“Θάμα ιγιίνκι Χριστιανοί! Αρχίσιτι τς ψαλμοί!” / γράφει η Γκουστιρίτσα
Καλιέ, είμι του Άγιου Πνιεύμα
σας ουμιλώ αυτουπρουσώπους.
Κατέβκα εις Αμιρική
αααχ, κι είμι ντιπ καταντίπ φουριόζου!
Ακούσατι, ακούσατι
που τς ΗΠΑ μέχρι τα Πατήσια!
Αληθώς θάμα ιγίνκι
στ Στιέφου τα βαφτίσια!
Ήμαν κι γω ικεί
σα μπήκιν στ κουλμπήθρα!
Ι Άγιους Τσαλίκς τουν άναψιν
τν χρυσαφένια τν καντηλήθρα!
Ακούσατι, ακούσατι
π’ του γιγουνότου τουν ρουν!
Σκιάχκα κι γω,του Πνιεύμα
σαν έφκιασιν ι Στιέφους… μπλουμ!
Άπιστ, σας διαβιβιώ
ιγώ, του πιριστέρ’!
Μάθιτι για τα βαφτίσια
καλιέ, απού πρώτου χέρ’!
Που παν’ π’ του Στιέφου ήμαν
αρκούντους δακρυσμιένου…
Πιτούσα σια δω, πιτούσα σια κει
ήμαν πουλύ σαστσμένου…
Θιέ, μιγαλουδύναμι!
Τι γλιέπου, ιγώ, του Άγιου Πνιεύμα;
Μι τηράει ι πάτιρ Κύριλλους
χίρσιν μι φκιάν’ νιεύμα…
Τηράτι, ιλιήμουνις,
ωωω, Χριστιανοί, τηράτι!
Σταυρός γίνκι μέσ τν κουλμπήθρα!
Δεν είνι ουφθαλμαπάτη!
Ανοίξανι τα ύδατα!
Σταυρός ισχηματίσθη!
Δεν είνι παραμύθι
νιε του κουκί κι του ριβίθι!
Χριστιανοί μ’, μέσ’ τν κουλμπήθρα
ναα, κουτζιάμ ένας σταυρός!
Ι δούλους που βαφτίζιτι
δεν είνι απλός θνητός!!!
Αγγέλ’ ουλόγυρα τραγδούν
κρατούνι κι ρουμφαία!
Θάμα, σας λιέου, γίνηκι
Ίδγιου μι τν Γαλιλιαία!
Άι, κι σι λιεν στα θάματα
να μην πιστέβς, άφτιρ!
Τάχασιν, κο,σι λιέου
ακόμα κι ου πάτιρ!
Γουνυπιτής προσιεύχιτι!
Νταγκ-ντουνγκ
ηχούν καμπάνις!
Κο, λιες να βαφτίζιτι βασλιάς;
Μην είν’ χρυσιές κι οι πάνις;
Όλν οι πιστοί προσιέλθιτι!!
Θάμα ιγίνκι, Χριστιανοί!!
Σκώστι, καλιέ, τα λάβαρα!!
Αρχίσιτι τς ψαλμοί!!
Σπουδαίους άνθρουπους θα γέν’
ιτούτου του βαφτιστήρ’!
Μόν απ’ αυτόν ι Έλληνας
Θα δγιει, καλιέ μ’, χαΐρ’!
Χιρνάτι τα Χειρουβίμ
όλν οι άπιστ’ αντάμα!
Στου Στιέφου τουν Κασσιλάκ’
ι Θιός έφκιασιν θάμα!!!
Άξιους είνι κι ι νουνός
που έβαλιν τ’ λαδιά!
Άχου, κι δεν κρατιούμι
τόσ’ ώρα μ’ έρχιτι κουτσλιά…
……………………
Θκια σας, η αγαπημέν’ σας
Γκουστιρίτσα
………………………
…………………………….
Τα σκίτσα είναι κατά σειρά των: Ankyr, Ηλία Μακρή, Ανδρέα Πετρουλάκη
………………………………
