“Σωτήρης Ζαριανόπουλος: “Ξεσηκωμός! Ο κατήφορος δεν έχει τέλος – Ο λαός να δοκιμάσει τη δύναμή του!”
Ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ Σωτήρης Ζαριανόπουλος ύστερα από διήμερη περιοδεία στην Ημαθία, έδωσε σήμερα το μεσημέρι, Παρασκευή 30 Ιουνίου συνέντευξη τύπου και ανέλυσε τις θέσεις του ΚΚΕ, με τη χαρακτηριστική αμεσότητα που τον διακρίνει, για τα τοπικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι κάτοικοι της Ημαθίας αλλά και τα γενικότερα ζητήματα πολιτικής.
Ο ευρωβουλευτής πλαισιώνοταν από τη Γραμματέα της ΝΕ Ημαθίας του ΚΚΕ, Μαίρης Παπαδοπούλου, καθώς και τον Πρόεδρο του Εργατικού κέντρου Νάουσας, Σάκη Τσίτση.
Ξεκινώντας, ενημέρωσε ότι αυτές οι περιοδείες στελεχών του ΚΚΕ γίνονται σ’ όλη την Ελλάδα. Τα θέματα είναι γνωστά. Προσπαθούμε να επικεντρώσουμε την προσοχή των εργαζόμενων και του λαού πάνω σε δύο βασικά ζητήματα τα οποία ενδιαφέρουν τους πάντες και την Ημαθία φυσικά.
Ο κατήφορος δεν έχει τέλος
Το πρώτο είναι αν αυτός ο κατήφορος των μνημονίων και των αντιλαϊκών μέτρων δεν έχει τέλος. Αποδείχτηκε αυτό που προειδοποιούσε το ΚΚΕ δηλαδή όσο η κυβερνητική εξουσία βρίσκεται στα χέρια των κομμάτων που ψήφισαν ή στήριξαν τα μνημόνια, όσο η πραγματική εξουσία βρίσκεται στους μεγάλους επιχειρηματίες που η θέλησή τους, το αίτημά τους, γίνεται διαταγή και νόμος του κράτους, αυτός ο κατήφορος των μνημονίων δεν έχει τέλος. Έχουμε και άλλα μπροστά μας.
Μετά το 4ο μνημόνιο της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, που ήδη μέχρι στιγμής έχει ψηφίσει δύο μνημόνια και πάει και για επόμενο -έχοντας την πρωτοτυπία σε σχέση με τις άλλες κυβερνήσεις που ψήφισαν από ένα- ήδη πάμε στην επόμενη αξιολόγηση το ερχόμενο Φθινόπωρο με 140 προαπαιτούμενα μέσα στα οποία υπάρχουν πολύ βασικά ζητήματα ως αναφορά τα εργασιακά, τις συλλογικές συμβάσεις, τους μισθούς, τα απεργιακό δικαίωμα που πάει για «τσεκούρωμα». Είδατε πόσες απειλές δέχτηκε αυτό το δικαίωμα την τελευταία απεργία των συμβασιούχων στους δήμους.
Ο λόγος που δεν έχει στη χώρα μας τελειωμό ο κατήφορος αλλά και γενικότερα στην ΕΕ, δείτε τι έγινε με την… ελπίδα Μακρόν στη Γαλλία ότι η πρώτη πράξη που έκανε ήταν να αναγγείλει νέα αντεργατικά μέτρα, είναι ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση σαν σύνολο, το κεφάλαιο το ευρωπαϊκό γιατί για ένωση του κεφαλαίου πρόκειται και όχι των λαών, και δεν μπορεί ν’ αλλάξει. Η μεγάλη της ανησυχία είναι απέναντι σ’ άλλες μεγάλες οικονομίες, όπως η Κίνα, η Ρωσία, οι Ηνωμένες πολιτείες κλπ.
Αυτό το σύστημα, καπιταλιστικό το λένε είναι στο DNA του δεν έχει βρει άλλο τρόπο για την ανταγωνιστικότητα από το να ρίξει παραπέρα τις συντάξεις τους μισθούς, τις κοινωνικές παροχές να εξοικονομήσει με κάθε τρόπο κρατικό ζεστό χρήμα που θα πάει στους λεγόμενους μεγάλους επενδυτές ή στο χρέος, ένα χρέος για το οποίο ο λαός δεν οφείλει τίποτα, ένα χρέος που συνεχώς διογκώνεται με τα νέα δάνεια, ένα χρέος το οποίο διογκώνεται με τις νατοϊκές δαπάνες, 4 δις ευρώ στην πτωχευμένη Ελλάδα, μια από τις τρεις χώρες του ΝΑΤΟ που είναι εντάξει στις οικονομικές της υποχρεώσεις, ούτε καν η Γερμανία δίνει όσα της ζητάνε.
Το χρέος οφείλεται επίσης στις επιδοτήσεις, στους εφοπλιστές που δεν πληρώνουν ούτε ένα ευρώ φόρο. Εκεί οφείλεται και όχι στο λαό.
Με αφορμή μια ρύθμιση του χρέους, από το οποίο όμως δεν πρόκειται να ωφεληθούν οι λαϊκές τάξεις για να ανεβούν μισθοί και συντάξεις, περιμένουμε καινούργια μέτρα.
Άρα όλη η πολιτική της κυβέρνησης χρέος και ρύθμιση και πληρωμή του χρέους, καπιταλιστική ανάπτυξη, ανταγωνιστικότητα, επενδύσεις, σημαίνει ένα και μοναδικό πράγμα να γίνει ακόμα πιο φτηνός ο εργάτης να περικοπούν ακόμα περισσότερο οι συντάξεις, να εξοικονομηθεί ζεστό χρήμα το οποίο και θα δοθεί στους μεγάλους επιχειρηματίες.
Είναι χαρακτηριστικό και για να απαντήσουμε σ’ αυτούς που ρωτάνε μα πόσο ακόμα αυτό που υπέγραψε προχθές στο Eurogroup η κυβέρνηση είναι 3,5% πλεονάσματα, ματωμένα τα ονομάζουμε εμείς , μέχρι το 2022 και από το 2022 μέχρι το 2060 για άλλα 37 χρόνια δηλαδή πλεονάσματα της τάξης τουλάχιστον 2%.
Αυτά σχεδιασμένα και καθόλου άσχετα, κοινή ρίζα έχουνε με τα ζητήματα της κατάστασης στην περιοχή, τους πολέμους, τη γενίκευση ενός πολέμου στην πόρτα μας κυριολεκτικά, με νέα κύματα προσφύγων και χώρα εισόδου φυσικά την Ελλάδα.
[…] Ο λόγος του γκριζαρίσματος των ζωνών του Αιγαίου, οι βολές κατά των συνθηκών που ορίζουν τα σύνορα, όπως της Λωζάνης, δεν έχουν κανένα άλλο λόγο παρά να βάλουν ζητήματα μοιράσματος του Αιγαίου και του πλούτου που κρύβει.[…]
[…] μετά από 15 με 20 χρόνια περίπου το ζήτημα της επαναχάραξης των συνόρων στα Βαλκάνια επανέρχεται με τον πιο επίσημο τρόπο από τις Ηνωμένες πολιτείες και με έναν εύσχημο τρόπο και από την ΕΕ.[…]
Μπροστά σ’ αυτή την κατάσταση το ΚΚΕ λέει ότι από κοινού, γιατί αυτά έχουν κοινή ρίζα, το ζήτημα επιβίωσης του λαού μας από τα αντιλαϊκά μέτρα, το ζήτημα επιβίωσης του λαού μας από έναν πόλεμο που φτάνει όλο και πιο κοντά και στον οποίο μας εμπλέκει και η σημερινή κυβέρνηση δίνοντας τα πάντα, δίνοντας γη και ύδωρ, νέες βάσεις, νέες διευκολύνσεις, λιμάνια αεροδρόμια κλπ, δήθεν για τη γεωστρατηγική αναβάθμιση της χώρας, δεν μιλάμε γι αυτό, καμιά αναβάθμιση δεν θα δει στο μισθό και στη σύνταξή του ο λαός αλλά μονάχα οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι. […]
Το ΚΚΕ, οι κουμουνιστές όπως παλαιοτέρα, έτσι και τώρα, δίνουν πρώτοι το παράδειγμα. Επαναλαμβάνουν αυτό που έκαναν στον πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης και αλλού το επανέλαβαν προχθές έξω από την Κοζάνη σταματώντας τη νατοϊκή φάλαγγα με το σύνθημα δεν θα τους αφήσουμε σε χλωρό κλαρί.
Δεν θέλουμε οι εργαζόμενοι και ο λαός να είναι δούλοι στη δουλειά και ταυτόχρονα κρέας για τα κανόνια σε περίπτωση πολέμου.
[…] Το ζήτημα της μόνιμης και σταθερής δουλειάς αναδείχτηκε μέσα από τον απεργιακό αγώνα των συμβασιούχων του κλάδου στην καθαριότητα.[…]
Θυμίζουμε ότι επισήμως η ΕΕ στα κείμενά της και βεβαίως οι κυβερνήσεις των κρατών μελών αναφέρουν ότι το μέλλον της εργασίας όχι μετά από δεκαετίες αλλά τώρα, είναι η περιστασιακή εργασία, η ευέλικτη απασχόληση, η κινητικότητα ανάμεσα στη μισή δουλειά και στην ανεργία, ανάμεσα σε κλάδους και επιχειρήσεις με χαμηλούς μισθούς ως κίνητρο για επενδύσεις, χωρίς εργατικά δικαιώματα με ελεύθερες τις απολύσεις όπως ψηφίστηκε από την κυβέρνηση. Κινητικότητα ανάμεσα στις χώρες δηλαδή μετανάστευση κάτω από άγριες συνθήκες.
Μπορεί να πάρθηκε χθες απόφαση για τη λήξη των κινητοποιήσεων αλλά ο αγώνας αυτός δεν σταματάει ούτε στους συνταξιούχους ούτε στον εργαζόμενο λαό.
Γίνομαι πιο συγκεκριμένος με θέματα που αφορούν εδώ την περιοχή.
Η Ενωμένη Κλωστοϋφαντουργία και οι παγίδες που στήνονται στους εργαζόμενους
Ενωμένη Κλωστοϋφαντουργία, ΕΝΚΛΩ, είναι ένα ζήτημα της μόνιμης και σταθερής δουλειάς. Η Νάουσα και η ευρύτερη περιοχή πριν από λίγα χρόνια βιώσανε μια τεράστια παγίδα. Η παγίδα που έλεγε κινητοποιηθείτε και ζητήσετε δάνεια για τον Λαναρά μπας και εξασφαλίσετε μια θέση εργασίας. Τα δάνεια δόθηκαν τα εργοστάσια κλείσανε οι εργάτες είναι άνεργοι.
Ποιοι έβαλαν το χέρι τους σ’ αυτό το έγκλημα. Η εργοδοσία βεβαίως για τα συμφέροντά της, φορείς τοπικοί με προεξάρχοντες Δημάρχους, πολιτικές δυνάμεις που τότε βρίσκονταν στην εξουσία, είτε στην αντιπολίτευση βλέπε ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και σήμερα ως κυβέρνηση συνεχίζουν ακριβώς το ίδιο, καμιά δεκαπενταριά εργοδοτικοί συνδικαλιστές.
Εμφανίζεται λοιπόν ο ίδιος θίασος ακριβώς μετά από πέντε χρόνια από διαφορετική πλέον θέση ο καθένας, ακόμα και τα απομεινάρια των «αντιμνημονιακών» συγκεντρώσεων βλέπε Λαϊκή Ενότητα, Λαφαζάνης κλπ, που ενώ ως υπουργοί της πρώτης κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ προώθησαν παρόμοια σχέδια στην ΕΝΚΛΩ συνεχίζουν και απ’ αυτή τη θέση που βρίσκονται τώρα να πρωτοστατούνε σε νέα παγίδα για τους εργαζόμενους. Για να εξυπηρετηθούνε ιδιωτικά συμφέροντα των διαδόχων Λαναρά αλλά και άλλων επιχειρήσεων. Τα όσα φημολογούνται και διαρρέουνε για την αναβίωση της εταιρίας σε βάρος των εργαζόμενων πραγματικά πρόκειται για έγκλημα.
Ουσιαστικά προϋποθέτουν την παραίτηση των εργαζομένων από τα δεδουλευμένα και τις υποχρεώσεις. Ακόμα και αν οι εργαζόμενοι δεν υπογράψουν την παραίτηση τους απ’ αυτά που τους χρωστούν, αν κατά τα σχέδια που φημολογούνται μετατραπούν οι εργαζόμενοι σε μετόχους της νέας επιχείρησης, το επιχείρημα του 80% του ιδιώτη στο 20% των εργαζομένων που θα είναι μέτοχοι θα είναι: « μα τώρα που πάμε να ανοίξουμε φτερά θα ζητήσετε εσείς δεδουλευμένα και αποζημιώσεις;»
Και ποιος εξασφαλίζει ότι θα προσληφτούν όλοι οι απολυμένοι και ποιος εξασφαλίζει και ότι αυτοί που θα προσληφθούνε θα παραμείνουν για μεγάλο χρονικό διάστημα στη δουλειά. Το μοναδικό που ξέρουμε είναι ότι αυτοί που καλούνται να πιάσουν δουλειά αν τελικά δουλέψει αυτό το σχέδιο θα πρέπει εκ των προτέρων να παραιτηθούν απ’ όλες τις αξιώσεις τους.
Μιλάμε για την εκμετάλλευση μιας τεράστιας περιουσίας της επιχείρησης που υπό διαφορετικές οικονομικές και πολιτικές συνθήκες πραγματικά θα μπορούσε να γίνει η βάση αναβίωσης της κλωστοϋφαντουργικής υποδομής τι στιγμή που η χώρα μας έχει μεγάλα προνόμια και ως αναφορά τον αγροτικό τομέα και ως αναφορά την γενικότερη υποδομή και την τεχνογνωσία που θα μπορούσε πραγματικά να βοηθήσει.
Στο ερώτημα μα δεν θέλετε ανοιχτές δουλειές και επενδύσεις; Η επένδυση δεν εξαρτάτε από τους εργάτες. Εξαρτάτε από τα παζάρια των ενδιαφερόμενων, πολύ θολή κατάσταση, των funds, των στηριγμάτων αυτών σε διάφορες χώρες αρκετά περίεργες, γνωστούς φορολογικούς παραδείσους, Λουξεμβούργο, Κύπρος, Παναμάς κλπ.
Το ερώτημα γιατί το συζητήσαμε και με τους εργάτες της Ενωμένης Κλωστοϋφαντουργίας στη Νάουσα, για τους εργάτες μπαίνει ως εξής: Ακόμα και αν θα πιάσουν δουλειά γιατί οι άνθρωποι είναι άνεργοι και πρέπει να ζήσουν, σε καμία περίπτωση να μην παραιτηθούν από τα δικαιώματά τους τα δεδουλευμένα τις αποζημιώσεις και όχι μόνο, από τα εργατικά δικαιώματα και το ύψος των μισθών που αξίζει οι εργάτες να έχουνε.
Το τι θα κάνουν οι εργάτες θα το αποφασίσουν οι ίδιοι απλώς εμείς τους λέμε ότι είναι ιδιαίτερα επικίνδυνο να χάσουν τα δικαιώματά τους και να μην εξασφαλίσουν κανένα απολύτως μέλλον αν παραιτηθούν απ’ αυτά.
Κάποιοι δουλεύουν για την εκμετάλλευση αυτής της τεράστιας περιουσίας. Πρέπει να θυμηθούν οι εργαζόμενοι ότι οι ίδιοι ακριβώς ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, Λαφαζάνης, ΓΣΕΕ, εργοδοτικοί συνδικαλιστές του ομίλου καμιά δεκαπενταριά, είκοσι που τους έστησαν την τεράστια παγίδα πριν από πέντε χρόνια είναι ακριβώς τα ίδια πρόσωπα που τους στήνουν την ίδια παγίδα και τώρα.
Δεν μπορείς σαν κράτος να δίνεις δισεκατομμύρια σε τέτοιες επενδυτικές προσπάθειες και να κλείνεις τα μάτια σου στην υποχρέωση να εξασφαλίσεις την αποζημίωση και τα δεδουλευμένα στους απολυμένους εργάτες. Αν η κυβέρνηση έχει σκοπό να προχωρήσει, σ’ αυτό είτε σε άλλα τέτοιου είδους σχήματα ανεξάρτητα από την πολιτική και ιδεολογική μας διαφωνία, εμείς λέμε το εξής: εξασφαλίστε τις υποχρεώσεις έναντι των εργατών, τα εργατικά δικαιώματα για να ξέρουν οι εργάτες τι έχουν να πάρουν.
Αγανάκτηση και απόγνωση από τους αγρότες – Η τιμή του ροδάκινου καταρρέει
Και το δεύτερο σημείο για να κλείσουμε.
Περιοδεύσαμε στην Ημαθία από παντού, και το ξέρετε καλά σηκώνεται δικαιολογημένος θόρυβος και αγανάκτηση και απόγνωση για τα αγροτικά ζητήματα η τιμή του ροδάκινου καταρρέει σε βαθμό που βάζει ζητήματα επιβίωσης και παραμονής των αγροτών στα χωράφια τους, ακόμα περισσότερο οι αποζημιώσεις από καταστροφές, από χαλάζι κλπ, αν δίνονται όσο δίνονται αργούνε πολλά χρόνια. Μέσα σ’ αυτά τα χρόνια αναγκάζεσαι μέσα απ’ αυτές τις συνθήκες να φύγεις από το χωράφι σου γιατί δεν αντέχεις άλλο.
Εκτός από το φορολογικό και ασφαλιστικό χαράτσι που πρόσθεσαν στις πλάτες των αγροτών, το αυξημένο κόστος παραγωγής, προσθέτουν τώρα χαράτσι και στο αρδευτικό νερό. Πριν από λίγο καιρό μεγάλη εταιρία του κλάδου διαχείρισης νερού γαλλικής προελεύσεως εμφανίστηκε στο ευρωκοινοβούλιο ενδιαφερόμενη και για τους οργανισμούς ύδρευσης στη χώρα μας και για το αρδευτικό νερό.
Καταλαβαίνεται όποιος έχει το νερό στο χωράφι ελέγχει τα πάντα. Μιλάμε για ξεριζωμό διότι η διακηρυγμένη θέση της ΕΕ πριν από λίγο είναι τέρμα στη μικρή αγροτική ιδιοκτησία, μεγάλες αγροτικές επιχειρήσεις, δηλαδή καπιταλιστές.
Η κυβέρνηση ψήφισε για τρίτη φορά κυρώσεις κατά της Ρωσίας που φέρνουν το εμπάργκο
Οι συνέπειες της αντιπαράθεσης της ΕΕ, Ρωσίας για την Ουκρανία για το φυσικό αέριο και από πού θα περνάει συνεχίζονται και εντείνονται μόλις προχθές η… «αριστερή» κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ ξαναψήφισε για τρίτη φορά τις κυρώσεις κατά της Ρωσίας που φέρνουν το εμπάργκο της Ρωσίας κατά των αγροτικών προϊόντων.
Το ερώτημα για τους μικρούς μας αγρότες είναι το εξής: Τι φταίνε να πληρώνουνε με πτώση των τιμών με ξεριζωμό την αντιπαράθεση για το από πού θα περάσει το αέριο. Αυτό πληρώνουνε, όπως επίσης πληρώνουνε και τους κινδύνους γενίκευσης των πολέμων στην περιοχή.
Να πως συνδέονται τα άμεσα καθημερινά προβλήματα επιβίωσης με τα γενικότερα ζητήματα.
Και τι να κάνουμε;
Στο ερώτημα λοιπόν των εργατών και αγροτών και τι κάνουμε; Το ΚΚΕ συνεχίζει αξιόπιστα να απαντά αυτό που η ίδια η εκατόχρονη ιστορία του αποδεικνύει ότι είναι το μόνο αποτελεσματικό. Σ’ αυτό το ζήτημα που έβαλε με άθλιο προκλητικό τρόπο ο Τσίπρας πριν από δύο μήνες περίπου στην τηλεόραση ενόψει της ψήφισης του 4ου μνημονίου, ότι αφού ο λαός δεν αντιδρά δεν απεργεί δεν διαδηλώνει άρα δέχεται τα μέτρα την απάντηση να τη δώσει ο ίδιος ο λαός, ξεσηκωμός τα μέτρα δεν τελειώνουνε.
Δεν αρκούν όσοι συμμετέχουν στις κινητοποιήσεις και στις απεργίες, πρέπει να βουλιάξουν οι πόλεις και όχι μια μόνο μέρα πριν την ψήφιση αλλά συνέχεια καθημερινά με την οργάνωση στα σωματεία, στους λαϊκούς φορείς, στους αγροτικούς συλλόγους. Ο αντίπαλος είναι ιδιαίτερα οργανωμένος πρέπει να οργανωθεί και ο λαός.
Ανασύνταξη του εργατικού κινήματος σε κατεύθυνση ταξική να ξεχωρίσουμε τους εχθρούς από τους φίλους, να ενωθούμε εργάτης με τον εργάτη, και αυτό είναι το κάλεσμα του ΚΚΕ, ανεξάρτητα τι ψήφισε ή τι θα ψηφίσει στις εκλογές και να αντιπαρατεθούμε τάξη με τάξη και κοινωνική συμμαχία.
Ο Νομός Ημαθίας επειδή το ΠΑΜΕ έχει την πλειοψηφία στο Εργατικό Κέντρο Νάουσας έχει δείξει αξιόπιστα δείγματα αυτής της κοινωνικής συμμαχίας όταν τα εργατικά σωματεία πρωτοστατούν στους αγώνες των αγροτών, επίσης στα ζητήματα με το Νοσοκομείο της Νάουσας και τα άλλα Νοσοκομεία, για τα άλλα λαϊκά προβλήματα, να μην κοπούν ρεύματα, να μη γίνουν πλειστηριασμοί, κλπ. Αυτό εννοούμε ενότητα αυτό εννοούμε λαϊκή συμμαχία. Αυτό εννοούμε αγώνες.
Να ενισχυθεί το ΚΚΕ
Χρειάζεται όμως ένα πράγμα. Αυτοί που τα λεν όλα αυτά, αυτοί που επιβεβαιώθηκαν για όσα προέβλεπαν πολλές φορές και κόντρα στο ρέμα, αυτοί που αρνήθηκαν να διαχειριστούνε μνημόνια και τη φτώχεια του λαού, όταν πολλοί καλούσανε βοηθήστε τον Τσίπρα, αυτοί που είναι μπροστάρηδες στους αγώνες και πάνω απ’ όλα αυτοί που δείχνουνε ότι ο μοναδικός δρόμος είναι το κουμάντο στην οικονομία να μην το κάνουνε όλο και λιγότεροι, για να γίνονται πλουσιότεροι, αλλά αυτοί που δουλεύουν, οι εργάτες, οι αγρότες, οι αυτοαπασχολούμενοι.
Με κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής, με αξιοποίηση του δυναμικού της χώρας, με σχέδιο και όχι με αναρχία. με απεμπλοκή της χώρας από πολεμικούς σχεδιασμούς που δεν ωφελούν και δεν αφορούν το λαό παρά τα μεγάλα συμφέροντα, αυτοί που τα λεν όλα αυτά να ενισχυθούνε. Είναι το ΚΚΕ και οι κομμουνιστές και να ενισχυθούνε και στην κάλπη των βουλευτικών και των άλλων εκλογών.
Αυτό που δεν δοκίμασε ο λαός μας και που τον κατηγορεί άθλια ο Τσίπρας τη δύναμη του δηλαδή πρέπει να τη δοκιμάσει και να είναι σίγουρος ότι στο ερώτημα στο ΚΚΕ αν θέλει να κυβερνήσει θα πάρει απάντηση όχι απλώς θέλουμε αλλά θα είμαστε στην πρωτοκαθεδρία μιας τέτοιας εξουσίας.
Σας ευχαριστούμε για την τεράστια υπομονή σας.
Στη συνέχεια ακολούθησαν ερωτήσεις για τοπικά αλλά και γενικότερα ζητήματα, στα οποία ο Ευρωβουλευτής έδωσε απαντήσεις.
far
