Λία Μάγειρα “Οδοιπορικό στη Βόρεια Πίνδο: Οι Πύλες του Ποταμού Βενέτικου – Ακολουθώντας τα χνάρια του Βουκεφάλα”(5)

…γι΄ αυτό συλλογίζομαι τόσο πολύ, τούτες τις μέρες,
το μεγάλο ποτάμι,
αυτό το ρέμα που τραβάει το δρόμο του και που δεν
είναι τόσο διαφορετικό απ΄ το αίμα των ανθρώπων…

Γεώργιος Σεφέρης

Βενέτικος, ο ποταμός με τα δεκαεννέα γεφύρια. Κάθετοι λείοι βράχοι στις όχθες του, σκαμμένοι από τη διάβρωση του νερού και του αέρα, θυμίζουν τους βράχους των Μετεώρων.

Ο θρύλος λέει ότι σε εκείνο το σημείο στάθηκε ο Μέγας Αλέξανδρος, καβάλα στον Βουκεφάλα, και πέρασε το ποτάμι απέναντι με ένα άλμα του αλόγου του. Έτσι αποτυπώθηκε στους βράχους, κατά τη λαϊκή παράδοση, το ίχνος από τις οπλές του Βουκεφάλα.

Οι βράχοι του ποταμού είναι φωλιές για σαλαμάνδρες, γραικοβάτραχους, βαλκανοβάτραχους, φρύνους, πρασινόφρυνους, κονάκια, πρασινόσαυρες, σαύρες της Ρούμελης, σιλιβούτια, τοιχογουστέρες, νερόφιδα, λιμνόφιδα. σαΐτες, λαφιάτες, δεντρογαλιές και κοινές οχιές. Στις όχθες του Βενέτικου φωλιάζουν σπάνια παρυδάτια πουλιά και αρπακτικά πετούμενα. Σταχτοσουσουράδες και νεροκότσυφες, σταχτοτσικνιάδες και λευκοτσικνιάδες, κορμοράνοι, μπεκατσίνια, αλκυόνες και ακτίτες. Ο ασπροπάρης γύπας, γερακίνες, φιδαετοί, σφηκιάρηδες, πετρίτες, ξεφτέρια, βραχοκιρκίνεζα, μπούφοι, χουχουριστές και κουκουβάγιες.

Ανάμεσα στα σκλήθρα, στις ιτιές, στους φράξους και στα πλατάνια των παρόχθιων δασών, φωλιάζουν γυδοβύζια, φάσσες, διάφοροι δρυοκολάπτες, δεντροσταρήθρες, συκοφάγοι, αετομάχοι, κάργιες, κίσσες, βραχοτσοπανάκοι, γαλαζοκότσυφες, τσίχλες, γερακότσιχλες, θαμνοτσιροβάκοι, φυλλοσκόποι, κοκκοθραύστες, σιρλοτσίχλονα, χρυσοβασιλίσκοι.

«Κοιτάζω το ποτάμι
…τίποτε άλλο. Φτάνει για σήμερα»

Κείμενο-Φωτογραφίες: Λία Μάγειρα