το πέρασμα των εκχιονιστικών μηχανημάτων. Ήθελε, όμως, προσοχή σε πολλά σημεία του, γιατί γλιστρούσε. Προσπεράσαμε και την επάνω διασταύρωση με τον δρόμο δεξιά, που οδηγεί στο χωριό Καστανιά περνώντας πρώτα από το σημείο που βρίσκεται η εκκλησία της Παναγίας Σουμελά.Έκπληκτοι είδαμε αγελάδες να έχουν βγεί στο χιόνι ακολουθώντας τον τσοπάνο;! (φωτ. 5).
Συνεχίσαμε για την Ζωοδόχο Πηγή. Ο καιρός μουντός και η ομίχλη αραιή. Τελικά, φτάσαμε στις εγκαταστάσεις του παλιού Αποχιονιστικού Σταθμού Καστανιάς, που βρίσκεται στα σύνορα ακριβώς των Νομών Ημαθίας και Κοζάνης (φωτ. 6, 7).
Στη θέση εκείνη και στα 1.290 μέτρα υψόμετρο, σταθμεύσαμε τα αυτοκίνητά μας. Αρχίσαμε να ετοιμαζόμαστε για την κυριακάτική μας ορειβατική δραστηριότητα σε ένα κατάλευκο τοπίο (φωτ. 8).
Στα σακίδιά μας τα πιο απαραίτητα για τις επικρατούσες καιρικές συνθήκες. Η θερμοκρασία στον -1 βαθμό Κελσίου. Βάλαμε τις γκέτες, ετοιμαστήκαμε, ανοίξαμε τους ασυρμάτους μας, ενεργοποιήσαμε για παν ενδεχόμενο το GPS και ξεκινήσαμε. Μετά την άσφαλτο ακολουθήσαμε τον ανηφορικό δασικό δρόμο, με το χιόνι που το κάλυπτε να φτάνει μέχρι τους 30 με 35 πόντους (φωτ. 9, 10).
Αφήσαμε πίσω μας τις κτιριακές εγκαταστάσεις του Αποχιονιστικού Σταθμού και μπήκαμε στο χιονισμένο δάσος οξυάς (φωτ. 11, 12).
Η διαδρομή που πραγματοποιήσαμε ήταν σχεδόν παρόμοια με εκείνη της 14ης-01-2018, με μία τροποποίησή της από ένα σημείο και πέρα. Έτσι, στη συνέχεια του παρόντος θα «μιλάνε» περισσότερο οι εικόνες και λιγότερο τα λόγια. Ο Edward Weston είπε κάποτε: «Δείξε μου τη φωτογραφία ενός τόπου, ώστε να μπορέσω να τον αισθανθώ.»Αυτό θα κάνω και εγώ για να μη γίνω κουραστικός περιγράφοντας τα ίδια πράγματα.Θα συνεχίσω, λοιπόν, το ταξίδι μέσα από φωτογραφίες
Για όσους θελήσουν πληρέστερη περιγραφή της διαδρομής, μπορούν να ανατρέξουν στην προηγούμενη δημοσίευσή μας με θέμα: «Στο χιονισμένο Βέρμιο αν πάς, στην ομορφιά της φύσης θα περπατάς.» (φωτ. 13).
Η διαδρομή μας: «Αποχιονιστικός Σταθμός Καστανιάς» – ανηφορικός δασικός δρόμος που οδηγεί στην κορυφογραμμή με τις ανεμογεννήτριες του «Αιολικού Πάρκου» – στροφή δεξιά στο παράλληλο με την κορυφογραμμή δασικό δρόμο, που οδηγεί στην «Περδικόβρυση» – θέση «Καρούτες» – Ευρωπαϊκό μονοπάτι «Ε4».
Κατά την διάρκειά της αντικρίσαμε αμέτρητες εικόνες και περάσαμε από δεκάδες χαρακτηριστικά σημεία.Αντικρίσαμε εικόνες που μας άφηναν άφωνους, όπου και να ταξιδεύαμε τα βλέμματά μας.
Η Φύση, όπως πάντα, είχε τα κέφια της και αφού βρήκε το υλικό, δένδρα+θάμνους+πέτρες+χιόνι, «συνεργάστηκε» με τον άνεμο και μαζί δημιούργησαν.Δημιούργησαν έργα τέχνης.Και εμείς σαν απλοί «επισκέπτες» στο «εκθεσιακό τοπίο» μέναμε έκπληκτοι μπροστά στη φαντασία και την έμπνευση της θαυματουργού Φύσης Επιφωνήματα θαυμασμού, φωτογραφίες (φωτ. 14, 15, 16, 17, 18, 19, 20, 21, 22, 23, 24).
Μπορέσαμε να διακρίνουμε, από ψηλά, το παλιό δρόμο Βέροιας – Κοζάνης και το χιονισμένο δάσος που κάλυπτε όλες τις πλαγιές (φωτ. 25).
Καταφέραμε να δούμε την κορυφή «Αράπης ή Μάτι Πουλιού» με τις χαρακτηριστικές κεραίες του ΟΤΕ που ορθώνονται στα 1.237 μέτρα υψόμετρο, το ψηλότερο σημείο της (φωτ. 26).
Απο κάποιο άνοιγμα διακρίναμε ένα τμήμα του χωριού Καστανιά (φωτ. 27).
Περάσαμε και από το σημείο με τη ποτίστρα (φωτ. 28).
Το χιόνι πολύ και εμείς συνεχίζαμε.Δεν κάναμε παραπάνω από 1 ώρα και 50 λεπτά πορείας για να συναντήσουμε τη πρώτη σήμανση του Ευρωπαϊκού μονοπατιού «Ε4».Το τρίχρωμο σημάδι, λευκό+κίτρινο+μαύρο, μόλις που διακρινόταν πάνω στη πέτρα που την κάλυπτε το χιόνι (φωτ. 29).
Το τοπίο εδώ γυμνό. Το μονοπάτι ανηφορικό.Προχωρούσαμε. Παντού ησυχία, απόλυτη σιωπή.Η ομίχλη δεν άργησε να κάνει την εμφάνισή της. Κάτι που μας δυσκόλευε, τις περισσότερες φορές, να θαυμάσουμε την ομορφιά της γύρω περιοχής.Κατά τη διάρκεια της 35/λεπτης διαδρομής μας, από το σημείο που συναντήσαμε το Ευρωπαϊκό μονοπάτι και μέχρι τη βάση της κορυφής «Φούρκα», οι φωτογραφίες ελάχιστες (φωτ. 30, 31, 32).
Χρειαστήκαμε, συνολικά, 2 ώρες και 25 λεπτά πορείας, από το Αποχιονιστικό Σταθμό, για να φτάσουμε στο σημείο αυτό.Σταματήσαμε να συγκεντρωθούμε και να αποφασίσουμε όλοι μαζί για τη συνέχεια (φωτ. 33).
Η κορυφή «Φούρκα» ,που ορθώνονταν μπροστά μας, δεν φαινόταν.Αποφασίσαμε να αφήσουμε το Ευρωπαϊκό μονοπάτι και να κάνουμε αριστερά, ανηφορίζοντας προς την κορυφή «Καστανιά» με τις ανεμογεννήτριες του Αιολικού Πάρκου και τις εγκαταλειμμένες στρατιωτικές εγκαταστάσεις στη θέση του παλιού Ραντάρ.Αυτή ήταν και η διαφοροποίηση της διαδρομής από εκείνη της 14ης-01-2018.Η ομίχλη με τα παιχνίδια της και εμείς ανηφορίζαμε την ολόλευκη και γυμνή από βλάστηση πλαγιά.Στα αριστερά μας ορθώνονταν η ανεμογεννήτρια «Α/Γ PS2», σαν ένας υπερμεγέθης μυθικός γίγαντας.Όσο την πλησιάζαμε τόσο ο όγκος της, όσο και το πολύ μεγάλο ύψος της, μας προκαλούσε δέος στο αντίκρισμά της (φωτ. 34).
Δεν κάναμε παραπάνω από 20 λεπτά ανηφορικής πορείας για να βρεθούμε στην κορυφογραμμή με τις ανεμογεννήτριες.Η ομίχλη, εδώ ψηλά, πυκνή. Εικόνα της γύρω περιοχής δεν είχαμε.Δεν βλέπαμε σχεδόν τίποτα πέρα από τα 15-20 μέτρα (φωτ. 35).
Περπατούσαμε τον καλυμμένο από χιόνι χωματόδρομο της κορυφογραμμής που περνούσε από τις ανεμογεννήτριες και δημιουργήθηκε για τις ανάγκες συντήρησης των εγκαταστάσεων και της εκμετάλλευσης της παραγόμενης ενέργειας από την εταιρεία.Περάσαμε την «Α/Γ PS2», την «Α/Γ PS3» και πλησιάζοντας προς την «Α/Γ PS4» φτάσαμε στα 2 κιόσκια που έχουν κατασκευαστεί τα τελευταία χρόνια δίπλα σε ένα παλιό πολυβολείο. Στο σημείο έχει δημιουργηθεί και ένας χώρος παιδικής χαράς με κούνιες και τραμπάλα (φωτ. 36).
Τα προσπεράσαμε και συνεχίσαμε.Δεν χρειάστηκε να διανύσουμε μεγάλη απόσταση για να φτάσουμε στην «Α/Γ PS4» και στην θέση που παλιά βρισκόταν το Ραντάρ του Στρατού.Βρισκόμασταν στην ψηλότερη κορυφή της κορυφογραμμής, την «Καστανιά» με υψόμετρο 1.626 μέτρα.Εδώ βρίσκονται και οι εγκαταλειμμένες στρατιωτικές εγκαταστάσεις. Εναπομείναντα κτίσματα, που μισογκρεμισμένα στέκονται ακόμη όρθια, κτυπημένα από την αχρηστία και τον αδίστακτο φθοροποιό χρόνο..Τα «επισκεφτήκαμε» ένα-ένα ικανοποιώντας την περιέργειά μας (φωτ. 37, 38, 39, 40, 41, 42, 43 44).
Πολύ κοντά και οι δύο σκοπιές με τα ορύγματα γύρω από αυτές (φωτ. 45).
Το χιόνι πολύ. Σε κάποια σημεία ολόκληρο το πόδι βούλιαζε μέσα (φωτ. 46).
Εμείς συνεχίζαμε. Περάσαμε τις ανεμογεννήτριες: «Α/Γ PS5», «Α/Γ PS6» και φτάσαμε στην «Α/Γ PS7».Στη βάση του κορμού της ανεμογεννήτριας υπάρχει ένα εφεδρικό πτερύγιο. Το μετρήσαμε από περιέργεια. Το μήκος του στα 38 περίπου βήματα (φωτ. 47).
Χρονική διάρκεια της πορείας μας στην κορυφογραμμή μία ώρα (συνολικός χρόνος).Από την «Α/Γ PS7» κάναμε αριστερά με κατεύθυνση προς το χωριό Καστανιά.Η διαδρομή με εναλλασσόμενες εικόνες. Η πορεία κατηφορική.Η ομίχλη, όσο κατηφορίζαμε, αραίωνε και οι εικόνες που αντικρίζαμε γύρω μας απερίγραπτες (φωτ. 48, 49, 50 ).
Σε κάποιο σημείο της διαδρομής συναντήσαμε τα πρωϊνά πατήματά μας.Ήμασταν πλέον στο δασικό δρόμο «Περδικόβρυση» – «Αποχιονιστικός Σταθμός Καστανιάς» (φωτ. 51, 52).
Σε άλλο σημείο της διαδρομής προσπεράσαμε ένα, από τα εκατοντάδες που υπάρχουν σκορπισμένα σε ολόκληρη την περιοχή, πολυβολείο. Ένα ακόμη σημάδι πολέμων (φωτ. 53, 54).
Η διαδρομή από δώ και πέρα γνώριμη και οι εικόνες με διαφορετικό αυτή τη φορά φωτισμό (φωτ. 55, 56, 57).
Κοιτάζοντας προς τα πάνω, αντικρίσαμε μια ανεμογεννήτρια που μόλις διακρίνονταν μέσα από τα σύννεφα (φωτ. 58).
Δεν κάναμε παραπάνω από 40 λεπτά κατηφορικής πορείας από την τελευταία ηλεκτρογεννήτρια και αντικρίσαμε το «Αποχιονιστικό Σταθμό Καστανιάς» (φωτ. 59).
Φτάνοντας στα αυτοκίνητά μας η κυριακάτικη ορειβατική μας εξόρμηση έφτανε στο τέλος της.Με το μυαλό μας γεμάτο από λογής-λογής εικόνες αρχίσαμε να ετοιμαζόμαστε για την επιστροφή.Η θερμοκρασία στους -1ο C.Με τη σκέψη όλων εκείνων των όμορφων στιγμών στις χιονισμένες πλαγιές του Βερμίου επιστρέψαμε στα σπίτια μας.
Απολογισμός :
Διαδρομή : Αποχιονιστικός Σταθμός Καστανιάς (υψ. 1.290 μ.)– δασικός δρόμος με κατεύθυνση προς την κορυφογραμμή
του Αιολικού Πάρκου-δασικός δρόμος δεξιά με κατεύθυνση προς «Περδικόβρυση»-μονοπάτι «Ε4»-βάση της κορυφής
«Φούρκα»-αριστερά προς την κορυφογραμμή – «Α/Γ PS2», «Α/Γ PS3», «Α/Γ PS4» – κορυφή «Καστανιά» (υψ 1.626 μ) με τις εγκαταλειμμένες στρατιωτικές εγκαταστάσεις-«Α/Γ PS5», «Α/Γ PS6», «Α/Γ PS7»- αριστερά «δικό μας μονοπάτι»- δασικός δρόμος – επιστροφή. Πορεία με άστατο καιρό, ευτυχώς δεν έβρεξε. Το χιόνι πολύ, σε κάποια σημεία ολόκληρο το πόδι βούλιαζε μέσα. Υψομετρική διαφορά: 380μ. ( ένδειξη GPS ). Απόσταση: 10 χλμ. (ένδειξη GPS).
Διάρκεια: 4 ώρες και 30 λεπτά ( συνολικός χρόνος).
