Υπέρ των funds ο Άρειος Πάγος – Σε άμεσο κίνδυνο 700.000 δανειολήπτες πρώτης κατοικίας
Το δικαστικό θρίλερ που αφορά πάνω από 700.000 δανειολήπτες που ζούσαν με την αγωνία ότι τα σπίτια τους μπορούν να βγουν σε πλειστηριασμό από τα funds που αγόρασαν για ελάχιστα χρήματα την πρώτη κατοικία τους από τις τράπεζες, τελείωσε με τον χειρότερο δυνατό τρόπο
Υπέρ της δυνατότητας των εταιρειών διαχείρισης «κόκκινων» ενυπόθηκων δανείων (servicers) να βγάζουν σε πλειστηριασμό σπίτια, που αποτελούν πρώτη κατοικία, και να προβαίνουν σε πράξεις εκτέλεσης ως δικαιούχοι διάδικοι για λογαριασμό των funds, απεφάνθη η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου, η διάσκεψη της οποίας πραγματοποιήθηκε με αστραπιαίους ρυθμούς, σχεδόν δύο εβδομάδες μετά την εισαγγελική πρόταση.
Σύμφωνα με πληροφορίες του Documento, οι Αρεοπαγίτες που τάχθηκαν κατά των Funds δεν ξεπερνούν τους 10 (συνολικά ψήφισαν 66 Ανώτατοι δικαστές), καθώς η συντριπτική πλειοψηφία τάχθηκε υπέρ.
Υπέρ των Funds είχε ταχθεί και ο ο Αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου, Παναγιώτης Παναγιωτόπουλος, στις 26 Ιανουαρίου, όπου και συζητήθηκε το θέμα στην Ολομέλεια.
Στο επίκεντρο της συνεδρίασης της 26ης Ιανουαρίου είχε βρεθεί η απόφαση 822/22, που εκδόθηκε από τμήμα του Άρειου Πάγου πριν τρεις μήνες, επικυρώνοντας ανάλογες αποφάσεις εφετείων, οι οποίες είχαν προηγηθεί και έκριναν ότι, οι servicers που διαχειρίζονται κόκκινα ενυπόθηκα δάνεια τα οποία απέκτησαν ξένα funds με βάση το νόμο του 2003, δεν έχουν το δικαίωμα βάσει του συγκεκριμένου νόμου να προχωρούν σε πλειστηριασμούς και άλλα μέτρα αναγκαστικής εκτέλεσης σε βάρος των δανειοληπτών.
Το πρόβλημα ανέκυψε επειδή τράπεζες, funds και servicers επέλεγαν τον νόμο του 2003, καθώς δεν τους επέβαλε να υποβάλουν αιτιολογημένη πρόταση ρύθμισης στους δανειολήπτες όπως έκανε ο μεταγενέστερος νόμος του 2015 αλλά κι επειδή αυτός ο νόμος ορίζει ότι πως ό,τι βγάλουν από τη διαχείριση των κόκκινων δανείων (που αγοράζουν στο 8% της απαίτησης αλλά μέσω ενός πλειστηριασμού μπορεί να εισπράξουν έως και το 100% της απαίτησης) είναι καθαρό αφορολόγητο κέρδος.
Το δικαστικό θρίλερ που αφορά πάνω από 700.000 δανειολήπτες που ζούσαν με την αγωνία ότι τα σπίτια τους μπορούν να βγουν σε πλειστηριασμό από τα funds που αγόρασαν για ελάχιστα χρήματα την πρώτη κατοικία τους από τις τράπεζες, τελείωσε με τον χειρότερο δυνατό τρόπο.
Νόμος της κυβέρνησης του τότε πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη το 2003 ορίζει ότι πως είναι καθαρά και αφορολόγητα τα κέρδη που μπορούν να αποκομίσουν οι τράπεζες, τα κερδοσκοπικά ταμεία και οι «εξυπηρετητές»-δικαιούχοι διάδικοι από τη διαχείριση των κόκκινων δανείων, που μπορούν να αγοράζουν στο 8% της απαίτησης αλλά μέσω ενός πλειστηριασμού μπορεί να εισπράξουν έως και το 100% της απαίτησης.
