Πόλεμος στην Ουκρανία: Πώς και γιατί μεθοδεύεται ο απεγκλωβισμός από την λογική των όπλων
Η ειδησεογραφία αναφέρει ότι
-το Κρεμλίνο συγκεντρώνει δυνάμεις στο Ντονμπάς για να εξαπολύσει την τελική επίθεση,
-Ουάσινγκτον και Λονδίνο ετοιμάζονται για νέες αποστολές οπλικών συστημάτων στους Ουκρανούς, και
-το επιτελείο του προέδρου Τζο Μπάιντεν προσπαθεί να στοιχειοθετήσει την διάπραξη εγκλημάτων πολέμου από τους Ρώσους στην Ουκρανία.
Τριγμοί στις ισχυρές οικονομίες της Δύσης λόγω των κυρώσεων
Την ίδια ώρα όμως, διαβάζουμε στο Bloomberg την εκτίμηση ότι η Γερμανία θα υποστεί πλήγμα ύψους 240 δισεκατομμυρίων δολαρίων εάν διακοπεί ξαφνικά η ροή ρωσικής ενέργειας και θα προκληθεί «βαθειά ύφεση». Ο αριθμός αυτός είναι εφιαλτικός για την γερμανική οικονομία, και κατά συνέπεια για την οικονομία της Ευρωζώνης.
Παράλληλα η επιβράδυνση του ρυθμού ανάπτυξης της αμερικανικής οικονομίας, όπου εκφράζονται φόβοι για ύφεση το 2023, φαίνεται πως κινητοποιεί το χρηματοοικονομικό σύστημα στις ΗΠΑ στην αναζήτηση διεξόδου στον πόλεμο στην Ουκρανία, ώστε να αποφευχθεί η επιδείνωση της κατάστασης – παρά την κλιμάκωση της ρητορικής Μπάιντεν.
Οι απόψεις του χρηματοοικονομικού συστήματος
Χαρακτηριστική είναι η έκκληση της υπουργού οικονομικών των ΗΠΑ, Τζάνετ Γέλεν προς την Κίνα για να ασκήσει πιέσεις στην Ρωσία για την αποκλιμάκωση του πολέμου. Μιλώντας στο Ατλαντικό Συμβούλιο η Γέλεν έστειλε ένα σαφές μήνυμα στο Πεκίνο: «η αντίληψη του κόσμου για την Κίνα και την προθυμία της για περαιτέρω οικονομική ενσωμάτωση μπορεί να επηρεαστεί από την αντίδραση της Κίνας στην έκκλησή μας για αποφασιστική δράση προς την κατεύθυνση της Ρωσίας». Οι ρωσικές ενέργειες βρίσκονται σε αντίθεση προς τις δημόσιες δεσμεύσεις της Κίνας για την εθνική ανεξαρτησία και την εδαφική ακεραιότητα, είπε η Αμερικανίδα υπουργός οικονομικών, καλώντας ευθέως την Κίνα να χρησιμοποιήσει όλη την επιρροή που διαθέτει για να πείσει την Ρωσία να σταματήσει τον πόλεμο.
Η έκκληση της υπουργού οικονομικών των ΗΠΑ προς το Πεκίνο, που έχει πιο διπλωματική χροιά σε σύγκριση με την κλιμακούμενη αντιρωσική ρητορική του προέδρου Μπάιντεν, μπορούμε να συμπεράνουμε ότι απηχεί θέσεις του χρηματο-οικονομικού κατεστημένου στην ΗΠΑ, που αντιλαμβάνεται το υψηλό κόστος που έχει και για τις ΗΠΑ η πολιτική των δυτικών κυρώσεων κατά της Ρωσίας.
«Ο πόλεμος μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας έχει επανασχεδιάσει το πλαίσιο της παγκόσμιας οικονομικής προοπτικής», είπε η κυρία Γέλεν.
Πάγος στα σενάρια για ανατροπή Πούτιν
Σε ένα αντίστοιχο μήκος κύματος βρίσκεται και η εκτίμηση του Τίμοθι Φρίε, καθηγητή στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια με ειδίκευση στην μετασοβιετική εξωτερική πολιτική, ο οποίος στην ουσία αποδεικνύει πόσο άτοπη ήταν η περίφημη δήλωση του προέδρου Μπάιντεν, που ερμηνεύθηκε ως ενδεικτική της αμερικανικής επιδίωξης για ανατροπή του προέδρου Πούτιν. «Για όνομα του θεού αυτός ο άνθρωπος δεν μπορεί να παραμείνει στην εξουσία», είπε ο πρόεδρος Μπάιντεν, αναφερόμενος στον Βλαντίμιρ Πούτιν .
Η Ρωσία είναι μία κλασική περίπτωση αυτοκρατορίας που στηρίζεται σε μία προσωπικότητα, σε ένα άτομο και όχι σε μία δομή όπως ο στρατός ή ένα πολιτικό κόμμα. Αυτό το άτομο κυριαρχεί, έχει συγκεντρώσει όλες τις εξουσίες στα χέρια του.
Η ανατροπή ενός τέτοιου καθεστώτος δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση, προειδοποιεί ο καθηγητής Φρίε, εξηγώντας ότι οι ελίτ δεν μπορούν μόνες τους να ανατρέψουν έναν πανίσχυρο ηγέτη, χρειάζονται κάποια πολιτική δύναμη, μία επιχειρηματική οργάνωση, μία φυλή, ή τον στρατό για να υποστηριχθούν οι ενέργειές τους.
Ακριβώς επειδή ένας πανίσχυρος ηγέτης όπως ο Πούτιν αντιλαμβάνεται αυτή την απειλή έχει φροντίσει να μην υπάρχουν επαρκώς ισχυροί θεσμοί και οργανώσεις που θα μπορούσαν να συνεργαστούν με τις ελίτ για την ανατροπή του. Και μάλιστα σύμφωνα με έρευνα που έγινε στο πανεπιστήμιο Γέιλ, όσο περισσότερο παρατείνεται η παραμονή στην εξουσία τέτοιων ηγετών, τόσο λιγοστεύουν οι πιθανότητες να απομακρυνθούν από την εξουσία με πραξικόπημα ή κάποια εξέγερση.
Αυτή την στιγμή δεν υπάρχουν ενδείξεις για κινήσεις με στόχο τον Πούτιν. Μάλιστα οι δυτικές κυρώσεις έχουν ενώσει την ρωσική ελίτ, αφού τα μέτρα που ελήφθησαν με στόχο τον στραγγαλισμό των ολιγαρχών τους έφερε όλους μαζί στην ίδια θέση.
Και την ίδια ώρα η ρωσική κοινή γνώμη δείχνει ουδέτερη απέναντι στη νέα πραγματικότητα του πολέμου. Μπορεί να μην υπάρχει η ευφορία όπως τότε που προσαρτήθηκε η Κριμαία, αλλά δεν παρατηρείται και καμία μαζική και οργανωμένη αντίδραση που θα μπορούσε να ενοχλήσει το Κρεμλίνο.
Έτσι, συμπεραίνει ο καθηγητής Τίμοθι Φρίε, «μία αλλαγή καθεστώτος στην Ρωσία μπορεί να μην είναι τόσο καλή ιδέα».
Λαμβάνοντας λοιπόν, υπόψη αυτό το συμπέρασμα του καθηγητή του πανεπιστημίου Κολούμπια, την έκκληση της Αμερικανίδας υπουργού οικονομικών προς το Πεκίνο να πιέσει τον Πούτιν για τερματισμό του πολέμου και την προειδοποίηση για τον κίνδυνο που διατρέχουν οι ισχυρές οικονομίες του κόσμου – των ΗΠΑ και της Γερμανίας- μπορούμε να αντιληφθούμε ότι στην Δύση υπάρχουν και δεύτερες σκέψεις για το πώς και με ποιους όρους θα πρέπει να μεθοδευθεί ο απεγκλωβισμός όλων από την λογική του πολέμου, πριν να είναι πολύ αργά.
