“Ο αισθησιακός Ροντέν”. Από τη σκληρή ακατέργαστη ύλη στην ιδέα

Δήμητρα Σμυρνή

Το όνομα του Αύγουστου Ροντέν, του μεγαλύτερου γλύπτη των νεώτερων χρόνων, ταυτίστηκε μοιραία με τον «Σκεπτόμενο», σύμβολο της ανθρώπινης σκέψης, που πάσχει αναζητώντας, σκάβοντας όλο και βαθύτερα, τεντωμένη σαν τόξο μέχρι να σπάσει.

Ο Ροντέν, όμως, δεν είναι μόνο ο μεγαλοφυής ρομαντικός του δεύτερου μισού του19ου αιώνα και των πρώτων χρόνων του 20ου, που κάνει το μάρμαρο ή τον ορείχαλκο να αποκτούν σάρκα και κίνηση, ένταση και πάθος, παντρεύοντας την έκρηξη ενός ατίθασου Ρομαντισμού στην Τέχνη με τις σκληρές γωνίες του Ρεαλισμού, δίνοντας συναρπαστικά την αλήθεια της ανθρώπινης ύπαρξης σ’ όλες τις εκφάνσεις της.

Ο Ροντέν είναι εκείνος που έδωσε και στον έρωτα μια διαφορετική αισθησιακή διάσταση, πρωτοπόρα για την εποχή του.

Κυρίαρχα στοιχεία της οπτικής του στο συγκεκριμένο θέμα η κίνηση των σωμάτων – η κίνηση, επίδραση του Μιχαήλ Άγγελου στο έργο του και απόρροια του θαυμασμού του για τον κορυφαίο της Αναγέννησης ,διατρέχει όλο το έργο του – αλλά και η ένταση των συναισθημάτων, που κάνουν έργα όπως το «Φιλί», την «Αιώνια Άνοιξη» ή τον γυμνό «Κορμό της Adele» ν’ αποκτούν μια εντυπωσιακή διαχρονικότητα.

Ζώντας ο ίδιος ο γλύπτης μια έντονη ερωτική ζωή, συνέλαβε τον έρωτα σαν μια καταγραφή του εφήμερου, μέσα, όμως, στα πλαίσια του αιώνιου.

Και είναι αυτό ακριβώς το στοιχείο που κάνει τον Μπωντλαίρ να γράφει στα «Άνθη του κακού»… «Ωραία σαν πέτρινο όνειρο είμαι…»

Ύλη και ιδέα, πραγματικότητα και όνειρο συμβαδίζουν, οδηγώντας το χέρι μιας μεγαλοφυΐας στους δρόμους μιας Τέχνης δυνατής και ιδιαίτερης.