Βάλιας Σεμερτζίδης “Πυρρίχιος”- Ρίζες και μνήμες με ένταση και πάθος
Δήμητρα Σμυρνή
Τον αρχαιότερο ελληνικό πολεμικό χορό, τον πυρρίχιο, που διασώθηκε από τους Πόντιους και χορεύεται με ένταση και πάθος, σηματοδοτώντας τη συνέχεια της ελληνικής φυλής, καταγράφει ο Βάλιας Σεμερτζίδης στο έργο του «Πυρρίχιος».
Ο «Πυρρίχιος» (1982) ανήκει στα έργα της τελευταίας περιόδου του Σεμερτζίδη (1911 – 1983), του ζωγράφου και χαράκτη με την καυκάσια καταγωγή, που στάθηκε με το έργο του ο εκφραστής της λαϊκής ζωής και των λαϊκών αγώνων.
Το έργο του Σεμερτζίδη δίνει στιγμές της καθημερινότητας του λαϊκού ανθρώπου την ώρα της δουλειάς αλλά και στιγμές άρσης του πάνω από την καθημερινότητα, καθώς σπάζει με τους αγώνες του τα όρια αυτής της καθημερινότητας και αγγίζει τις κορυφές του ηρωισμού.
–
–
Στον «Πυρρίχιο», ο ανδρικός χορός των Ποντίων χορευτών ανάγεται σε σύμβολο λεβεντιάς. Η ένταση παντρεύεται με το πάθος και η αίσθηση του γλεντιού θυμίζει την «ιερή μανία» της διονυσιακής λατρείας.
Μ’ ένα δυνατό κοντράστ ανάμεσα στο μαύρο και το κόκκινο, ο Σεμερτζίδης παγώνει μόνο σε μια κίνηση των χορευτών το χρόνο, κατορθώνοντας, όμως, να υποδηλώσει μ’ αυτήν την κίνηση όλη την παλμική συνέχεια των ρυθμών του πυρρίχιου.
Το κόκκινο του πάθους, το μαύρο του πολέμου, το γήινο μπεζ, όλα παντρεμένα σε ένα κράμα ρεαλισμού αλλά και αισθησιασμού, προκαλούν στο θεατή μια έντονη καλλιτεχνική συγκίνηση.
–
