Λαός και… κολωνάκια!
Ή …Δήμος και κολωνάκια, αν θελήσουμε να αντιστοιχήσουμε, κατά κυριολεξία, θεσμικές έννοιες του παρόντος με την Αρχαιότητα.
Και πράγματι η Διοίκηση κάθε Δήμου οφείλει, σύμφωνα με τις αρχές και αξίες εκπροσώπησης του Δημοκρατικού Κράτους, να είναι ο καθρέφτης της πλειοψηφικής λαϊκής βούλησης, προς το αντικειμενικό συμφέρον του Δήμου, ήτοι του Λαού.
Στην εν λόγω φωτογραφία όμως της «ΦΑΡΕΤΡΑΣ», επί της Λεωφόρου Ανοίξεως στη Βέροια (περίπου διασταύρωση με Τρεμπεσίνας), βλέπουμε μια οφθαλμοφανή αντιπαλότητα αρχόντων και αρχομένων, που διαψεύδει στην πράξη τη «χρυσή» ισορροπία και ταύτιση βούλησης που προαναφέραμε.
Εδώ ο Δήμος εγκαθιστά κολωνάκια για το καλό του πολίτη και ο πολίτης κόβει εν ψυχρώ τα κολωνάκια και πάλι για το καλό του πολίτη. Τι δεν καταλάβαμε καλά;;;
Όταν ξεκίνησαν τα έργα ανάπλασης η ποιότητα ζωής ήταν το ζητούμενο. Ωστόσο, πώς μεταφράζεται μια τέτοια ποιότητα, όταν σε μια πόλη με προϋπάρχον το πρόβλημα του παρκινγκ, στενεύει μια Λεωφόρος στα «καταθλιπτικά» όρια μιας απλής οδού διπλής κυκλοφορίας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται και στη διαχείριση του κυκλοφοριακού φόρτου και όσον αφορά στο πλήθος των στάσεων στάθμευσης που μειώθηκε αισθητά;;;
Οι προβλεπόμενες εσοχές – θέσεις της Λεωφόρου δε φαίνεται να είναι αρκετές, ούτε πάντα λειτουργικές (πολλοί οδηγοί «έφαγαν» τους προφυλακτήρες τους στην προσπάθεια να στριμωχτούν), ανεξαρτήτως αν εντάσσονται αρμονικά στη συνολικότερη αισθητική του έργου. Από την άλλη, μια αναγκαστική προσπέραση ενός οδηγού που σταθμεύει προσωρινά για οποιαδήποτε ανάγκη, από άλλον διερχόμενο, αποδεικνύεται αρκετά δύσκολη σε ώρες αιχμής.
Κατανοούμε, με καλή προαίρεση πάντα, τις αγαθές προθέσεις των διοικούντων να απομειώσουν τα κρούσματα παράνομης στάθμευσης , όμως οφείλουμε να υπογραμμίσουμε ότι μπορεί αυτό να είναι το νόμιμο, αλλά το ηθικό είναι να θέσεις πρωτίστως τις βάσεις για μια ουσιαστική και λειτουργική ποιότητα ζωής και έπειτα να χτυπήσεις την παραβατικότητα!
