Υπόγειο της Μνήμης. Ένας καινούριος χώρος πολιτισμού στο Βυζαντινό Μουσείο άνοιξε με μια βραδιά λόγου & μουσικής
Στο Βυζαντινό Μουσείο της Βέροιας εγκαινιάστηκε απόψε ένας καινούριος χώρος πολιτισμού, το Υπόγειο της Μνήμης. Ο χώρος μικρός, ζεστός και λειτουργικός, υπόσχεται εκδηλώσεις, όπου σκέψεις και ιδέες, λόγος και μουσική θα ανταλλάσσονται αβίαστα μέσα σε κλίμα αυθόρμητης και γόνιμης επικοινωνίας.
Το πόσο ένας τέτοιος χώρος προκαλεί το ενδιαφέρον του κοινού της πόλης φάνηκε από τον κόσμο που τον γέμισε απόψε, καθισμένος ακόμη και στα σκαλιά, για να παρακολουθήσει την πρώτη εκδήλωση.
Η βραδιά των εγκαινίων αφιερώθηκε στην παρουσίαση του νέου βιβλίου του Γιώργου Λιόλιου «Ο αλλόκοτος κόσμος του Γιόνας Τρέσνι» εκδόσεις του Φοίνικα, κλείνοντας ατμοσφαιρικά με μουσική των βερολινέζικων καμπαρέ του Μεσοπολέμου.
Το βιβλίο παρουσίασαν η Δρ. Σοφία Γιοβάνογλου, εγκληματολόγος και ποιήτρια και η Δρ. Αγγελική Κοτταρίδη, αρχαιολόγος, διευθύντρια της ΕΦΑ Ημαθίας.
Καταθέτοντας αρχικά τις προσδοκίες της για τον καινούριο χώρο, χώρο μιας νέας πολιτιστικής ματιάς, η Αγγελική Κοτταρίδη έδωσε το λόγο στο Γιώργο Λιόλιο, που χάραξε τις γραμμές εκείνες που αποτέλεσαν άξονες στη γραφή του βιβλίου του.
Ο συγγραφέας Γιώργος Λιόλιος έδωσε μια πρώτη ουσιαστική πληροφορία λέγοντας πως όλα τα πρόσωπα του βιβλίου του είναι πραγματικά.
Ο Γιόνας, που η εποχή του Μεσοπολέμου στη Γερμανία και ειδικά στο Μόναχο τον βρίσκει να συναναστρέφεται με τις μεγαλύτερες προσωπικότητες της πνευματικής ζωής της Ευρώπης, είναι εκείνος που αποτελεί μαζί με τους συνοδοιπόρους του την ψηφίδα ενός μεγάλου μωσαϊκού, με κοινή ιδεολογική συνισταμένη και σχεδόν το ίδιο τραγικό τέλος.
Προβάλλοντας ο συγγραφέας ένα πλούσιο φωτογραφικό υλικό στην οθόνη, ήδη δημιούργησε την ανάλογη περιρέουσα ατμόσφαιρα για τον ήρωά του, προετοιμάζοντας το ακροατήριό του.
Η Σοφία Γιοβάνογλου έδωσε το πορτρέτο του ήρωα με γρήγορες πινελιές, επιμένοντας όχι μόνο στον καθοριστικό του πνευματικό περίγυρο μιας ατέλειωτης σειράς διανοουμένων, αλλά και στο ότι ήταν εκείνος που δεν εξέδωσε ούτε μια αράδα από τα πολλά χειρόγραφα που φύλαξαν οι φίλοι του, αγνοημένος από την εποχή του και διωκόμενος από το ναζισμό.
Επισημαίνοντας το παιχνίδι του Γιώργου Λιόλιου με το χρόνο μέσα από το βιβλίο του, η Σοφία Γιοβάνογλου κατέληξε στη γοητεία που προκαλεί για τον αναγνώστη αυτή η πλαστή ανάπλαση.
Η Αγγελική Κοτταρίδη μίλησε για τον τρόπο που ο συγγραφέας χτίζει το βιβλίο του, τον ήρωα και την προσωπογραφία της πόλης, συνθέτοντας θραύσματα ενός κόσμου και μιας εποχής μέσα σε μια αφήγηση ονειρική, καταλήγοντας στη διαπίστωση πως η λογοτεχνία του Λιόλιου είναι διαδραστική λογοτεχνία, που κάνει συμμέτοχο τον αναγνώστη.
«Το κλειδί του βιβλίου είναι πως ζούμε και πεθαίνουμε εντελώς διαφορετικά απ’ ότι θα θέλαμε» κατέληξε.
Κλείνοντας την παρουσίαση ο συγγραφέας φώτισε μια πτυχή που μοιραία προβάλλει μέσα από το βιβλίο του πως η εποχή του Μεσοπολέμου επαναλαμβάνεται σήμερα με τη χρεοκοπία των ιδεών, καθώς η Ευρώπη του Διαφωτισμού μεταμορφώνεται σε μια Ευρώπη της βίας.
Τη συζήτηση που ακολούθησε τη διαδέχτηκε η ατμόσφαιρα των βερολινέζικων καμπαρέ του Μεσοπολέμου, καθώς η Γεωργία Συλλαίου τη ζωντάνεψε με την αισθαντική φωνή της με τον Στέλιο Βαλιούλη στο πιάνο.
Ξεκινώντας από την εμβληματική για την εποχή «Λιλί Μαρλέν» και περνώντας μέσα από πολλά άλλα και από τα «Παιδιά του swing» , αντιναζιστικό τραγούδι της εποχής, έκλεισε με Κουρτ Βάιλ σε στίχους του Μπέρτολτ Μπρεχτ από την «Όπερα της πεντάρας».
Το Υπόγειο της Μνήμης άνοιξε την πόρτα του. Απομένει να γίνει μια σταθερή κυψέλη πολιτισμού, δικαιώνοντας τους εμπνευστές του.
Φωτογραφίες: faretra.info
