Τις γιορτινές αυτές μέρες θα ακούσουμε και θα λάβουμε ευχές από παντού… “για ένα καλύτερο αύριο”, …για “ανάπτυξη”, …”για πρόοδο και ευημερία”, “για ένα καλύτερο μέλλον για την Ελλάδα μας και τους πολίτες της”… Τίποτα δε θα αλλάξει όμως, εάν δεν αλλάξουμε εμείς! Εάν αντί για ευχές και ευχολόγια δεν κοιτάξουμε μέσα μας, γύρω μας, δίπλα μας. Μέρες που είναι, έχουμε την ευκαιρία να σκεφτούμε λίγο παραπάνω, να αναλογιστούμε και να μετρηθούμε. Οι πρόσφατοι πρόγονοί μας, αυτοί του προηγούμενου αιώνα, δεν έζησαν σε καλύτερο οικονομικό περιβάλλον, δεν είχαν περισσότερη ζέστη στα σπίτια τους, ούτε περισσότερα για να καταναλώσουν.
Κι όμως μεγαλούργησαν. Ο Κωνσταντίνος μεγάλωσε σ’ ένα μικρό, άγνωστο χωριό των Σερρών, ο Μάνος, ο Μίκης, ο Οδυσσέας, ο Γεώργιος, ο Δημήτρης, όπως και πολλοί άλλοι “ανώνυμοι”, πατεράδες και παππούδες μας, βίωσαν πολέμους, φτώχιες, εξορίες. Κι όμως ονειρευτήκαν. Πρώτα για την Ελλάδα, και μετά για τον εαυτό τους. Η πείνα έγινε πηγή δημιουργίας. Οι δυσκολίες γέννησαν επιτεύγματα. Νέοι φευγάτοι από σπιτικά που δεν μπορούσαν να τους εξασφαλίσουν, τίποτα άλλο, εκτός απ’ την παιδεία την ελληνική, έχτισαν την Ελλάδα από την αρχή, έγιναν Επιστήμονες λαμπροί, κέρδισαν Νόμπελ Λογοτεχνίας, ενέπνευσαν γενιές, διέδωσαν τον ελληνικό πολιτισμό στα πέρατα του Κόσμου, πολίτες του κόσμου. Έλληνες, περήφανοι, πρωτοπόροι, γεμάτοι δημιουργία και προοπτική…
Κι εμείς; Τι κάνουμε εμείς ως σύγχρονοι Νεοέλληνες; Χωμένοι μέσα στους καναπέδες μας καταναλώνουμε ό,τι πιο εύπεπτο και φθηνό μας προσφέρεται μπροστά στα λεπτά έγχρωμα κουτιά.
Πάψαμε να σκεφτόμαστε, να γράφουμε και να δημιουργούμε. Αφήσαμε να μας ορίζουν άνθρωποι που καμιά σχέση δεν έχουν με αυτό που πραγματικά είμαστε ή μπορούμε να είμαστε. Είναι η φτώχια που μας έφτασε ως εδώ ή η ένδεια η πνευματική και ηθική;
Μπορούμε όμως να αλλάξουμε! Μπορούμε να τελειώσουμε με την ημετεροκρατία και να χτυπήσουμε το λαϊκισμό, μπορούμε να δημιουργήσουμε όλες εκείνες τις προϋποθέσεις για να γυρίσουν πίσω χιλιάδες νέοι που έφυγαν από μια πατρίδα που την ικανότητα και τις γνώσεις τους, τις όρισε ως μειονέκτημα. Μπορούμε να αναστήσουμε ξανά το βιοτέχνη και τον ελεύθερο επαγγελματία, βγάζοντας απ’ το λαιμό του τη θηλιά των άδικών και υπέρογκων φόρων, με ένα φορολογικό σύστημα σταθερό και δίκαιο, να εξορθολογήσουμε το δημόσιο τομέα, χωρίς κομματικές αγκυλώσεις και προκαταλήψεις, να υπάρξει σχεδιασμός μακράς πνοής για την Οικονομία, την Παιδεία μας, την Υγεία και την κοινωνική Πρόνοια…. Αρκεί βέβαια να αφήσουμε πίσω οριστικά τις ανεκπλήρωτες και ψεύτικες υποσχέσεις και να βρούμε την Ελπίδα μέσα από δύσκολες, αλλά επιβεβλημένες αποφάσεις.
Χρειαζόμαστε Όραμα και Αποφασιστικότητα. Αλλά και ανθρώπους ικανούς να τα υπηρετήσουν, με οποιοδήποτε κόστος, προσωπικό και πολιτικό.
Με βαθιά πίστη ότι θα τα καταφέρουμε και με εμπιστοσύνη στις δυνάμεις των Ελλήνων, εύχομαι ολόψυχα υγεία σε όλους και Καλές Γιορτές!
Τάσος Μπαρτζώκας
Δικηγόρος
Μέλος Πολιτικής Επιτροπής Νέας Δημοκρατίας
