“Τσιμεντώθηκα!” γράφει η Νόρα Ράλλη
Νόρα Ράλλη
// Είναι, σου λέει, το πιο προηγμένο εργαλείο που διαθέτουμε! Όχι όργανο – εργαλείο είναι. Σαν την τανάλια ένα πράμα – αυτή που παλαιότερα ξεδόντιαζε κάτι πρησμένους από την αφαγία σε κάτι στρατόπεδα συγκέντρωσης και κάτι άλλους, πρησμένους από κάτι αντιστασιακές ιδέες, σε κάτι τουριστικά θέρετρα του Αιγαίου. //
Κάπως έτσι κι αυτό: κόκαλα δεν έχει, μα κόκαλα, σαν θέλει, θρύψαλα τα κάνει! Μέσα στο κρανίο βρίσκεται (αυτό τα ’χει τα κοκαλάκια του – κάτι τσίπικα, της πλάκας) και ρυθμίζει, σου λέει, όλο το νευρικό μας σύστημα.
Που αποτελεί το μεγαλύτερο και πιο γνωστό τμήμα του εγκεφάλου. Πράγματι, μόνο γι’ αυτό γνωρίζουμε κάτι λίγα. Κατά τα λοιπά, ο εγκέφαλος, αυτό το προηγμένο εργαλείο, παραμένει άγνωστος για μας τους ίδιους που τον κουβαλάμε αμανάτι και μήτε ξέρουμε πώς ακριβώς ανάβει μήτε πώς ακριβώς σβήνει.
Ξέρουμε, ωστόσο, κάτι. Γνωρίζουμε πως σαν είμαστε σε κατάσταση ηρεμίας, με τα μάτια κλειστά, λειτουργεί σε χαμηλές συχνότητες (βραχέα, σαν να λέμε). Και με το που ανοίξουμε τα μάτια μας, δίχως τίποτ’ άλλο να κάνουμε, αυτό αρκεί για να περάσει αμέσως σε πολύ υψηλές!
Μεγάλη εντύπωση μου ’χε κάμει τούτη η πληροφορία σαν την ξεστόμισε ο καθηγητής. Αλγεινή! (για να φανώ και εγκεφαλικά ανώτερη). Διότι δεν μπορούσα να διανοηθώ πώς είναι δυνατόν η εικόνα και μόνο, ως οπτικό ερέθισμα και μόνο, δίχως καμία άλλη κίνηση (πόσο μάλλον κινητοποίηση) να είναι ικανή να δράσει τόσο έντονα σε εγκεφαλικό επίπεδο. «Μια εικόνα, χίλιες λέξεις» απάντησε ο καθηγητής και συμπλήρωσε: «και χίλιες συχνότητες πάνω!».
Καλά, χίλιες δεν είναι, αλλιώς θα ’χαμε κάψει φλάντζα με το που θα γεννιόμασταν. Ωστόσο, της ανωμαλίας γίνεται εκεί μέσα σαν ερεθιστεί το οπτικό κέντρο… Τον ερεθισμό αυτό πολλοί εζήλεψαν, ακόμη περισσότεροι επεδίωξαν, λίγοι όμως κατόρθωσαν να εκμεταλλευτούν μέχρι το τελευταίο χερτζ!
Στα βραχέα δεν κινήθηκε ποτέ. Πρώτη μαθήτρια ήταν, ευσεβής μεθοδίστρια (ένα προτεσταντικό παρακλάδι είν’ τούτο), υπάκουη κόρη. Παντοπώλης ήταν ο πατέρας της και μάλιστα ανήκε στον Εργατικό Κόμμα. Χίλντα τ’ όνομά της το μεσαίο, Μάργκαρετ το πρώτο και σαν παντρεύτηκε έγινε και Θάτσερ. Νωρίς παντρεύτηκε, όχι κάναν τυχαίο, έναν πλούσιο επιχειρηματία πήρε, την είδε μικρή και μαργαριταρένια και χρηματοδότησε τις νομικές σπουδές της. Ηδη στα 21 της εκλέχθηκε πρόεδρος της Συντηρητικής Ενωσης του Πανεπιστημίου Οξφόρδης και 20 χρόνια μετά ορίστηκε και εκπρόσωπος του Συντηρητικού Κόμματος. Εμείς την ξέρουμε ως «Σιδηρά Κυρία». Μα η Μαργαρώ, λίγο πριν γίνει πρωθυπουργός, είχε γίνει υπουργός Παιδείας. Και το πρώτο που έκανε, ήταν να καταργήσει τη χορήγηση δωρεάν γάλακτος στα σχολεία. Μετά έγινε πρωθυπουργός. Και μετά πάλι. Και πάλι, πάλι.
Σαν τα προψές απεβίωσε η Μαργκό, αφού πρώτα πέθανε (στην κυριολεξία) εκατοντάδες. Και εργάτες και επαναστάτες και μαζί τους «πέθανε» κι ένα πραγματάκι που δεν αποδεχόταν την ύπαρξή του: την κοινωνία.
Τι έβλεπαν οι Βρετανοί κατά τη διάρκεια της θητείας της; Ανάκαμψη της οικονομίας, ανάδειξη του ρόλου της χώρας στη διεθνή σκηνή και αύξηση της ανταγωνιστικότητας (τι θέλει να κάνει τώρα ο Αδωνις με τις λαϊκές αγορές; Αυτό!). Δεν έβλεπαν το γάλα που δεν είχαν για τα παιδιά τους, (τι έκανε η Κεραμέως με τα σχολικά γεύματα; Αυτό!), ούτε τις θηριώδεις απεργίες (τι κάνει ο Χρυσοχοΐδης σε κάθε διαδήλωση; Αυτό!), ούτε τις καταργήσεις των εργατικών δικαιωμάτων (τι πάει να κάνει ο Χατζηδάκης με τα εργασιακά; Περίπου αυτό, γιατί αυτός θα κάνει λίγο χειρότερα). «Οι “Μαρκς & Σπένσερ” νίκησαν τους Μαρξ & Ενγκελς» έλεγε. Αυτό έβλεπαν οι πολίτες κι αυτό τους έφτανε. Σβούρες έκανε ο εγκέφαλός τους, τρεις φορές πρωθυπουργός βγήκε η συγχωρεμένη και έως τα τώρα πολλοί «βαδίζουν» με διαβατήριο τα συγχωροχάρτια της.
Ο δικός μας, πάλι, άλογα ονειρεύεται (και παράλογα φέρεται). Κλίπιτι κλοπ, κλίπιτι κλαπ, καουμπόης θα γενώ, εγώ στο ιππικό! Οι υπουργοί του κάνουν τα θατσερικά τους και αυτός κάνει τον ψόφιο κοριό. Γεια σου Μενδώνη – Τσιμεντώνη! Μετά την Ακρόπολη, τσιμεντάρατε και τον δικό μας εγκέφαλο. Μπετόν αρμέ!
(Ή, σε άπταιστα αγγλοσαξονικά: άχου, να χαρώ εγώ τη Μαργαρώ!)
