Βιβλιοκριτική – Αλ. Χατζηκώστα “Χειρόγραφα θανάτου”: Όταν το μυστήριο συναντά την ιστορία… / γράφει η Ελένη Καραγιάννη – παρουσίαση, Σάββατο 21 Ιουνίου

Τα χειρόγραφα του θανάτου: Όταν το μυστήριο συναντά την ιστορία… (Βιβλιοκριτική)

Ελένη Καραγιάννη, φιλόλογος, συγγραφέας

Η νουβέλα του Αλέκου Χατζηκώστα “Χειρόγραφα θανάτου” που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ατέχνως συνδυάζει αριστοτεχνικά το αστυνομικό με το ιστορικό στοιχείο, διατρέχοντας την ιστορία πενήντα χρόνων με εντυπωσιακή λεπτομέρεια και αφήγηση. Ο συγγραφέας καταφέρνει να δημιουργήσει μια πλοκή γεμάτη ένταση και μυστήριο, ενώ παράλληλα αναδεικνύει σημαντικές στιγμές της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας.

 Ο κεντρικός ήρωας, ένας καθηγητής φιλόλογος από τον Βόλο, επιστρέφει στη γενέτειρά του, τη Βέροια, για να ερευνήσει τη δολοφονία του πατέρα του, ενός αγωνιστή που δολοφονήθηκε στο Γεντί Κουλέ της Θεσσαλονίκης κατά την περίοδο της Χούντας. Αυτή η επιστροφή δεν είναι απλώς μια αναζήτηση για την αλήθεια, αλλά και ένα ταξίδι αυτογνωσίας και αναμέτρησης με το παρελθόν.

Η αφήγηση προσφέρει μια πλούσια και πολυδιάστατη εικόνα της ελληνικής κοινωνίας στο πέρασμα των χρόνων. Οι ιστορικές αναφορές είναι ακριβείς και ενσωματώνονται φυσικά στην πλοκή, χωρίς να επιβαρύνουν την ανάγνωση. Οι περιγραφές της εποχής της Χούντας, οι κοινωνικές αναταραχές και οι πολιτικές εξελίξεις δίνουν βάθος στην ιστορία και προσφέρουν στον αναγνώστη μια ευρύτερη κατανόηση των γεγονότων που διαμόρφωσαν την Ελλάδα.

Ο συγγραφέας χρησιμοποιεί το αστυνομικό στοιχείο για να κρατήσει τον αναγνώστη σε αγωνία, με μια σειρά από ανατροπές και αποκαλύψεις που διατηρούν το ενδιαφέρον αμείωτο. Η απόπειρα δολοφονίας κατά του ήρωα προσθέτει ένταση και επιταχύνει την πλοκή, καθιστώντας τη νουβέλα ακόμα πιο συναρπαστική.

Οι αξίες των ηρώων παίζουν σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη της ιστορίας. Ο πρωταγωνιστής, με την αφοσίωσή του στην αλήθεια και τη δικαιοσύνη, αποτελεί παράδειγμα ακέραιου και ηθικά σκεπτόμενου ανθρώπου. Η αποφασιστικότητά του να διαλευκάνει τη δολοφονία του πατέρα του, παρά τους κινδύνους που αντιμετωπίζει, αναδεικνύει το θάρρος και την επιμονή του. Η αγάπη και ο σεβασμός για την οικογένειά του, όπως και η αίσθηση του καθήκοντος απέναντι στην ιστορική μνήμη, τον καθιστούν έναν ήρωα με εσωτερικό εύρος και ηθική υπόσταση.

Οι δευτερεύοντες χαρακτήρες επίσης διαθέτουν ισχυρές αξίες που επηρεάζουν την πλοκή. Φίλοι και συγγενείς που στηρίζουν τον πρωταγωνιστή, προσφέρουν μια εικόνα αλληλεγγύης και πίστης στις κοινές αξίες. Αντιθέτως, οι αντίπαλοι και οι προδότες της ιστορίας παρουσιάζονται με κίνητρα που συχνά αντικατοπτρίζουν την απληστία, την προδοσία και την αδικία, δημιουργώντας μια σαφή αντιπαράθεση ηθικών αξιών.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το ήθος του δολοφόνου, ο οποίος υπήρξε βασανιστής κατά την περίοδο της Χούντας. Ο χαρακτήρας αυτός ενσαρκώνει την απόλυτη διαφθορά και ανηθικότητα, έχοντας διαπράξει απάνθρωπες πράξεις στο όνομα ενός καταπιεστικού καθεστώτος. Ο συγγραφέας παρουσιάζει τον δολοφόνο ως έναν άνθρωπο χωρίς ίχνος μεταμέλειας, που συνεχίζει να ζει με την ίδια σκληρότητα και αδιαφορία για την ανθρώπινη ζωή. Αυτή η απεικόνιση ενισχύει τη σύγκρουση καλού-κακού και δίνει έναν ισχυρό ηθικό πυρήνα στην ιστορία.

Η γραφή είναι ρέουσα και ευχάριστη, με λόγο εύστοχο, λιτό και απέριττο και με έναν ισορροπημένο συνδυασμό περιγραφών και διαλόγων που κρατούν τον αναγνώστη δεσμευμένο. Η ατμόσφαιρα του νουάρ είναι έντονη, με σκοτεινές γωνιές και μυστηριώδεις αποκαλύψεις που δίνουν ζωή στην ιστορία.

Συμπερασματικά, στα Χειρόγραφα θανάτου, οι σκιές του εγκλήματος συναντούν το βάρος της μνήμης. Το παρελθόν διασχίζει το παρόν σαν ψίθυρος σε κιτρινισμένα χαρτιά. Μισός αιώνας ελληνικής ιστορίας αναπνέει μέσα από μια αφήγηση πυκνή, συγκινητική και βαθιά ανθρώπινη, χαρίζοντας στη σύγχρονη ελληνική λογοτεχνία ένα έργο που αντιστέκεται στη λήθη και συμπορεύεται με τη δικαίωση.

–