Κόσμος πολύς, κόσμος χαρούμενος! Στα καφέ, στους δρόμους, με ψώνια ή χωρίς!
Πάνε όλα τόσο καλά στην Ελλάδα; Φυσικά και όχι για τους πολλούς. Όμως αυτή η τελευταία μέρα λίγο πριν από την Ανάσταση θαρρείς πως από μόνη της εμπεριέχει μια νότα αισιοδοξίας, όπως αισιόδοξο είναι και το μήνυμα της ίδιας της Ανάστασης.
Μπορεί το μηνιάτικο να μην έφτασε, μπορεί και να έφτασε στο όριο, το κουμάντο όμως για το αυριανό οικογενειακό τραπέζι, ή για το πασχαλινό αυγό των παιδιών ή τα καινούρια τους παπούτσια έγινε από μέρες πριν.
Αυτά είναι αδιαπραγμάτευτα πράγματα. Ιδιαίτερα τα δώρα των παιδιών!
Έτσι, ένα βουερό μελίσσι πλημμύρισε τους δρόμους της Βέροιας με άλλους να κάθονται στα τραπεζάκια των καφέ κι άλλους να τρέχουν για να κάνουν τα τελευταία ψώνια. Όλοι; Όχι, ήταν λίγοι σε σχέση με τους περισσότερους, που ήταν απόντες, αθέατοι. Έβλεπες, όμως, στα πρόσωπα των παρόντων τόση χαρά, τέτοια λάμψη, που έλεγες να, η άλλη πλευρά αυτής της ανοιξιάτικης γιορτής του Πάσχα, (πέρα από το θρησκευτικό της μήνυμα), η αίσθηση της ελπίδας, όχι για τη νίκη πάνω στο θάνατο, αλλά για καλύτερες μέρες…
far
Φωτογραφίες: faretra.info
…………….
………………….
