Το γεγονός ότι, ο πρώην αντιεισαγγελέας ΑΠ δεν επανυπουργοποιήθηκε, όπως ήταν αναμενόμενο, ενώ θεωρείτο ιδιαίτερα επιτυχημένος υπουργός, προκάλεσε πολλά ερωτηματικά, κυρίως επειδή το υπουργείο κατά της Διαφθοράς στο οποίο προΐστατο καταργήθηκε, με τις σχετικές αρμοδιότητες να περνάνε στο υπουργείο Δικαιοσύνης…
Ο πρώην αντιεισαγγελέας ΑΠ και επικεφαλής για το ξέπλυμα μαύρου χρήματος θεωρείτο εμβληματική φυσιογνωμία, για την προηγούμενη κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα, που επιχειρούσε να σηματοδοτήσει τη μετωπική σύγκρουση με συμφέροντα, όσο ψηλά κι αν βρίσκονται αυτά.
Γι΄ αυτό και προκάλεσε έκπληξη το γεγονός ότι, ο Παναγιώτης Νικολούδης δεν συμμετέχει στη νέα κυβέρνηση, όταν μάλιστα φημολογείται ότι, και οι δανειστές επιθυμούσαν την κατάργηση του υπουργείου κατά της Διαφθοράς…
Η απομάκρυνση του από την κυβέρνηση θεωρείται αναντίστοιχη με το έργο, που προσέφερε ως υπουργός τους επτά μήνες της θητείας του, καθώς είχε επιτύχει μεταξύ άλλων τη συμφωνία με τους Ελβετούς, γιά τη φορολόγηση των καταθέσεων ελλήνων σε ελβετικές τράπεζες, συνέταξε το νομοσχέδιο για το λαθρεμπόριο καπνικών προϊόντων, ενώ προετοίμαζε το αντίστοιχο νομοσχέδιο για το λαθρεμπόριο καυσίμων, που θεωρούνταν τα δυνατά όπλα της κυβέρνησης στην προσπάθεια της να πείσει τους δανειστές ότι, είναι δυνατόν να εξασφαλιστούν άμεσα έσοδα από τέτοιου είδους εγκληματικές πρακτικές.
Σκληρός ως εισαγγελέας ο πρώην υπουργός Παναγιώτης Νικολούδης, είχε πάντα την ταυτότητα του αδιάφθορου, ενώ υπηρετούσε έναν προσωπικό αυστηρό κώδικα τιμής, από τον οποίο δεν εκτρεπόταν ούτε χιλιοστό…
Ίσως γι΄ αυτό, δύο χρόνια πριν από τη συνταξιοδότηση του, προτίμησε να παραιτηθεί από το εισαγγελικό σώμα και από τη θέση του προέδρου της Αρχής Καταπολέμησης της Νομιμοποίησης Εσόδων από Εγκληματικές Δραστηριότητες και Χρηματοδότησης της Τρομοκρατίας και Ελέγχου των Δηλώσεων Περιουσιακής Κατάστασης, γιά να αφοσιωθεί στο κυνήγι της παραβατικότητας από το μετερίζι του υπουργού Επικρατείας για τη Διαφθορά.
Ο Παναγιώτης Νικολούδης πέρασε από όλες τις βαθμίδες του εισαγγελικού κλάδου και χειρίστηκε πάντα με τόλμη και εντιμότητα μεγάλες υποθέσεις, όπως τη δολοφονία στην επέτειο του Πολυτεχνείου το 1980 της εργάτριας Σταματίνας Κανελλοπούλου και του Κύπριου φοιτητή Ιάκωβου Κουμή, την υπόθεση των Σατανιστών, την υπόθεση Νάσιουτζικ και πολλές άλλες. Στο μεγαλύτερο μέρος της καριέρας του, ωστόσο, αφοσιώθηκε στον πόλεμο κατά του ξεπλύματος μαύρου χρήματος.
Από το 1997 μέχρι το 2003 ήταν πρόεδρος της τότε νεοσυσταθείσας Επιτροπής του άρθρου 7 για το ξέπλυμα βρώμικου χρήματος. Επέστρεψε στο ίδιο πόστο το 2010, όταν η χώρα μας στον τομέα της καταπολέμησης μαύρου χρήματος είχε αξιολογηθεί ως «προβληματική». Και κατάφερε στη διαδρομή του μέχρι σήμερα να επιτύχει, πέρα από κάθε προσδοκία, στην εξαιρετικά δύσκολη αποστολή του ως επικεφαλής της Αρχής.
Όπως είχε τονίσει στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής, στόχος του ήταν να κάνει πολλούς από αυτούς, που έχουν βάλει βαθιά το χέρι τους στον κρατικό κορβανά, να… χάσουν τον ύπνο τους…
Και το πέτυχε!
Αθόρυβος και ιδιαίτερα αποτελεσματικός, ακολουθώντας τα ίχνη του μαύρου χρήματος, κατάφερε να αποκαλύψει πολλές από τις… μυστικές του κρύπτες του ανά την υφήλιο και να δεσμεύσει προς όφελος του Δημοσίου ακίνητα και μετρητά εκατοντάδων εκατομμυρίων.
Παράλληλα με τη θητεία του στο δικαστικό σώμα, είχε κάνει ειδικές σπουδές στις ΗΠΑ σχετικά με το διεθνές οργανωμένο έγκλημα, το «ξέπλυμα μαύρου χρήματος» και τη διαφθορά. Το σκάνδαλο της Energa και της Hellas Power, που εισέπρατταν τα χρήματα από τους καταναλωτές για το ηλεκτρικό ρεύμα και δεν τα απέδιδαν στη ΔΕΗ, το τεράστιο σκάνδαλο με τα ύποπτα δάνεια του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου, η αποκάλυψη πολλών από τις κρυψώνες εκατομμυρίων από μίζες για τα εξοπλιστικά, είναι ορισμένες μόνο από τις υποθέσεις διαφθοράς που έστειλε στην Εισαγγελία.
