Κομμάτια ποίησης και ουρανού μοίρασε το 1ο Λύκειο Βέροιας, γιατί “η ποίηση είναι για να τη μοιράζεσαι”
Δήμητρα Σμυρνή
«Ένα Ταξίδι με Όχημα την Ποίηση» πρόσφερε το 1ο ΓΕΛ Βέροιας, προσθέτοντας τη δική του πινελιά στην «Εβδομάδα Σχολικής Δημιουργίας», που οργάνωσε η ΚΕΠΑ Δ Βέροιας.
Προμετωπίδα του η φράση «η ποίηση είναι για να τη μοιράζεσαι». Και τη μοιραστήκαμε, μάς τη μοίρασαν. Μικρά κομμάτια από ουρανό…
Το 1ο Λύκειο έχει παράδοση στο να παρουσιάζει ποιητικά αφιερώματα και πάντα με έμπνευση και πολλή δουλειά. Πίσω από τα παιδιά οι δάσκαλοί τους, δίνοντας κι αυτοί μαζί τους από το περίσσευμα του πάθους τους και από το υστέρημα του χρόνου τους, για να τα κάνουν συνταξιδιώτες στο ταξίδι της ποίησης.
Κι αυτήν τη φορά, όπως και την προηγούμενη, το αφιέρωμα των παιδιών στην ποίηση ήταν τρισδιάστατο, καθώς ο ποιητικός λόγος και η μουσική έδεσαν με τη δραματοποίηση, προσφέροντας την ευκαιρία στο καθένα να αναδείξει τις ιδιαίτερες κλίσεις του.
Σήμερα είχαν και σύμμαχο το χώρο, αφού η Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, όπου έγινε η εκδήλωση, μπορεί να αναδείξει με την υποδομή της την επιμελημένη δουλειά περισσότερο απ’ ότι ο χώρος του σχολείου.
Νεανικά πρόσωπα, με λαμπερά μάτια, απήγγειλαν, τραγούδησαν, έπαιξαν, ξεκινώντας ένα ταξίδι με συνοδοιπόρους όλους εμάς που τα παρακολουθήσαμε.
Τις περισσότερες φορές ακουμπώντας πάνω στη μεγάλη ποίηση, κάποιες άλλες διαβάζοντας δικά τους ποιήματα, κινήθηκαν κάτω από τα φώτα της σκηνής, ντύνοντας την ποίηση με την ευαισθησία τους.
«Με την ποίηση το αδύνατο γίνεται πραγματικότητα… Η ποίηση είναι η μουσική της ψυχής» είπαν τα παιδιά στην αρχή της εκδήλωσης, προετοιμάζοντας συναισθηματικά το κοινό τους.
Ρίτσος, Ελύτης – με το αξεπέραστο σε ομορφιά ερωτικό του «Μονόγραμμα» – και μαζί άλλοι ποιητές ακούστηκαν υποβλητικά.
Αλλά και σκέψεις πάνω στο τι είναι η ποίηση ακούστηκαν, σκέψεις στοχαστών γι αυτήν και σκέψεις μαθητών πάνω στην ελευθερία με την οποία θέλουν να την διδαχτούν, μακριά από τον στείρο διδακτισμό.
Το τραγούδι τους, με πολλές ωραίες φωνές, υπογράμμισε το λόγο και η δραματοποίηση τον σάρκωσε, φέρνοντας τον πιο κοντά.
Άλλοτε με στεφάνια στα μαλλιά και ανοιξιάτικα χυτά φορέματα, άλλοτε μ’ ένα μωρό στην αγκαλιά, πρόσφυγες – ικέτες να προσμένουν «τ’ αστέρι του Βοριά να φέρει ξαστεριά», άλλοτε μέσα σ’ έναν κόκκινο κύκλο, που να σηματοδοτεί ίσως τη μοίρα την αναπόδραστη, ξεκίνησαν τραγουδώντας μ’ ένα καλωσόρισμα και τέλειωσαν μ’ ένα δοξαστικό τραγούδι για τον ήλιο. Ήλιος, Ποίηση, Φως…
Πίσω από τα παιδιά οι καθηγητές τους όλοι, και προπαντός οι υπεύθυνες: Καρανάσιου Μαργαρίτα, Κοκελίδου Ροδούλα, Παπαδοπούλου Μάγδα και Πάσχου Ευγενία. Δουλειά και μεράκι από τη μεριά τους, που εμπνέει τους μαθητές για ακόμη μεγαλύτερα ποιητικά ταξίδια.
Δίκαια, λοιπόν, ο Διευθυντής του Σχολείου, Κώστας Σταύρογλου, αισθάνθηκε το σχολείο του σαν έναν ολοζώντανο χώρο δημιουργίας, όπως είπε στο τέλος της εκδήλωσης, για να συμπληρώσει συγκινημένη η Διευθύντρια Β’/ Εκπαίδευσης, Αναστασία Μαυρίδου, που ήταν παρούσα, απευθυνόμενη στα παιδιά: «Σήμερα προσφέρατε πολιτισμό, προσφέρατε πνευματικά αγαθά. Αυτά τα αγαθά δεν μπορούν να μας τα πάρουν!».
Συντελεστές της εκδήλωσης
Παρουσιάστριες: Αλεξανδροπούλου Εύα & Μελιοπούλου Ελένη
Ερμηνεία-δραματοποίηση ποιημάτων: Ζούτης, Αράβα, Βαφειάδου, Τζίμπουλας, Πασχαλίδης, Μαυρίδης, Μιχαηλίδου, Ουτσετάρης, Παπαδοπούλου, Κύρτσιου, Κογκέζος, Τζίκα, Σοφοπούλου, Τσιλιγκερίδης, Σιδηρόπουλος, Στολτίδης, Τροχίδου, Τσέου, Χριστουδουλίδου, Μπάκανου, Λαζαρίδου, Θ., Παπανικολαου, Φουρκιώτης.
Τραγούδι: Θεοχαροπούλου Μαρία, Καραβασίλη Ολυμπία, Κελεπούρη Ναταλία, Κοτρίδου Ελίζα, Κύρτσιου Μαρία.
Χορωδία: Κοτρίδου, Λαζαρίδου Ι., Βελέντζα, Καλπακίδου, Γρόπαλη, Γιώτα, Γερακοπούλου, Κελεπούρη, Τζουβάρα, Παναγιωτίδου, Μουλοπούλου, Θεοδοσοπούλου, Παπαδοπούλου, Μπάκανου, Λαζαρίδου Θ., Τροχίδου, Σοφοπούλου, Τζίκα, Τάστεμυρ, Χασιώτη, Τσιομπάνογλου, Παράσχη
Μουσικά όργανα:
Σαξόφωνο – Κυριαζίδου, Κρουστά- Πέϊος, λύρα – Παναγιωτίδης, κιθάρα – Τσιουμέλα & Βελέντζα, Λαζαρίδου Ι, Κοτρίδου – Πιάνο.
