Πέθανε ο Μιχαήλ Γκορμπατσόφ
Πέθανε σε ηλικία 91 ετών ο Μιχαήλ Γκορμπατσόφ όπως μεταδίδει το πρακτορείο Reuters επικαλούμενο το Interfax.
Ο Μ. Γκορμπατσόφ ήταν ο τελευταίος Πρόεδρος της Σοβιετικής Ένωσης, ο οποίος με τον βρώμικο ρόλο που έπαιξε στην Ιστορία ολοκλήρωσε την αντεπαναστατική διαδικασία στην ΕΣΣΔ με την περίοδο της «περεστρόικα» (1985-1991) που οδήγησε στην ανατροπή του σοσιαλισμού στο πρώτο εργατικό κράτος του κόσμου.
Ο Γκορμπατσόφ* πολλά χρόνια αργότερα ομολόγησε σε ομιλία του ότι «στόχος της ζωής μου ήταν η εξολόθρευση του κομμουνισμού» και «ακριβώς για να πετύχω αυτόν το σκοπό, χρησιμοποίησα τη θέση μου στο Κόμμα και στη χώρα». Αυτή ήταν η θλιβερή περίπτωση Γκορμπατσόφ, ο πρώην ΓΓ του ΚΚΣΕ και κατοπινός διαφημιστής πιτσαρίας, ο οποίος ως επικεφαλής μιας ομάδα πολιτικών προβοκατόρων διέλυσαν την ΕΣΣΔ.
Ο Μιχαήλ Σεργκέγιεβιτς Γκορμπατσόφ γεννήθηκε στις 2 Μαρτίου 1931 στο Πριβόλνογιε του Κράι Σταυρούπολης σε μια οικογένεια αγροτών.
Σπούδασε στο Κρατικό Πανεπιστήμιο της Μόσχας, όπου πήρε το πτυχίο του το 1955. Μετακόμισε στη Σταυρούπολη, όπου εργάστηκε για την τοπική Κομσομόλ. Διορίστηκε Γραμματέας της Περιφερειακής Επιτροπής της Σταυρούπολης το 1970. Το 1974 μετακόμισε στη Μόσχα για να γίνει ο Πρώτος Γραμματέας του Ανωτάτου Σοβιέτ και το 1979 έγινε υποψήφιο μέλος του πολιτικού γραφείου του κόμματος. Μέσα σε τρία χρόνια από το θάνατο του Σοβιετικού ηγέτη Λεονίντ Μπρέζνιεφ και μετά τις σύντομες θητείες των Γιούρι Αντρόποφ και Κονσταντίν Τσερνιένκο, το πολιτικό γραφείο εξέλεξε τον Γκορμπατσόφ ως Γενικό Γραμματέα, ντε φάκτο επικεφαλής της κυβέρνησης, το 1985.
Τα χαρακτηριστικά αποσπάσματα είναι από την τοποθέτηση που έκανε το καλοκαίρι του 2000, μιλώντας στο Αμερικάνικο Πανεπιστήμιο, στην Τουρκία. Ομιλία την οποία δημοσίευσε η εφημερίδα «Πράβντα Ποσί» στις 26 Ιούλη του 2000 και στην Ελλάδα αναδημοσίευσε ολόκληρη ο «Ρ» στις 8/10/2000.
Οι αναγνώστες μπορούν να εξάγουν μόνοι τους τα αναγκαία συμπεράσματα:
«Ο στόχος ολόκληρης της ζωής μου ήταν η εξολόθρευση του κομμουνισμού, αυτής της ανυπόφορης δικτατορίας κατά των ανθρώπων.
Η σύζυγός μου, που αναγνώρισε αυτήν την αναγκαιότητα, μάλιστα, πριν από μένα, με στήριξε με όλες τις δυνάμεις της σε αυτήν την προσπάθεια. Ακριβώς για να πετύχω αυτόν το σκοπό, χρησιμοποίησα τη θέση μου στο κόμμα και στη χώρα. Για την επίτευξη αυτού του στόχου, η σύζυγός μου με ωθούσε να αναλάβω όλο και υψηλότερες θέσεις στη χώρα. Οταν γνωρίστηκα προσωπικά με τη Δύση, αντιλήφθηκα ότι δε θα έπρεπε να εγκαταλείψω το στόχο που είχα θέσει και ότι για να τον πετύχω έπρεπε να αντικαταστήσω ολόκληρη την ηγεσία του ΚΚΣΕ και της Σοβιετικής Ενωσης, καθώς και τις ηγεσίες σε όλες τις σοσιαλιστικές χώρες. Το ιδανικό μου, εκείνη την εποχή, ήταν ο δρόμος των σοσιαλδημοκρατικών χωρών (…)
Κατάφερα να βρω συναγωνιστές για την πραγματοποίηση αυτού του στόχου. Μεταξύ αυτών, μία εξέχουσα θέση κατέλαβαν ο Α. Ν. Γιάκοβλεφ και ο Ε. Α. Σεβαρντνάτζε, των οποίων η συνεισφορά στην κοινή υπόθεση είναι ανεκτίμητη.
Η οικουμένη θα φαντάζει πολύ καλύτερη χωρίς τον κομμουνισμό. Μετά το έτος 2000 θα ξεκινήσει μία εποχή της ειρήνης και της γενικής άνθησης (…).
(…) κατάφερα να θέσω τέλος στον κομμουνισμό στην Ευρώπη. Βέβαια, θα πρέπει να καταργηθεί και στην Ασία, γιατί αποτελεί το κύριο εμπόδιο στο δρόμο της ανθρωπότητας στην επίτευξη των ιδανικών της ειρήνης και της ομόνοιας (…).
Η πορεία των λαών προς μία πραγματική ειρήνη είναι μακριά και δύσκολη, θα στεφθεί, όμως, οπωσδήποτε με επιτυχία. Γι’ αυτόν το σκοπό θα πρέπει ολόκληρη η ανθρωπότητα να απελευθερωθεί από τον κομμουνισμό».
