“Αγάπη είναι…” γράφει η Τζωρτζίνα Αθανασίου
Όταν αγαπάς κάποιον, θέλεις να είναι ευτυχισμένος. Να είναι με ανθρώπους που τον αγαπούν, που τον προσέχουν, που καταλαβαίνουν τα λάθη του, που επουλώνουν τις πληγές του και που μέσα από τη μοναδικότητά του, του επιτρέπουν να ελευθερώσει όλο το δυναμικό που κρύβει. Όλη την ελπίδα και προοπτική. Όταν αγαπάς κάποιον, θέλεις το καλύτερο για εκείνον, θέλεις να του μιλούν γλυκά, να αναδεικνύουν τις δυνατότητές του, να υπογραμμίζουν τη σπουδαιότητά του και όλοι να του αναγνωρίζουν τον μόχθο της προσπάθειας και την επιτυχία. Όταν αγαπάς κάποιον, θέλεις επίσης να είσαι μαζί του. Όταν αγαπάς κάποιον, πρέπει να σέβεσαι τις επιλογές του ακόμα και αν εσύ δεν είσαι μια από αυτές.
Όπως και με τους ανθρώπους λοιπόν, γίνεται και με τις πόλεις. Έτσι γίνεται και με τη δική μας. Η επιλογή της εκφράστηκε. Έχει σχεδόν 3 χρόνια και ακόμα αυτή συζητάνε. Όλοι όσοι έβαλαν υποψηφιότητα στις τότε δημοτικές εκλογές, εγώ θα δεχτώ ότι το έκαναν από αγάπη για την πόλη και από υγιή κίνητρα προσφοράς στα κοινά. Ήθελαν να είναι η Νάουσα ευτυχισμένη, με ανθρώπους που την αγαπούν, που καταλαβαίνουν τα λάθη της, που επουλώνουν τις πληγές της….που αναδεικνύουν τις δυνατότητες της και αναγνωρίζουν τον μόχθο της προσπάθειας και την επιτυχίας της. Δυστυχώς για αυτούς που έχασαν τις εκλογές, η επιλογή της πόλης δεν ήταν εκείνοι. Οι πολίτες, επέλεξαν/ εξέλεξαν κάποια άλλη δημοτική ομάδα να τους πάει ένα βήμα παραπέρα.
Συντάσσω αυτό το κείμενο γιατί μου είναι πολύ κουραστικό ακόμα και όταν συμβεί κάτι αντικειμενικά θετικό να ακούγεται μια συνεχόμενη γκρίνια. Δεν έρχονται βραβεία; Γιατί δεν ήρθανε; Οι άλλοι δήμοι βραβεύτηκαν. Έρχονται βραβεία; Σιγά τα βραβεία. Κλείνονται συμφωνίες; Σιγά το κατόρθωμα. Δεν κλείνονται συμφωνίες; Θα ήταν σωτήριο για την πόλη. Ενώ η αντιπολίτευση κατέχει τόσο σημαντικό ρόλο στην πολιτική ζωή, έχει μετατραπεί σε στείρο αντίλογο με αντίλαλο. Ένα «συγχαρητήρια» είναι, πες το και ας πέσει χάμω. Στο κάτω κάτω για να μας αποδοθούν βραβεία στα Best City Awards υποβληθήκαμε στην κρίση μιας επιτροπής και αναγνωρίστηκαν στην πρότασή μας ορθές ιδέες και πρακτικές. Κάποιος τρίτος, που δεν θα ήξερε την καλοπροαίρετη αντίληψη πραγμάτων που διέπει τον δημόσιο βίο μας, θα έλεγε ότι κάποιοι θα ήλπιζαν να γυρίσει ο Δήμος μας με άδεια χέρια.
Εγώ, πολιτικός* δεν είμαι, ίσως και για αυτό να αναρωτιέμαι μήπως αμφισβητώντας βραβεία που μας απονεμήθηκαν διότι πληρούν συγκεκριμένα κριτήρια, και μήπως αμφισβητώντας την ακεραιότητα της κριτικής επιτροπής, προσβάλλουμε μαζί με τον δικό μας Δήμο, και άλλους εβδομήντα που βραβεύτηκαν στην ίδια εκδήλωση; Είναι ορθό να ακυρώνονται και όλες οι υπόλοιπες καλές πρακτικές των Δήμων που εκπροσωπούν οι αξιότιμοι Δήμαρχοι των πόλεων αυτών, καθώς και ο Πρόεδρος της ΚΕΔΕ και Πρόεδρος της Επιτροπής κ. Πατούλης;
Ξέχασα όμως, πως το ταξίδι στην Αθήνα, συγκαταλέγεται και αυτό, όπως και άλλα στα ταξίδια αναψυχής. Θα πρότεινα μια φορά, να συνοδεύσει κάποιος από εκείνους που έχουν αυτήν την άποψη, την αποστολή του Δήμου, για να δει τις εργασίες. Μόνο μια υπενθύμιση: όταν θα προσφωνήσουν τον Δήμαρχο ΗΠ Νάουσας, να θυμάται ότι δεν εννοούν αυτόν.
———————
*Όπως και στη γραμματική, έτσι και στην πραγματικότητα, ο «πολιτικός», είναι παράγωγο του «πολίτης», ενώ και τα δύο προέρχονται από την «πόλη», όπως και «η πολιτική», μα κυρίως, για τους έμπειρους λύτες, «τα Πολιτικά» και «η Πολιτεία».
