Κρίση στις ανθρώπινες σχέσεις
Θώμη Μπαλτσαβιά
Διανύουμε μια δύσκολη εποχή από κάθε άποψη. Το πολιτικό σκηνικό και σε τοπικό αλλά και και σε παγκόσμιο επίπεδο έχει απογοητεύσει,η οικονομική κρίση είναι καθοριστικός παράγοντας πια της καθημερινότητας κι έχει επιφέρει κι ένα σωρό άλλες συνέπειες σε τομείς σημαντικούς.Τομείς που με τη δυναμική τους απειλούν να αλλάξουν την κοινωνία από δομές, αρχές και θεμέλια ακόμη και το έχουν επιτύχει ως ένα βαθμό. Μέσα σε όλο αυτό,η σημαντικότερη κρίση θεωρώ είναι αυτή που περνούν οι ανθρώπινες σχέσεις.
Ο άνθρωπος εξελίχθηκε σε ένα ον απόλυτα εγωκεντρικό και επιφανειακό. Εραστής της ύλης και του εύκολου γενικά. Δρα εγω’ι’στικά με γνώμονα τα δικά του θέλω. Δεν υπομένει,δε δείχνει κατανόηση και δεν ενδιαφέρεται για τους άλλους αν αυτό δεν εξυπηρετεί τον ίδιο. Δεν επενδύει σε συναισθήματα και μοιάζει να τον οδηγεί η ψυχρή λογική. Επικεντρώνεται στο <φαίνεσθαι> σα να καθορίζει αυτό το ρόλο του και την προσωπικότητά του καθώς και την πορεία της ζωής του.
Όλο αυτό αποτελεί μια κατάσταση με αρνητικές επιπτώσεις σε πολλά επίπεδα… επιπτώσεις που κάποιες θα γίνουν ορατές και στο μέλλον. Μια κοινωνία δεν μπορεί ούτε πληγές να γιατρέψει μα ούτε να βελτιωθεί και να εξελιχθεί αν οι άνθρωποι δεν είναι ενωμένοι. Οι γενιές που από πίσω έρχονται λαμβάνουν πρότυπα άσχημα και παραδείγματα καταστροφικά με αποτέλεσμα να προκαθορίζεται τρόπον τινά και η μορφή της αυριανής κοινωνίας. Αν δεν ταρακουνηθούμε σύντομα όλοι μας, αν δεν λάβουμε σαν πρόκληση όλο αυτό και να ενωθούμε ξαναβρίσκοντας την ανθρωπιά μας, δεν έχουμε κανένα λόγο να παραπονιόμαστε. Αν δεν θυμηθούμε πως είναι να αγαπάς αληθινά και άδολα δίχως καμιά υστεροβουλία ξεκινώντας από τους δικούς μας ανθρώπους κι αν δεν αρχίσουμε να το κάνουμε πράξη με όποιο τρόπο υπάρχει και μπορούμε,πραγματικά δεν προμηνύεται κάτι αισιόδοξο για το μέλλον. Η ίδια η ιστορία θα μας χρεώσει. Άνθρωποι αφυπνιστείτε επιτέλους!
