Εκρηκτική η Νατάσα Μποφίλιου ενθουσίασε το κοινό της Βέροιας με την πολύχρωμη “Βαβέλ” της
Δήμητρα Σμυρνή
Την ξαναείδαμε στη Βέροια πριν δύο χρόνια να γεμίζει με φανατικούς θαυμαστές της το Θέατρο Άλσους και να δίνει την εντύπωση μιας πραγματικής σταρ, με την ακτινοβολία που εμπεριέχει ο όρος, αλλά και με τα χαρακτηριστικά της ταυτότητας και της σοβαρότητας που πρέπει επίσης να τον συνοδεύουν.
Η χθεσινή όμως παράσταση στον ίδιο χώρο της Βέροιας έδειξε όχι μόνο όλα τα παραπάνω αλλά και άλλα πολύ περισσότερα και σημαντικά.
Πλήθος κόσμου γέμισε και πάλι το θέατρο, ένα πλήθος με κύριο κορμό τη νεολαία αλλά και με μεγαλύτερες και μικρότερες ηλικίες, ακόμη και παιδιά, δείγμα της απήχησης που έχουν τα τραγούδια της σ’ ολόκληρο το ηλικιακό φάσμα.
Εκείνο όμως που ήταν διαφορετικό και γοητευτικό πραγματικά, ήταν η εκφραστική και ερμηνευτική ωριμότητα που διακρίνει πια την Μποφίλιου, και την κάνει πάνω στη σκηνή μια κινούμενη φλόγα που συναρπάζει το κοινό της, κρατώντας το για πάνω από δυο ώρες καθηλωμένο να απολαμβάνει την εκρηκτική παρουσία της.
Φωνή μεγάλων δυνατοτήτων, ικανή να ερμηνεύσει από ροκ μέχρι το τρυφερότερο νανούρισμα, κινήθηκε μέσα στο μαγικό κόσμο μιας μουσικής «Βαβέλ», που αποτελούνταν από τραγούδια του ομώνυμου δίσκου, αλλά και δικαιολογούσαν τον τίτλο της παράστασης, αφού είχαν ένα μουσικό εύρος που εμπεριείχε μουσικές επιλογές που ξάφνιαζαν ευχάριστα με τις εναλλαγές τους.
Η ίδια, κράμα γυναίκας και παιδούλας μαζί, με τις ξανθές της πλεξούδες και τη μακριά γαλάζια της φούστα, να στροβιλίζεται πάνω στη σκηνή, σε απόλυτη αρμονία κίνησης και φωνής, πότε οργισμένη, πότε ερωτική, πότε παιχνιδιάρα, πέτυχε μια απόλυτη επικοινωνία με το κοινό της, που άνοιξε μαζί της έναν διαρκή μουσικό διάλογο, τραγουδώντας τα τραγούδια της.
Και ήταν τα περισσότερα τραγούδια της παράστασης τραγούδια του Θέμη Καραμουρατίδη, του συνθέτη που κατάγεται από τον τόπο μας, την Ημαθία, και τον διακρίνει όχι μόνο το ταλέντο και η ικανότητα να συνταιριάζει τον μοντέρνο ήχο που συναρπάζει τη νεολαία με εμβόλιμα στοιχεία της παράδοσης -τραγούδια που βρήκαν την ιδανική ερμηνεύτρια στο πρόσωπο της Μποφίλιου- αλλά τον διακρίνει ως καλλιτέχνη και ως άνθρωπο και ένα δυσεύρετο ήθος και μια ιδιαίτερη σεμνότητα, που ήταν στη χθεσινή παράσταση εμφανή.
Όσο για την ποιότητα των τραγουδιών αναμφισβήτητα ενισχυτικό στοιχείο υπήρξε η ύπαρξη στίχων που επιλέχθηκαν όχι για την εύκολη μουσική απόδοσή τους, αλλά για να οδηγήσουν στην ευαισθητοποίηση.
Δημιουργός τους ο στιχουργός Γεράσιμος Ευαγγελάτος, που κατάφερε μ’ αυτούς να οδηγήσει στον συλλογικό προβληματισμό αλλά και στην εσωτερική προσωπική αναζήτηση. Και ήταν παρήγορο ότι αυτοί οι δυνατοί στίχοι τραγουδιόταν χθες το βράδυ κι από μικρότερες ηλικίες που τους γνώριζαν.
Βέβαια τίποτα απ’ όλα τα παραπάνω δεν θα μπορούσε να ισχύει, αν δεν στηρίζονταν σε μια εξαιρετική οχταμελή ορχήστρα, με τον Θέμη Καραμουρατίδη στο πιάνο, ο οποίος ήταν και ο δημιουργός της εμπνευσμένης ενορχήστρωσης, και τους άλλους μουσικούς της παράστασης να εναλλάσσουν τα διάφορα όργανα που έπαιζε ο καθένας, αποδεικνύοντας την αναμφισβήτητη μουσική τους δεξιοτεχνία. Εντυπωσιακές εισαγωγές με τσέλο ή με ούτι ή παρεμβάσεις καθοριστικές της τρομπέτας…
Έπαιξαν οι:
Άρης Ζέρβας (τσέλο, βοηθός ενορχηστρωτή), Γιάννης Δημητριάδης (πλήκτρα), Γιώργος Μπουλντής (μπάσο ηλεκτρικό και κοντραμπάσο), Μανώλης Γιαννίκιος (τύμπανα), Βαγγέλης Κατσαρέλης (τρομπέτα), Γιώργος Κάστανος (κλαρινέτο-σαξόφωνο), Nίκος Μέρμηγκας (λαούτο, λάφτα, μπουζούκι, μαντολίνο)
Μια μουσική παράσταση υψηλής αισθητικής, που άφησε στο κοινό της την αίσθηση της απόλυτης ικανοποίησης!
Φωτογραφίες: faretra.info
