Οι καρποί ενός κειμένου!
Πριν από λίγες μέρες ο Γεώργιος Ξάνθιππος Τροχόπουλος περιέγραψε σ’ ένα ευαίσθητο κείμενό του τη φιγούρα μιας 80χρονης που ζητά κάθε μέρα βοήθεια καθισμένη στο πεζοδρόμιο, μέσα στην κρύα χειμωνιάτικη μέρα, έξω από το φαρμακείο του.
Ο ίδιος καθημερινά τη φρόντιζε όσο μπορούσε, θέλησε όμως να κοινοποιήσει την εμπειρία του απ’ αυτήν τη δυσάρεστη εικόνα – μια γριούλα να είναι έτσι εκτεθειμένη στο χειμώνα και τις στερήσεις – γράφοντας.
Δείχνοντας μέσα από τις γραμμές του πως το αληθινό νόημα των Χριστουγέννων δεν είναι τα λαμπιόνια, και τα δώρα, αλλά το αίσθημα της αλληλεγγύης προς τον πάσχοντα συνάνθρωπο, οδήγησε με το κείμενό του στο να φτάσει βοήθεια για τη γριούλα – χρήματα και ένα ζεστό μπουφάν – από πολίτες της Βέροιας που ευαισθητοποιήθηκαν, όπως μας είπε ο ίδιος.
Ευχάριστο. Η αλληλεγγύη και η ευαισθησία πάντα υπάρχουν στην κοινωνία της Ελλάδας σε αντίθεση με την έλλειψη κρατικής μέριμνας, βέβαια!
far
