Δήμητρα Σμυρνή
Ο Γιάννης Τσαρούχης, με τη φράση του “…εξαθλιωμένοι και περιφρονημένοι οι άνθρωποι του λαού είχαν μια αριστοκρατικότητα, που δεν μπορούσες να τη συναντήσεις στο χυδαίο αστικό κόσμο, αλ’ ούτε σε αυτούς που 
απεμιμούντο ευρωπαϊκούς καλούς τρόπους, για να ξεχωρίσουν και από τους αστούς και από το λαό…”, φωτίζει έμμεσα και την επιλογή του να αποδίδει πορτρέτα λαϊκών ανθρώπων, κυρίως ανδρών, αφήνοντας να αναδυθεί μέσα από τις γραμμές και τα χρώματα των έργων του η γνησιότητα, η αλήθεια, η έλλειψη κάθε επιτήδευσης, που τα χαρακτηρίζει.
Στρατιώτες που χορεύουν ζεϊμπέκικο, ναύτες στοχαστικοί, βυθισμένοι στην αντίθεση του άσπρου και του μπλε, πρόσωπα που αποδίδουν όχι μόνο μια εποχή έντονης ελληνικότητας, αλλά και πρότυπα αντρικά, ανόθευτα ακόμα από ξενόφερτες επιδράσεις, πρόσωπα που δεν έχουν αλλοτριωθεί, σε αντίθεση με την εποχή μας, όπου κάθε τι ξενόφερτο αγιοποιείται.
Ο Τσαρούχης δεν είναι μόνο ένας από τους μεγαλύτερους ζωγράφους μας, αλλά και εκείνος που καταγράφει τη φύση και τα χαρακτηριστικά της φυλής. Και το κάνει συνειδητά.
ΥΓ. Ο Γιάννης Τσαρούχης πέθανε σαν σήμερα, 20 Ιουλίου του 1989.
