Ένα δυσάρεστο και συνάμα συγκινητικό περιστατικό, βίωσα σήμερα το πρωί, καθώς πήγα να φωτογραφίσω και πάλι το ζευγάρι των Καρατζάδων (sterna caspia) που είδα για πρώτη φορά χτες στην λίμνη της Καστοριάς. Απο μακριά είδα πως το ζευγαράκι βρίσκονταν στο ίδιο μέρος που το είδα και χτες, όσο πλησίαζα όμως είδα πως δεν κινούνταν καθόλου, τελικά αντίκρισα αυτό που βλέπετε και εσείς στην φωτογραφία που ανέρτησα.
Πιθανόν αποκαμωμένο απο το μακρινό ταξίδι το ζευγάρι των Καρατζάδων δεν άντεξε πια και ξεψύχησαν το ένα στην αγκαλιά του άλλου. Οι Καρατζάδες ενηλικιώνονται στο τέταρτο έτος της ηλικίας τους, είναι μονογαμικό είδος, το ζευγάρι δηλαδη δεν χωρίζει ποτέ όσο ζει. Μαζί κλωσάν και τα αυγά τους για 22 μέρες, εναλλάξ.
Στο στερνό τους αυτό ταξίδι απο την Αφρική για τις χώρες του βορρά, έκαναν μια στάση στην μικρή λίμνη της Καστοριάς όπου έμελλε να είναι και η τελευταία τους. Μετά απο χιλιάδες μίλια, μετα απο πάρα πολλά ταξίδια, κινδύνους καθημερινούς, γεμάτο απο εχθρούς, το ταξίδι τους έφτασε στο τέλος.
Με όσες δυνάμεις τους απέμειναν σύρθηκαν ο ένας πλάι στον άλλον και ξεψύχησαν αγκαλιά όπως ήταν σε όλη τους την ζωή, διδάσκοντάς μας τι θα πει πραγματική αγάπη και αφοσίωση. Μαζί λοιπόν ξεκίνησαν για ενα νέο ταξίδι, σε εναν άλλο κόσμο, πιο δίκαιο για καρατζάδες, πιο φιλικό για πουλιά που έχουν αισθήματα.
… Γιατί αν δεν το ξέρετε και τα πουλιά έχουν αισθήματα.
