Πολιτισμός

Το “πάντρεμα” των τεχνών… ενσάρκωση της έμπνευσης

Faretra.info

11/02/2015, 12:31

Η δασκάλα εικαστικών Κωνσταντία Αμπατζόγλου, με τους μαθητές της… επί το έργον

Κωστής Χαλάτσης

Αν η ζωή δεν έχει καμιά στατικότητα, το ίδιο οφείλει και η Τέχνη, αφού αποτελεί την πιο απτή της προέκταση, για να μην πούμε απλώς απεικόνιση. Η διαφορά στο πόσο μπορεί να το αντιληφθεί αυτό ένας αληθινός καλλιτέχνης βρίσκεται στη λεπτή διάκριση ανάμεσα στην μονοκόμματη εφαρμογή της γνώσης και στην εφαρμοσμένη αλλά και διαποτισμένη γνώση από το μεράκι και την αναζήτηση, στοιχεία που συνθέτουν την προσωπικότητα του μάστορα – τεχνίτη.

Με αυτές τις προδιαγραφές, η δασκάλα εικαστικών εφαρμογών Κωνσταντία Αμπατζόγλου, μαζί με την κόρη και συνεργάτιδά της, Δέσποινα Τσαβδαρίδου συνεχίζουν να δίνουν το καλλιτεχνικό τους «παρών», αχώριστες από τους μικρούς και μεγάλους μαθητές του εργαστηρίου της οδού Καρατάσου 26, στο κέντρο της Βέροιας, παρουσιάζοντας συνεχώς φρέσκιες ιδέες πολλαπλών εφαρμογών, μικρά και μεγάλα έργα, που μπορούν να γίνουν κομμάτια της προσωπικής μας ζωής, αφού μπορούν να μπουν στους δικούς μας χώρους και να εκφράσουν εμάς και τους δικούς μας ανθρώπους.

ΜΕΤΑΠΟΙΗΣΗ & ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ
Αυτή τη στιγμή στη σχολή φτιάχνονται έργα, αποκλειστικά με το μεράκι του μάστορα, που δεν υπάρχουν έτοιμα και τυποποιημένα, στην κλασική γκάμα της εμπορικής αγοράς.

Και πιο συγκεκριμένα, μια σειρά από κεριά, μια σειρά από μικρά, γλυπτά αντικείμενα, όπως και κοσμήματα από μέταλλο και την τεχνική φιούσινγκ, καθώς και άλλα πολλά και διαφορετικά αντικείμενα τέχνης, όπως φιγούρες του παραδοσιακού καραγκιόζη του θεάτρου σκιών με πρωταγωνιστές – δημιουργούς τα ίδια τα παιδιά, που μπορεί κανείς να δει στην εξωτερική αλλά και την εσωτερική βιτρίνα του εργαστηρίου και να τα κάνει δικά του, σε πολύ προσιτές και φιλικές τιμές.

Μυστικό στην εξέλιξη των κατασκευών η χρήση πολλών και ετερόκλιτων υλικών, που δίνει ένα ενιαίο και άκρως εντυπωσιακό αποτέλεσμα.

Επηρεασμένες από τη σχολή Μπάου Χάουζ (λέξη της δόμησης) που ιδρύθηκε στη Βαϊμάρη, από τον Walter Gropius το 1919, η Κωνσταντία και η Δέσποινα μεταμορφώνουν, στην κυριολεξία την ύλη, δια της έμπνευσης, της έρευνας και προπαντός της ανοιχτής συνεργασίας. Ειδικότερα δε, όσον αφορά τη λειτουργία του παιδικού τμήματος, οι επιρροές και ο τρόπος λειτουργίας, έρχονται από την γνωστή «μητέρα» της Παιδοψυχολογίας, Μαρία Μοντεσσόρι και το πρότυπο σχολείο της.

«…Φτάσαμε πλέον σ’ ένα επίπεδο, μαζί με τους μαθητές μας, να μπερδεύουμε δημιουργικά τεχνικές και τέχνες. Όπως την τέχνη του βιτρό, σε συνδυασμό με το μέταλλο ή της ζωγραφικής με το κερί. Όλα γίνονται μετά από έρευνα, ώστε να δημιουργηθεί η επιθυμητή αρμονία, να γίνει ένας συγκερασμός και να υπάρχει μια απαλή ισορροπία μεταξύ τους. Αυτό θέλουμε να μεταδοθεί και στους μαθητές…», αποκαλύπτει η κ. Αμπατζόγλου.

Ενδεικτικό παράδειγμα της παραπάνω φιλοσοφίας, το ότι ένα παλιό αντικείμενο που πραγματικά μπορεί να είναι για …πέταμα μπορεί, μέσα στο εργαστήρι, να μεταποιηθεί και να του δοθεί μια άλλη εντυπωσιακή μορφή… Να «αναγεννηθεί».

«…Χαρακτηριστικότατο έργο το παλιό τραπεζάκι που το πήραμε, το τρίψαμε, το επαναφέραμε στην αρχική του κατάσταση και μέσα από αλλεπάλληλες επεξεργασίες, με την τεχνική του κρακελέ και της χαρτοπετσέτας, δόθηκε ένα πολύ διαφορετικό αποτέλεσμα. Πέρα από το ντεκουπάζ επεξεργαστήκαμε την επιφάνειά του και δείχνει πλέον ως έργο ζωγραφικής…», συμπληρώνει η Δέσποινα.