Καιρό είχαμε να αναπνεύσουμε έναν αέρα ελευθερίας, που τόσο στερηθήκαμε πάνω από ένα χρόνο, εξαιτίας της πανδημίας. Οι τελετές, είτε της λύπης είτε της χαράς, απέκτησαν μέσα σ’ αυτό το διάστημα εκ των πραγμάτων άλλο χαρακτήρα, που δεν είχε σχέση μόνο με τον αριθμό των ατόμων που επιτρεπόταν να συμμετάσχουν, αλλά ούτε και με την ατμόσφαιρα που επικρατούσε, αφού τίποτα δεν ήταν όπως πριν.
Έτσι, στο δρόμο προς την κανονικότητα, δειλά και προσεκτικά τις περισσότερες φορές, οι τελετές, κυρίως της χαράς, αποκτούν κάτι από την παλιά τους αύρα!
Μεσημέρι Κυριακής στους Αγίους Αναργύρους της Βέροιας και ο μικρούλης Κιορπές, που δεν έχει γίνει ούτε ενός έτους – είναι ήδη ένας ψηλός χαριτωμένος “κύριος” – παίρνει το όνομα του παππού του και βαφτίζεται Δημήτρης.
Συγγενείς και φίλοι συμμετέχουν στη χαρά των νεαρών γονιών του, που συμπλήρωσαν με τον ερχομό του την ευτυχία τους κι αυτός, νυσταγμένος, γέρνει στον ώμο της μαμάς του, της Ελευθερίας – Χαράς Ζέρβα, καθώς ο μπαμπάς του, ο Κώστας Κιορπές, τον κρυφοκαμαρώνει. Ο μικρούλης δεν ανησυχεί, γιατί δεν ξέρει τι θα επακολουθήσει.
Οι μπομπονιέρες και τα γλυκά ετοιμάζονται πυρετωδώς και η τελετή αρχίζει.
Στην είσοδο, ο αβάφτιστος ακόμα μικρούλης δεν αντιλαμβάνεται τι συμβαίνει καθώς η νουνά του, Μυρτώ Χατζηγεωργιάδου, τον κρατά τρυφερά. Σύμφωνα με το τυπικό “αποτάσσεται τον σατανά”, για να παραδώσει στη χριστιανική κοινότητα ένα ακόμη μέλος της.
Δίπλα στη νουνά και τους γονείς – αστραφτεροί και οι δύο – παρόντες και οι τέσσερις παππούδες, ο Δημήτρης Κιορπές με τη γυναίκα του Ιφιγένεια και ο Νότης Ζέρβας με τη γοητευτική γιαγιά Μαργαρίτα Δαμιανίδου. Συμμετέχουν περιμένοντας τη συνέχεια.
Και βέβαια η συνέχεια είναι απόλυτα φυσική, αφού ακολουθεί η κολυμπήθρα! Ο ήρεμος μέχρι τότε μικρούλης ξεσπά σε κλάματα προκαλώντας τα γέλια των παρισταμένων, αλλά και συγκίνηση σε κάποια μάτια , όπως αυτά της προγιαγιάς του, της αγαπημένης μας Ελευθερίας Δαμιανίδου, που στα 90 της χρόνια είδε να βαφτίζεται το πρώτο της δισέγγονο!
Μια τελετή απλή, χωρίς απρόβλεπτα, που όμως δεν παύει να αποτελεί για τον μικρούλη, που θα δει όταν μεγαλώσει τις φωτογραφίες του, αλλά και για τους δικούς του, έναν χαρούμενο σταθμό, όπου η μνήμη σταματά για να ξαναζήσει γεγονότα και πρόσωπα:
Η Φαρέτρα εύχεται στους γονείς και στους παππούδες, αλλά και στον μικρούλη Δημήτρη, πολλές χαρές!
Δήμητρα Σμυρνή
Φωτογραφίες: faretra.info
