Νέες διαβεβαιώσεις ευθυγράμμισης της υποτελούς ελληνικής κυβέρνησης

Της Ελένης Χατζή

Εγκρίθηκε, από το Eurogroup, η εκταμίευση της δόσης ύψους 1 δις ευρώ. Το χρονοδιάγραμμα τηρήθηκε, οι διαδικασίες επιταχύνθηκαν και το κολοβό και πλήρως ελεγχόμενο και κατευθυνόμενο θερινό τμήμα της Βουλής ψήφισε τα απαιτούμενα από τους δανειστές πρώτα έξι προαπαιτούμενα. Σειρά έχουν, τώρα, τα επόμενα έξι προαπαιτούμενα για την εκταμίευση άλλου 1 δις ευρώ. Ο υπουργός Οικονομικών Γκ. Χαρδούβελης διαβεβαίωσε, εκ νέου, τους ισχυρούς της ΕΕ και του ΔΝΤ ότι και αυτά, ταχύτατα, εντός των προσεχών ημερών, θα υπερψηφιστούν.

Η ευθυγράμμιση της υποτελούς ελληνικής κυβέρνησης με τις έξωθεν προσταγές, ιδιαίτερα αυτές των Γερμανών ιμπεριαλιστών, είναι άμεση. Και οι ολετήρες των ευρωπαϊκών λαών, αμείλικτοι, με κάθε ευκαιρία, εκβιάζουν, απειλούν, απαιτούν. Ο διοικητής της Bundesbank, Γενς Βάιντμαν, σε πρόσφατο άρθρο του, τόνισε πως «οι δημοσιονομικοί κανόνες όχι μόνο δεν πρέπει να χαλαρώσουν, αλλά αντίθετα θα πρέπει να γίνουν ακόμη πιο αυστηροί, να αποκτήσουν μεγαλύτερη δεσμευτικότητα για τις χώρες-μέλη, να προστατευθούν από πολιτικές επιρροές και να εξασφαλιστούν με αυστηρούς εθνικούς νόμους».

Ο δε Β. Σόιμπλε, αφού επικαλέστηκε τη συμφωνία όλων των πλευρών στην εφαρμογή του προγράμματος σταθερότητας, επέμεινε -για άλλη μια φορά- ότι πρέπει να συνεχιστεί η αυστηρή δημοσιονομική πολιτική.
Δεν επιτρέπουν καμιά χαλάρωση, καμιά υπαναχώρηση, καμιά παρέκκλιση από τα διατεταγμένα. Τις προεκλογικές, μάλιστα, δημαγωγίες των Σαμαρά – Βενιζέλου και την αναγ­καία, για ψηφοθηρικούς λόγους, προεκλογική ανά­παυλα στην καταιγιστική αντιλαϊκή επίθεση την αποδοκίμασαν αυστηρά ως ανησυχητική εκδήλωση «κόπωσης στις μεταρρυθμίσεις» και τώρα επαναφέρουν στην «τάξη» τούς εντολοδόχους τους Έλληνες κυβερνώντες.

Η μνημονιακή βαρβαρότητα
Εν τω μεταξύ, η τρόικα είναι πάλι εδώ για την εκκίνηση της πέμπτης -και τελικής;- αξιολόγησης. Όπως είπε και ο πρόεδρος του Eurogroup Ντάισελμπλουμ, «έχουμε ακόμα δουλειά να κάνουμε»… Η κάλυψη του νέου «δημοσιονομικού κενού» και η περιβόητη «διευθέτηση» του κρατικού χρέους είναι τα αμέσως επόμενα μεγάλα ζητήματα. Η δε «τρύπα» στον προϋπολογισμό, που δημιουργείται από τις δικαστικές αποφάσεις τις σχετικές με την αποκατάσταση των μισθών σε δικαστικούς και ένστολους, κατά τις σαφείς εντολές της τελευταίας έκθεσης του ΔΝΤ, την οποία έσπευσε να υπογράψει κατά τα συνήθη η ελληνική κυβέρνηση, θα πρέπει να καλυφθεί με ισοδύναμα μέτρα. Νέα μέτρα καταφθάνουν λοιπόν που μαζί με την εξελισσόμενη φορολογική επιδρομή θα αφαιμάξουν πλήρως το όποιο εναπομείναν λαϊκό εισόδημα.

Η κυβέρνηση του Α. Σαμαρά -αυτού που προεκλογικά κραύγαζε πως επί δυο χρόνια «σκίζει» τα μνημόνια- διεκπεραιώνει τάχιστα και πειθήνια τις εντολές των ιμπεριαλιστών της ΕΕ και του ΔΝΤ, υλοποιώντας ό,τι επιτάσσουν τα μνημόνια. Η λεηλασία του λαού και της χώρας είναι η μοναδική σταθερά της εποχής, της μνημονιακής βαρβαρότητας, που διανύουμε.

Η οπισθοδρόμηση είναι τρομακτική. Δραματική ανεργία, εκτεταμένη φτώχεια και εξαθλίωση για το λαό. Οι ταξικοί φραγμοί στη μόρφωση και την υγεία ορθώνονται αμείλικτοι και οδηγούν στο βίαιο πέταγμα από το σχολείο χιλιάδων μαθητών, στη στέρηση της πρόσβασης στην περίθαλψη εκατοντάδων χιλιάδων συνανθρώπων μας. Παράλληλα, συντελείται το μεγαλύτερο, από ποτέ, ξεπούλημα των δημόσιων υποδομών και περιουσίας. Ποικίλοι «επενδυτές», ξένα μονοπώλια και εγχώρια «συνεταιράκια», διαρπάζουν απροσχημάτιστα τον πλούτο της χώρας.

Όλα αυτά βεβαίως προϋποθέτουν και εφαρμόζονται με την πολιτική της πυγμής, με την επιβολή του «νόμου και της τάξης».

Η απεργία στη ΔΕΗ κηρύσσεται παράνομη και καταχρηστική και οι απεργοί εργαζόμενοι της ΔΕΗ επιστρατεύονται, κατά την πάγια πλέον κυβερνητική τακτική, αφού προηγείται συστηματική προπαγάνδα για την ενεργοποίηση του λεγόμενου κοινωνικού αυτοματισμού. Ετοιμάζεται, επιπλέον, νέα συνολική επίθεση στο συνδικαλιστικό κίνημα με περιορισμούς στην άσκηση του δικαιώματος της απεργίας και επαναφορά -ύστερα από 32 χρόνια- της απαγορευμένης ανταπεργίας (κλείσιμο της επιχείρησης από τον εργοδότη για το χτύπημα των απεργιών).

Αυτό είναι το περίφημο success story της κυβέρνησης Α Σαμαρά. Αυτή είναι η, κατά Ευ. Βενιζέλο, διακυβέρνηση της χώρας με «προοδευτικό πρόσημο». Η Ελλάδα υπό νεοαποικιακό έλεγχο, ο πλούτος της στο σφυρί, ο λαός της λεηλατημένος, οι απαγορεύσεις, ο αυταρχισμός και ο εκφασισμός του κράτους σε πλήρη ανάπτυξη.

Ατελέσφορες προσπάθειες
Στο ασταθές και ρευστό πολιτικό περιβάλλον που έχει εδραιωθεί -αποτέλεσμα της θηριώδους αντιλαϊκής επέλασης και της μεγάλης λαϊκής αποδοκιμασίας των κομμάτων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ που την επέβαλαν- τα αστικά και ιμπεριαλιστικά επιτελεία έχουν επιδοθεί σε μια επίμονη -ατελέσφορη προς το παρόν- επιχείρηση δημιουργίας νέων πολιτικών εφεδρειών, με έμφαση στο χώρο του λεγόμενου κέντρου.

Οι προσπάθειες ανασύνταξης της χρεοκοπημένης σοσιαλδημοκρατίας -παρά την κραυγαλέα ενίσχυση από ισχυρά κέντρα εξουσίας- αποτυγχάνουν η μια μετά την άλλη. Η ανακύκλωση του γνωστού φθαρμένου και πλήρως απαξιωμένου πολιτικού υλικού (κίνηση των 58, Ελιά) που λειτούργησαν ως μεταμφιέσεις του ΠΑΣΟΚ, αλλά και η προκλητική πολιτική εκσφενδόνιση του Στ. Θεοδωράκη και του Ποταμιού του, που επεχείρησαν να το πλασάρουν σαν το «φρέσκο» για να αποκαλυφθεί σύντομα η μπαγιάτικη νεοφιλελεύθερη και «εκσυγχρονιστική» σύνθεση και ψυχή του, δεν φαίνεται να αποδίδουν. Τώρα, σπεύδουν να δημιουργήσουν τον «τρίτο πόλο» με το ιδρυτικό συνέδριο της «Δημοκρατικής Παράταξης» τον Οκτώβριο, τη νέα μεταμφίεση του ΠΑΣΟΚ. Ο «τρίτος πόλος» που φιλοδοξούν να αναδειχθεί τρίτο κόμμα στις επόμενες εκλογές, ώστε να πάρει την «τρίτη εντολή» σχηματισμού κυβέρνησης.

Το ζητούμενο είναι ο σχηματισμός και η ανάδειξη των πολιτικών εφεδρειών εκείνων που θα συγκροτήσουν πλήρως ελεγχόμενα κυβερνητικά συμμαχικά σχήματα, μιας και η δυνατότητα αυτοδύναμων κυβερνήσεων είναι ανύπαρκτη στην παρούσα φάση. Και οι διεργασίες σε αυτή την κατεύθυνση είναι πυκνές και έντονες.

Η κρίση όμως του αστικού πολιτικού συστήματος είναι τόσο βαθιά που καθιστά εξαιρετικά δύσκολη τη διαμόρφωση ενός νέου πολιτικού χάρτη που θα εγγυάται τη σταθερότητα στη διαχείριση της διακυβέρνησης μιας χώρας και ενός λαού που βιώνουν με δραματικό τρόπο τα δεσμά του ιμπεριαλισμού και της εγχώριας ολιγαρχίας.

Πηγή: http://www.greekopinions.gr

Αναδημοσίευση από την εφημερίδα ΛΑΙΚΟΣ ΔΡΟΜΟΣ