Μαζί με καθηγητές και μαθητές του Ωδείου «Φίλιππος» περάσαμε ένα θαυμάσιο απόγευμα ψυχαγωγώντας τα προσφυγόπουλα στο στρατόπεδο στις Βαρβάρες. Τα βασανισμένα παιδάκια τραγούδησαν, έπαιξαν και χόρεψαν επί μιάμιση ώρα περίπου με τη συνοδεία κιθάρας και κρουστών.
Είχε προηγηθεί επίσκεψη της ομάδος της Βέροιας «Δράση» και προσφέρθηκαν εκλεκτά φαγητά και γλυκά στους πρόσφυγες.
Ναι, πέρασα θαυμάσια, λοιπόν.
Το βράδυ της ίδιας ημέρας πήγα στον κινηματογράφο της πόλης μου για να δω την παράσταση της Μετροπόλιταν Όπερας της Νέας Υόρκης που μεταδόθηκε σε απ’ ευθείας σύνδεση μέσω δορυφόρου (εδώ πρέπει να σημειώσω ότι οι μεταδόσεις αυτές εδώ και πολλά χρόνια γίνονται στα Μέγαρ
α Μουσικής Αθηνών και Θεσσαλονίκης και κατ’ εξοχήν σε Δημόσιες και Δημοτικές αίθουσες άλλων δέκα ελληνικών πόλεων, όχι όμως και στο Χώρο Τεχνών της Βέροιας. Καλά που βρέθηκε η οικογένεια Βλαχογιάννη με το «Σταρ» για να σώσει την τιμή της πόλης.
Ενώ ευχαριστήθηκα την άψογη παράσταση, συγχύστηκα με τους υπεύθυνους της διοργάνωσης αυτού του θεάματος στον ελληνικό χώρο γιατί διένειμαν (σ’ όλη την Ελλάδα φυσικά) το πρόγραμμα και την υπόθεση του έργου του Πουτσίνι (Giacomo Puccini) Μαντάμα Μπάτερφλαϊ γεμάτο λάθη, μπερδεύοντας το έργο αυτό με την όπερα «Απαγωγή από το Σεράι» (Die Entführung aus dem Serail) του Μότσαρτ.
Άλλα αντ’ άλλων, δηλαδή.
Τελικά δεν πέρασα καλά.
Πυθαγόρας Ιερόπουλος
