Δια χειρός Αλιθέρση
Αυτή η φωτογραφία έχει βγει σε κεντρικό δρόμο της Βέροιας.
Συνήθως τέτοιες εικόνες μπορεί να συναντήσει κάποιος σε μεγάλες Ευρωπαϊκές πόλεις υψηλού τουρισμού. Είναι για παράδειγμα μια πολύ συνηθισμένη εικόνα για την πόλη της Βενετίας.
Και το ερώτημα που προκύπτει: Βενετία η… Βέροια; Η απάντηση είναι πως… ακόμα όχι. Ίσως γίνει με τις επόμενες αναπλάσεις. Αφού δεν θα υπάρχει άλλος δρόμος για στένεμα, αφού δεν θα υπάρχει άλλη πλατεία για τσιμεντοποίηση, αφού δεν θα υπάρχει άλλος χώρος για μαρμάρινα πεζούλια, γιατί με τις επόμενες αναπλάσεις οι δημοτικοί μας άρχοντες να μην φτιάξουν και κανάλια; Έχοντας βέβαια πάντα σαν πρώτο στόχο την εισροή… «τζάμπα» χρήματος στην πόλη, απο τα… γαλαντόμα ταμεία της ΕΕ!
Και το κυριότερο δεν το κάνουν για την προβολή τους. Αφού, προεκλογική περίοδος τώρα και, ενώ υπάρχει κοσμογονία… αναπλάσεων στην πόλη, κουβέντα δεν γίνεται. Αφού οι σημερινοί υποψήφιοι, που ταυτόχρονα είναι και διοικούντες της πόλης δεν θέλουν να έχουν καμιά σχέση με την κοσμογονία που συντελείται σήμερα σ’ αυτήν. Δεν θέλουν να έχουν καμιά σχέση με το χθες αυτής της πόλης, που και με τη δική τους συμβολή πήρε τη σημερινή της μορφή. Οποία σεμνότης!
Αλλά και για το τιτάνιο «έργο των έργων» που αφήνουν πίσω τους κουβέντα! Το αφήνουν στη λήθη. Κόβουν κάθε σχέση με τον προηγούμενό τους εαυτό. Και αν χρειαστεί για τις προεκλογικές τους ανάγκες, μπορεί να κάνουν και μερικές ακόμη μηνύσεις στους εαυτούς τους, αυτοκαταγγέλλοντάς τους ότι έβαλαν το κάρο μπροστά από το άλογο. Αυτοί βλέπουν μόνο μπροστά, βλέπουν το αύριο κατάματα και το τρομάζουν!
Και κάτι ακόμη. Αφού με το «τζάμπα» κοινοτικό χρήμα των αναπλάσεων φτιάξουν και… κανάλια στην πόλη, μετά θα παραγγείλουν και κυκλοφοριακή μελέτη για… τις γόνδολες και τότε όλοι θα μπορούμε με περηφάνια να αναφωνήσουμε: ΝΑΙ, ΒΕΝΕΤΙΑ Η… ΒΕΡΟΙΑ!
Και να οι τουρίστες, και να το χρήμα στην πόλη, και να τα χρυσά κουτάλια με τα οποία θα τρώνε οι γονδολιέρηδες Βεροιείς, όταν οι άλλοι θα βιώνουν στο πετσί τους την φτώχεια και τη δυστυχία!
ΥΓ. Και βέβαια, το φαινόμενο αυτό της Βέροιας δεν είναι μοναδικό για τη χώρα μας. Στις περισσότερες πόλεις της Ελλάδας συναντά κανείς ανάλογα… «έργα». Δεν είναι λίγες οι πινακίδες τέτοιων «έργων» που μπορεί να συναντήσει κανείς σε κάθε πόλη. «ΤΟ ΕΡΓΟ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕ ΧΡΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ και τη συγχρηματοδότηση του ελληνικού δημοσίου».
Αυτό που παραμερίζεται από τους διοικούντες είναι κατ’ αρχήν η αναγκαιότητα του έργου, η μερική χρηματοδότηση από το ελληνικό δημόσιο, σε ποιους πηγαίνει ο κύριος όγκος αυτών των χρημάτων, καθώς και οι δεσμεύσεις που αναλαμβάνονται γι αυτό. Όπως πχ η συντήρησή του για μια πενταετία με έξοδα των Δήμων κλπ.
Αυτό που προβάλλεται κατά κόρον από τους διοικούντες είναι το… «τζάμπα» κοινοτικό χρήμα που εισρέει στη χώρα μας από τα ταμεία της ΕΕ, καθώς και η… «μείωση» της ανεργίας εξ αιτίας του, δημιουργώντας έτσι στο υποσυνείδητο των πολιτών μια θετική εικόνα γι αυτόν τον οργανισμό!
Δεν είναι της στιγμής να αναλυθεί ό ρόλος γενικά που παίζει το λεγόμενο «τζάμπα» χρήμα. Ότι το μεγαλύτερο μέρος προορίζεται για τους μεγαλοεργολάβους, ότι χρησιμοποιείται για την εξαγορά συνειδήσεων, ότι προορίζεται για την αλλοίωση ιστορίας και παράδοσης, ότι δημιουργεί δεσμεύσεις, ότι δεν δίνεται για παραγωγικούς σκοπούς ή μάλλον δίνεται για το αντίθετο, ότι στην ουσία πρόκειται για δικά μας χρήματα κλπ.
Αν, για παράδειγμα, δίπλα σε κάθε τέτοια πινακίδα του «τζάμπα» χρήματος έμπαινε και μία άλλη, όπου θα γραφόταν το χρέος μας των 350 δις η και παραπάνω στην ΕΕ, όπου θα γραφόταν επίσης ποια μέχρι σήμερα κομμάτια της χώρας μας πούλησαν οι κυβερνώντες, για να ξεχρεωθούμε και ποια ακόμη πρόκειται να πουληθούν, όπου θα γραφόταν τα δις των φόρων που επιβλήθηκαν στην συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών αυτής της χώρας, όπου θα γραφόταν ο ρυθμός αύξησης αυτού τουδημόσιου χρέους –ενώ συμβαίνουν όλα αυτά- όπου θα γραφόταν ο ρυθμός αύξησης της ανεργίας κλπ, τότε όχι μόνο δεν θα σχηματίζονταν στους πολίτες θετική εικόνα για τη ΕΕ και αυτούς που την υπηρετούν, αλλά θα συνέβαινε ακριβώς το αντίθετο. Κάτι που όλοι αυτοί φοβούνται όσο τίποτα άλλο!
Τρίτη 6/5/’14
