Βέροια: «Μία ώρα πριν ανοίξουν οι κάλπες, στην Εληάς, γίνονται θαύματα!» / γράφει η Ειρήνη Δασκιωτάκη
Θες να κοιμηθείς, έχεις τέτοια κούραση, την κούραση όλης της εβδομάδας στην πλάτη σου…
Θέλεις, δικαίωμά σου είναι και να αποφασίζουν ότι πρέπει να ξυπνήσεις οπωσδήποτε πρωί – πρωί Κυριακής, της 8ης Οκτωβρίου του 2023, για να καταλάβεις ότι σήμερα είναι οι δημοτικές και περιφερειακές εκλογές και ο «αγώνας» συνεχίζεται!
Δεν βρίσκεις και τις ωτοασπίδες! που τις έχεις καταχωνιάσει;
Ηρεμία!
Δεν είναι τίποτα, θα τελειώσει σύντομα αυτή η φασαρία!
Κάνεις μούντρες για να χαλαρώσεις!
Τίποτα!
Ο ήχος διαπεραστικός, γκρινιάρικος και επίμονος.
Εκνευρίζεσαι, σηκώνεσαι, πας προς το μπάνιο, ανοίγεις το παράθυρο που έχει πολύ καλύτερη πρόσβαση προς την Ελιάς, να δεις τι συμβαίνει…
Δεν ξέρεις τι ώρα είναι, όμως σκοτάδι επικρατεί.
Και να η αιτία!
Ένα – δεν γνωρίζω και πως λέγεται ακριβώς- ένα βαρύ όχημα ανεβοκατεβαίνει με τα δυνατά του φώτα και με άργητα την Εληάς.
Ε, αυτό πάει πολύ!
Ντύνεσαι γρήγορα, οι άλλοι κοιμούνται στο σπίτι, ή κάνουν ότι κοιμούνται, προσπαθείς να μην ενοχλήσεις, ψάχνεις τα κλειδιά, που είναι και αυτά μπροστά στη μούρη σου, αλλά δεν τα βλέπεις από τη σύγχυση!
Βγαίνεις έξω…
Το βαρύ αυτό όχημα, που επάνω του είναι γραμμένο με κεφαλαία γράμματα, Δήμος Αποστόλου Παύλου, καθαρίζει αφήνοντας μία μικρή ποσότητα νερού στον δρόμο, σχηματίζοντας παράλληλους, στενούς, υγρούς διαδρόμους.
Η απόσταση που διανύει είναι:
Από την αρχή της Εληάς μέχρι το τέλος της Εληάς .
Πάνω – κάτω!
Κατεβαίνει, στρίβει λιγάκι αριστερά προς την Ανοίξεως, ξαναγυρνά, ανεβαίνει μέχρι την αρχή του δρόμου, στο σημείο που συναντά η Μητροπόλεως τη Βενιζέλου και ξαναστρίβει.
Πόσες φορές, μα πόσες φορές!
Σου έχει μπει στο μυαλό, ότι πρέπει να του μιλήσεις.
Να διαμαρτυρηθείς σε αυτόν που δε φταίει, στην τελική, και είναι ο οδηγός του οχήματος.
Σηκώνεις το χέρι σου, σταματήστε σας παρακαλώ, μία στιγμή φωνάζεις, και σταματάει…
Ανοίγει η πόρτα ένας συμπαθητικός και ευγενικός νέος , περιμένει, κοιτάζοντας σε αμήχανα, να ακούσει τι θα του πεις.
Ρε, παιδάκι μου , γιατί ! Δεν μπορούμε να κοιμηθούμε…
Φιλοξενώ και κόσμο!
Ο συμπαθέστατος οδηγός απαντάει απολογητικά:
Τελειώσαμε… εντάξει, τελειώσαμε, και όντως σήμανε σε λίγο το τέλος σε αυτήν την υπερβολικού ζήλου εργασία.
-Γιατί το κάνετε αυτό σήμερα;
-Να… μας παραπονέθηκαν ότι είχε φύλλα εδώ μπροστά στα μαγαζιά.
-Και από τον Δήμο πάρθηκε απόφαση να τα καθαρίσετε σήμερα;
Okay , του λέει…Ευχαριστώ… Δεν φταις εσύ παιδί μου…
Κλείνει η πόρτα του οχήματος, από πίσω ακριβώς είναι ένας νέος, άντρας, αγουροξυπνημένος, γύρω στα 30, 35 , με το αυτοκίνητο του…
Ευχαριστώ πολύ, λέει ο νεαρός άντρας αγανακτισμένος .
Μάλλον ήθελε κι αυτός να του τα ψάλλει και τον έβγαλε από τον κόπο…
Τι είναι αυτό!
Τι ξύπνημα ήταν αυτό!
Μας πριόνισε τα αυτιά!
Για μόστρα το κάνει, συνέχισε.
Επειδή εδώ, να, απέναντι βρίσκεται το εκλογικό του κέντρο.
Υπερβάλεις του λέει, τι να πει…Δεν μπορεί να το διανοηθεί ότι μπορεί να συμβαίνει αυτό και παίρνει τον δρόμο για το σπίτι..
Εντάξει! ο ύπνος πάει περίπατο!
Έξω από τη «Βίλα Εληά» , δυο τρεις ξαγρυπνισμένοι πελάτες, είναι καθισμένοι μπροστά στην είσοδο του ξενοδοχείου
Ντυμένοι με ρούχα παράλλαξης και όπλα…
Κυνηγοί!
Όχι ψήφων, αλλά ψυχών…
Πέρασε και το μηχανάκι που σπρώχνει τα φύλλα, είπε ο ένας από αυτούς…
Τι ώρα ξεκίνησε; Ρώτησε.
Κατά τις πέντε!
Κάποιος από τους διερχόμενους που παρακολουθούσε με προσοχή τη συζήτηση ,είπε πως όλα τα μαγαζιά εδώ έχουν μηχανάκια και μαζεύουν τα φύλλα .
Μία ώρα πριν ανοίξουν οι κάλπες…
Ει. Δα.
