Βέροια Γράμματα & Τέχνες Πολιτισμός Ρεπορτάζ Τοπικά

“Σημεία Ονείρων” στο Εκκοκκιστήριο Ιδεών / Εγκαίνια στην έκθεση ζωγραφικής του Μπάμπη Πυλαρινού / Όταν ζωγραφική και ποίηση συμπορεύονται

Εγκαίνια χθες στο Εκκοκκιστήριο Ιδεών της έκθεσης ζωγραφικής του εικαστικού Μπάμπη Πυλαρινού με τίτλο “Σημεία Ονείρων”. Η έκθεση είχε την ιδιαιτερότητα κάθε πίνακάς της να συνοδεύεται κι από ένα κείμενο της ποιήτριας Νόνης Σταματέλου, σε επικοινωνία της εικόνας με το λόγο.

Στο χώρο του Εκκοκκιστηρίου που τόσες και τόσες εκδηλώσεις φιλοξένησε μέχρι τώρα με μεγάλο αξιακό εκτόπισμα, χθες εκτός από τον καλλιτέχνη και την ποιήτρια, παρούσα και η χορωδία της σοπράνο Ελένης Αναγνώστου “Αιγές”, που έδωσε μια άλλη νότα στα εγκαίνια.

Η Αναγνώστου θέλοντας να θυμίσει τον Μάκη Λιόλιο, που έφυγε πρόσφατα από τη ζωή, φίλο της Μαίρης και του Γιάννη Ναζλίδη, που μοιραζόταν μαζί τους τις ανησυχίες τους για τον Πολιτισμό, του αφιέρωσε τρία τραγούδια που αντήχησαν στο χώρο που ο Μάκης λάτρευε σαν μια κατάθεση μνήμης και αγάπης.

Το “Μια θάλασσα μικρή”του Σαββόπουλου και η “Αθανασία” του Χατζιδάκι πλημμύρισαν το χώρο και μας θύμισαν τριφερά εκείνον που έφυγε για πάντα.

Με τους πίνακες του Μπάμπη Πυλαρινού εκτεθειμένους γύρω και τα ποιητικά σχόλια να τους συνοδεύουν, οι επισκέπτες είχαν την ευκαιρία να δουν πώς ο λόγος μπορεί να συνοδεύει την τέχνη σε μια αγαστή συμπόρευση.

Οι πίνακες του Πυλαρινού, που πέρασε από την επιστήμης της Φυσικής πριν ασχοληθεί με τη ζωγραφική,  ( Απόφοιτος του Αριστοτελείου), είναι γεμάτοι φως. Με έντονα  χρώματα,  άλλοτε τρυφερά κι άλλοτε επίμονα, όπως το κίτρινό του, χτίζει έναν κόσμο παιδικής αθωότητας, όπου η δροσιά και η διαύγειά του συναντιέται με τα παιδικά όνειρα του αποδέκτη της ζωγραφικής του.

Τα κείμενα της Σταματέλου άλλοτε ερμηνεύουν με το δικό της τρόπο το ζωγραφικό μήνυμα κι άλλοτε αποτελούν αφορμή για παράλληλη και ανεξάρτητη θέαση.

Οι δυο τους εξήγησαν στο κοινό πώς συναντήθηκαν και συμπορεύτηκαν αλλά και πως εξακολουθούν να αλληλεπιδρούν.

Επιπρόσθετα μίλησαν στη Φαρέτρα λέγοντας:

Μπάμπης Πυλαρινός

Το ξεκίνημα και η αφοσίωση στη ζωγραφική

Ξεκινώ να ζωγραφίζω μετά τις πανεπιστημιακές μου σπουδές. παίρνοντας το πτυχίο μου ασχολούμαι με τη φωτογραφία, και πηγαίνοντας στο στρατό γνωρίζω τον δάσκαλό μου στη ζωγραφική και ξεκινά η νέα μου πορεία.

Ο συνδυασμός του ορθολογισμού της Επιστήμης με το ονειρώδες της Τέχνης

Μπορώ να συνδυάζω και τα δύο, προσπαθώντας να βρω στην υπάρχουσα πραγματικότητα, στο ρεαλισμό της, πλευρές που μόνο η Τέχνη μπορεί να ανακαλύψει.  Πάντα βλέπω το ποτήρι μισογεμάτο. Ό,τι και να συμβαίνει θέλω να το μετατρέπω σε μια φωτεινή εκδοχή της ζωής και όχι σε απογοήτευση ή παραίτηση. θέλω να βλέπω τη ζωή αισιόδοξα.

Από την Επιστήμη της Φυσικής, που τη σπούδασα, έχω κερδίσει πράγματα. πάντα κερδίζουμε. Σημασία έχει ό,τι προσεγγίζουμε να το αγαπάμε και να το τιμάμε.

Η παιδική αθωότητα που αποπνέουν τα έργα

Η ζωγραφική είναι έκφραση του βαθύτερου εγώ μας. Αν αυτό εκφράζουν τα έργα μου, τότε είναι η αυθόρμητη έκφραση του εαυτού μου. Ποτέ δεν προγραμματίζω με την έννοια να πω πως θα κάνω μια έκθεση μ’ αυτό ή μ’ εκείνο το θέμα. Βγαίνουν όλα αυθόρμητα και μετά τα επεξεργάζομαι με τη λογική.

Οι εκθέσεις στο Εξωτερικό και τις επιδράσεις τους

Πάντα οι επαφές και οι συναντήσεις μας με τους άλλους της Τέχνης μάς επηρεάζουν. Γι’ αυτό και υπάρχουν διαφοροποιήσεις στα έργα μας. Σαφώς και αλληλεπιδρούμε καλλιτεχνικά.

Με τα έργα μου εγώ αφηγούμαι ιστορίες, όπως έλεγε κι ο Γιάννης Τσαρούχης. Εδώ ζω, εδώ, η Ελλάδα είναι ο χώρος μου. Αυτόν το χώρο αποδίδω χωρίς αυτό να σημαίνει πως αυτά που εγώ ζωγραφίζω δεν μπορούν να εκφράσουν και ανθρώπους που ζουν αλλού.

Η σχέση με την ποιήτρια Νόνη Σταματέλου 

Δεν γνωριζόμασταν. Γνωριστήκαμε μέσω fb στην πανδημία και από τότε επικοινωνούμε λόγος και εικόνα, σε μια καλλιτεχνική αλλά και φιλική συμπόρευση.

 Αγαπημένοι ζωγράφοι

Ξεκίνησα ως αγιογράφος και γι’ αυτό, ακόμη και σήμερα, τα έργα μου είναι κοντά στη φιλοσοφία της βυζαντινής τεχνοτροπίας. Αλλά ο ζωγράφος που πάνω απ’ όλους αγαπώ είναι ο Γιάννης Τσαρούχης.

Η Τέχνη και η επίδρασή της στη ζωή

Η Τέχνη άλλοτε πολύ κι άλλοτε λίγο είναι πάντα παρηγορητική στον δύσκολο κόσμο που ζούμε.

Φράση καθοριστική για τη ζωή

Θα ήθελα να πω μόνο μια κουβέντα, που αποτελεί για μένα επιθυμία και ευχή για όλους μας: “Ζωή χωρίς ένταση! Ας αυτοπροστατευτούμε! Τα χρόνια είναι δύσκολα!”.

 Νόνη Σταματέλου

Το ξεκίνημα της συμπόρευσης λόγου και εικόνας

Όταν στον καιρό της Πανδημίας ο Πυλαρινός είδε ένα κειμενό μου για τον πατέρα μιας φίλης που πέθανε ολομόναχος στο Νοσοκομείο από covid μου έστειλε έναν τελειωμένο του πίνακα με το ίδιο θέμα και είδα τη φοβερή σύγκλιση εικόνας και λόγου. Τότε και έτσι ξεκίνησε  η συνεργασία μας και συνεχίστηκε μέχρι σήμερα.

Τα κοινά που τους συνδέουν.

Δεν είναι τυχαίο ότι μας συνδέουν κοινά πράγματα. Για παράδειγμα ο τόπος καταγωγής μας, το Ιόνιο. Αυτός από τη Ζάκυνθο κι εγώ από τη Λευκάδα. Και άλλα βαθύτερα, όπως η αναζήτηση της ουσίας στη ζωή και της υψηλής συγκίνησης.

Κοινές εκθέσεις

Ξεκινήσαμε από τη Λευκάδα, πήγαμε στη Ζάκυνθο, μετά στον Ιανό και τώρα εδώ. Τον Σεπτέμβριο στο Παρίσι!

Τι είναι η Ποίηση

Η Ποίηση είναι ανάσα και ανάγκη. Αλλά από κει και πέρα είναι και μαστοριά. Γλώσσα, λέξη και ρυθμός. Έχω  εκδώσει πέντε ποιητικές συλλογές με αρκετά ποιήματα Ποιητικής.

Τι είναι η Ζωγραφική

Η ζωγραφική είναι έκφραση των εικόνων που έχουμε μέσα μας. Το τοπίο για τον καλλιτέχνη είναι μέσα του. Σκύβει μέσα του και προσφέρει την εικόνα έξω, σε μας, με σχήμα και χρώμα.

………..

Μια πολύ όμορφη βραδιά η χθεσινή, όπου η Ζωγραφική και η Ποίηση συναντήθηκαν και με τη Μουσική!

Η έκθεση θα είναι ανοιχτή 15 – 28 Μαΐου

…………..

Φωτογραφίες: faretra.info

 

banner-article

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΔΙΑΒΑΣΜΕΝΑ