Πέραν από την πλάκα, ο κ. Υπουργός έκανε μια σημαντική καταγγελία που αφορά την διαρροή διαβαθμισμένων στρατιωτικών πληροφοριών.
Ως βετεράνος -πια- του στρατιωτικού ρεπορτάζ που κατά το παρελθόν έχω κατηγορηθεί για κατασκοπεία εξ αιτίας δήθεν αποκάλυψης …απόρρητων πληροφοριών που ήδη κυκλοφορούσαν ευρέως στον διεθνή τύπο και που φυσικά ομόφωνα αθωώθηκα, τόσο σε Α´, όσο και σε Β΄βαθμό, οφείλω να κάνω τις εξής επισημάνσεις:
1η: Προς τιμήν του ο κ. υπουργός ΔΕΝ διέψευσε την αποκάλυψη του Ριζοσπάστη με την λίστα αποστολής των όπλων, όπως είχε κάνει το 2018 ο Δημήτρης Βίτσας ως αναπληρωτής υπουργός Άμυνας σε μια ανάλογη αποκάλυψη του Ριζοσπάστη για τις εργασίες εκσυγχρονισμού των πυρηνικών αποθηκών του Άραξου.
2η: Η διαβάθμιση μιας πληροφορίας δεν είναι λάστιχο και σε καμία περίπτωση δεν επιτρέπει την αυθαιρεσία από καμία πλευρά! Πρωτίστως για την εξουσία. Δεν μπορεί το «απόρρητο» να χρησιμοποιείται ως μανδύας που σκεπάζει την διαφάνεια και προκαλεί ασφυξία στην Δημοκρατία.
3η: Η διαρροή μιας στρατιωτικής πληροφορίας μπορεί να γίνει από πολιτικό ή στρατιωτικό πρόσωπο. Στην προκειμένη περίπτωση ο υπουργός έριξε την ευθύνη στους στρατιωτικούς! Ίσως γιατί πιστεύει ότι πιο εύκολα μιλάνε οι στρατιωτικοί απ´ ότι οι πολιτικοί με τον Ριζοσπάστη. Αυτό είναι αλήθεια! Έχω ιδίαν αντίληψη. Στα μέσα της δεκαετίας του 80 ξεκινώντας το στρατιωτικό ρεπορτάζ από στο Ριζοσπάστη οι πρώτοι που με αγκάλιασαν και σε στήριξαν και με τους οποίους ακόμη διατηρώ σχέσεις ζωής ήταν οι στρατιωτικοί! Πατριώτες μέχρι το κόκαλο και όχι «εξέχοντες δημόσιοι υπάλληλοι» όπως τον Μάη του 1994 τους είχε αποκαλέσει ο Θεόδωρος Πάγκαλος προκαλώντας σεισμό, χωρίς όμως καμία παραίτηση!
4η: Όμως πριν αποφανθούμε ότι τις διαρροές τις κάνουν οι στρατιωτικοί και όχι οι πολιτικοί, ας δούμε σε ποια μέσα γίνονται οι διαρροές! Σε κανένα αντιπολιτευτικό παρά μόνο σε φιλοκυβερνητικά – «λιβανιστήρια» της κυβέρνησης! Η περίπτωση του Ριζοσπάστη είναι η φωτεινή εξαίρεση. Οι διαρροές γίνονται προς τα Δεξιά και όχι προς τα Αριστερά…
5η: Εξετάζοντας το σενάριο οι διαρροές να γίνονται από τους στρατιωτικούς, έχουμε τρεις κατηγορίες:
Α) Εκείνοι που είναι από την φύση τους δημοσιοσχετίστες. Αυτοί είναι ελάχιστοι και δακτυλοδειχτούμενοι στον χώρο τους και άρα προβλέψιμοι και γνωστοί με ποιους μιλάνε και τι μπορεί να διαρρεύσουν…
Β) Εκείνοι που έχουν πολιτικές βλέψεις καθώς ολοένα και πληθαίνουν οι περιπτώσεις αποστράτων να καταλαμβάνουν βουλευτικά έδρανα και δημοτικούς θώκους.
Γ) Οι πατριώτες που δεν συμφωνούν με την ασκούμενη πολιτική της εκάστοτε κυβέρνησης! Ας το καταλάβει ο αγαπητός υπουργός και η κυβέρνησή του! Οι στρατιωτικοί , όπως και οι Δικαστικοί δεν πρέπει να θεωρούνται δεδομένοι. Είναι ολέθριο λάθος να θεωρούν οι πολιτικοί ότι τους έχουν στο “τσεπάκι” τους.
-
Αφιονίζονται και αντιδρούν οι ένστολοι όταν νιώθουν ότι παρακάμπτονται οι θεσμικές διαδικασίες και οι ίδιοι αγνοούνται από το πολιτικό σύστημα. Και αυτό συμβαίνει κατά κόρον τα τελευταία τρία χρόνια με την ΙΧ αμυντική πολιτική που ασκεί η παρούσα κυβέρνηση!
-
Δυσφορούν με τις αιφνίδιες παραγγελίες όπλων αγνοώντας τα θεσμικά όργανα στα οποία οι επιτελείς συμμετέχουν.
-
Αντιδρούν όταν κατά την υλοποίηση των συγκεκριμένων προγραμμάτων οι πωλητές, τους συμπεριφέρονται ως να είναι δουλοπάροικοι. Χαρακτηριστική περίπτωση η Dassault που με συνοπτικές διαδικασίες πούλησε τα Rafale και πήρε τα δισ. χωρίς να επιστρέψει δεκάρα τσακιστή ως ελληνική προστιθέμενη αξία, τώρα αδιαφορεί και περιφρονεί τα στελέχη της Πολεμικής Αεροπορίας που είναι επιφορτωμένα με την επιτελική ευθύνη να υλοποιηθούν σωστά οι στοιχειώδεις υποχρεώσεις που έχαι αναλάβει η Dassault στην Τανάγρα.
-
Αντιδρούν οι στρατιωτικοί – όπως και οι διπλωμάτες και οι Δικαστικοί- όταν οι πολιτικοί ασκούν ΙΧ πολιτική στον χώρο τους.
-
Αντιδρούν όταν βλέπουν εν μια νυκτί να τους παίρνουν τα πολεμοφόδια από τις αποθήκες τους για να τα μεταφέρουν προς άγνωστο προορισμό. – Μπορεί κανείς να εγγυηθεί για τον τελικό προορισμό των όπλων που αποστέλλει η Ελλάδα προς την Ουκρανία; Φυσικά και όχι.
-
Αντιδρούν – αφιονίζονται και συμμαχούν με τον … ιδεολογικό τους διάβολο. Ανέκαθεν όταν οι στρατιωτικοί νιώθουν ότι πνίγονται συναισθηματικά – όπως την παρούσα περίοδο- βρίσκουν αποκούμπι στο ΚΚΕ που το θεωρούν αντίπαλο – πλην όμως – έντιμο και πατριωτικό πολιτικό σχηματισμό. Ας το καταλάβει ο αγαπητός υπουργός Άμυνας το ΚΚΕ είχε, έχει και θα εξακολουθεί να έχει ερείσματα στο στράτευμα.
Επομένως το πρόβλημα δεν είναι οι διαρροές αλλά η πολιτική που τις προκαλεί.
Το «ελβετικό τυρί», η κυβέρνηση το πήζει.
Η δήλωση του υπουργού
«Θα θέσω θέμα στους αρχηγούς για το ελβετικό τυρί στα επιτελεία. Η άσκηση αντικατασκοπείας δεν έχει νόημα. Είναι πρόβλημα. Το συζητάνε όλοι στα καφενεία. Ποιοι; Αξιωματικοί; Υπαξιωματικοί; Προς Θεού. Είναι σημείο ανησυχίας αυτό. Η πληροφορία δεν πρέπει να είναι προσβάσιμη σε όλους. Εκφράζω την ευχή να μιλάνε όλοι λιγότερο. Τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων δεν μπορούν να διοχετεύουν πληροφορίες ψάξε αυτό, δες εκείνο, δες αν ισχύει το άλλο»
