Βάλε τη μάσκα κρύψε τον πόνο
Κάνε γκριμάτσες του γέλιου μόνο
Τι κι αν το είναι σου όλο πονάει
στο παλκοσένικο λάμψη σκορπάει
Μυτούλα κόκκινη μάτια βαμμένα
χειλάκια όμορφα ρούχα σχισμένα
Λόγια ανάκατα βήμα που τρέμει
παραμυθάκι για την ανέμη
Μάτια ορθάνοιχτα μικρά χεράκια
Άκου πως παίζουνε τα παλαμάκια
Πάλι τα έκανες να ξεχαστούνε
ίσως και αύριο να ξαναρθούνε
Ίσως το μέλλον τους με σένα μοιάζει
Τόσο αβέβαιο κρύο κι αγιάζι
Όμως στα σίγουρα θα προσπαθήσουν
κάστρα και όνειρα κι αυτά να χτίσουν
Γέλα παλιάτσο μην τα τρομάξεις
Λίμνη και βότσαλο να συνταιριάξεις
Λίμνη ο κόσμος τους με τέλμα μοιάζει
Κανένα βότσαλο δεν την ταράζει
Καράβι ξέμπαρκο πού να σαλπάρει;
Ο καπετάνιος του καπνό φουμάρει
Είναι στον κόσμο του φράγκο δε δίνει
Δεν τον αγγίζει κλάμα κι οδύνη
Μα εσύ παλιάτσο μου ξέρεις τον τρόπο
γέφυρα γίνεσαι άγνωστων τόπων
Γέλα μα αύριο θα ναι το τέλος
σε μια παράσταση ευθύνης βέλος
Βάλε σημάδι μην αστοχήσεις
Γέλα παλιάτσο και μη λυγίσεις!
