Πέθανε ο ζωγράφος, πεζογράφος και ποιητής Νίκος Χουλιαράς

Ο Νίκος Χουλιαράς γεννήθηκε στα Ιωάννινα το 1940. Σπούδασε στην ΑΣΚΤ της Αθήνας (1962-1967), γλυπτική με τον Γιάννη Παππά και σκηνογραφία με τον Β. Βασιλειάδη, αλλά τελικά προτίμησε τη ζωγραφική. Ως ζωγράφος κέρδισε το Βραβείο Παρθένη το 1969 και παρουσίασε την πρώτη του ατομική έκθεση στην Αθήνα (1969, Άστορ). Τα πρώιμα έργα του ήταν μάλλον αφαιρετικά, με ακαθόριστες φόρμες σαν αστρικά σώματα σε λευκό φόντο.

Μέσα στη δεκαετία του 1970, οι μνήμες από το τοπίο της ιδιαίτερης πατρίδας του εισχωρούν στη ζωγραφική του. Δημιουργεί πίνακες που απεικονίζουν έρημους χώρους, με τονισμένη τη γραμμή του ορίζοντα και υποβλητική ατμόσφαιρα -μια υπαινικτική αναφορά στην εικόνα της λίμνης των Ιωαννίνων.

Στην επόμενη φάση, μετά το 1979, θα ολοκληρωθεί η ιδιαίτερη φυσιογνωμία αυτής της ζωγραφικής, με την απόλυτη κυριαρχία της εικονιστικής αφήγησης σε πρώτο πρόσωπο. Οι πίνακες κατακλύζονται από φιγούρες που περιγράφουν ανθρώπινες ιστορίες, διηγούνται αναμνήσεις, παραμύθια και όνειρα ή εκφράζουν υπαρξιακές αγωνίες, άλλοτε με δραματικό τρόπο, άλλοτε με μια γκροτέσκα ποιητική διάθεση.

Η αυτοβιογραφική διάσταση της αφήγησης ενισχύεται με την επίμονη επανάληψη της φιγούρας του ζωγράφου, η οποία πρωταγωνιστεί σε μεγάλο μέρος των έργων του. Συχνά οι εικόνες συνοδεύονται από χειρόγραφα κείμενα που, μερικές φορές, συμπληρώνουν νοηματικά το περιεχόμενο του έργου, αλλά κυρίως λειτουργούν σαν δομικά στοιχεία της εικαστικής σύνθεσης.

Η παρουσία του στον ελληνικό καλλιτεχνικό χώρο δεν περιορίζεται στο ζωγραφικό του έργο. Από νωρίς έγινε γνωστός για τα τραγούδια που έγραφε και τραγουδούσε (έχουν κυκλοφορήσει 7 δίσκοι του). Επί πλέον, δημοσίευσε πολλά κείμενα και έχουν εκδοθεί 14 λογοτεχνικά του βιβλία (κυρίως από τις εκδόσεις Νεφέλη) που, τα περισσότερα, μεταφράστηκαν σε πολλές ευρωπαϊκές γλώσσες. Ασχολήθηκε επίσης, επί πολλά χρόνια, με την εικονογράφηση και την εικαστική επιμέλεια βιβλίων και κέρδισε δύο βραβεία στη διεθνή έκθεση καλλιτεχνικού βιβλίου της Λειψίας (1978 και 1983).

Παρουσίασε το έργο του σε ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα, έλαβε μέρος στη Μπιενάλε της Αλεξάνδρειας το 1969 και συμμετείχε σε ομαδικές εκθέσεις, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Το 2011 έγινε αναδρομική παρουσίαση του συνόλου της δουλειάς του στο Μουσείο Μπενάκη και εκδόθηκε κατάλογος-μονογραφία.