Ειρήνη Δασκιωτάκη
Δεν μπορώ να μην ασχοληθώ με αυτά τα τραγικά που συμβαίνουν γύρω μας.
Δεν μπορώ να μη θυμώσω με αυτό το είδος, το τόσο ξεχωριστό και έξυπνο, το ανθρώπινο είδος, το οποίο κατέκτησε και κυρίευσε τον πλανήτη Γη.
Διαχειρίζεται τον πλούτο του, διαχειρίζεται έναν παράδεισο εδώ και αιώνες, τον οποίο παράδεισο πληγώνει και βιάζει κατά βούληση.
Ανέπτυξε τεχνολογία σπουδαία που πολλές φορές γίνεται όπλο στα χέρια του, όπλο που στρέφεται ενάντια αυτού του παραδείσου, που στη συνέχεια στρέφεται εναντίον του.
Με συγκλονίζει η ανθρώπινη αλαζονεία και η ανθρώπινη επιπολαιότητα όσον αφορά στον τρόπο με τον οποίο χρησιμοποιεί τα γήινα αγαθά.
Ο άνθρωπος της προϊστορικής εποχής κυνηγούσε για να ζήσει, αφού οι συνθήκες ήταν εντελώς μα εντελώς διαφορετικές και πολύ ξεχωριστές, για τη δική μας εποχή.
Στην περίοδο των παγετώνων χρησιμοποιούσε τα δέρματα των ζώων για να ζεσταθεί, για να εξυπηρετήσει το ένστικτο της αυτοσυντήρησης και τις ανάγκες του.
Ο σύγχρονος άνθρωπος παράγει όλα αυτά που χρειάζεται .
Ο σύγχρονος όμως άνθρωπος δεν είναι αυτάρκης και εξαιτίας αυτής της καταστροφικής του τάσης, ξεπερνάει τα όρια της υπερβολής.
Αυτή η ομαδική θανάτωση, για παράδειγμα, η σκληρή θανάτωση και ομαδικοί τάφοι των μικρών και χαριτωμένων γουνοφόρων ζώων Μινκ Βιζόν, με έχει συγκλονίσει.
Ο κόσμος μυρίζει πτωματίλα τελικά.
Η είδηση πώς η Δανία, η οποία έχει 5,8 εκατομμύρια πληθυσμό και θανάτωσε 17 εκατομμύρια Μινγκ, φαίνεται να είναι εξωπραγματική.
Γιατί καλοί μου άνθρωποι, γιατί;
Είναι η γούνα είδος πρώτης ανάγκης για την επιβίωσή μας σήμερα;
Μήπως δεν υπάρχουν τρόποι για να παράγονται τεχνητές γούνες, αν τόσο πολύ δεν μπορείτε να ζήσετε χωρίς αυτές;
Ματαιότης ματαιοτήτων… Η ματαιοδοξία είναι η ψευδαίσθηση της στιγμιαίας ευτυχίας….
Αυτοί δε, που αρέσκονται να αγοράζουν τις γούνες, είναι κατά κύριο λόγο αυτοί που τα έχουν όλα στο έπακρο. Ανήκουν σε κοινωνική τάξη όπου το χρήμα ρέει.
Η γούνα είναι το ένδυμα που θα προβάλει το Εγώ τους, την αδιαμφισβήτητη οικονομική τους θέση. Πάντα βεβαίως υπάρχουν, ευτυχώς και οι εξαιρέσεις του κανόνα.
Όταν ήμουν μικρό κορίτσι και έβλεπα τις αλεπούδες στους γιακάδες των παλτό κάποιων κυριών και παρατηρούσα το άδειο τους κεφάλι και τα χυμένα μάτια τους, προσπαθούσα να φανταστώ το ζώο ζωντανό, να το ψάξω μέσα από τα παραμύθια, να το ονειρευτώ στο περιβάλλον του, μέσα στο δάσος.
Σήμερα βέβαια η γούνα δεν είναι ένδυμα εξάρτημα μονάχα των γυναικών, αλλά και των ανδρών.
Ο άνθρωπος έχει τάσεις σαδιστικές που τον ωθούν να διαχειρίζεται με τρόπο ανήθικο ότι ζωντανό υπάρχει πάνω στον πλανήτη Γη.
Ασκεί εξουσία σε όλο το ζωικό και φυτικό βασίλειο.
Στοιβάζει παντού εκατοντάδες χιλιάδες ζώα, τα οποία χάνουν κάθε είδους ευζωία μέσα σε μεγάλα ή μικρά κλουβιά, αντικείμενα μηχανικά που μόνον έναν σκοπό έχουν.
Αν μπορούσαν, αν είχαν τη δύναμη να αγωνιστούν για τα δικά τους δικαιώματα, τότε αλίμονο μας.
Η φύση όμως δεν ξεχνά.
Παίρνει εκδίκηση!
Όπως στην περίπτωση αυτών των κακόμοιρων γουνοφόρων ζώων που κάποιοι θα πουν «είναι σαρκοφάγα ζώα και είναι πολλά και μπορεί να δημιουργήσουν καταστροφές στο υπόλοιπο ζωικό βασίλειο».
Ναι, αν εκτρέφονται εκατομμύρια από αυτά και κάποια στιγμή ξεφεύγουν από τους χώρους τους, ή κάποιοι τα αφήνουν ελεύθερα επειδή καταστρέφονται οι επιχειρήσεις, έχει συμβεί και αυτό, τότε ναι… θα υπάρξει μεγάλη ανισορροπία στο φυσικό περιβάλλον.
Όπως επαναλαμβάνω στην περίπτωση των Μινκ Βιζόν που έγιναν αποδέκτες ενός δυνάστη ιού από τον άνθρωπο και στη συνέχεια η φύση κανόνισε, όπως πάντα κανονίζει, να περάσει με άλλη μορφή ακόμα πιο οδυνηρός στον άνθρωπο.
Έγιναν εφτά μεταλλάξεις, όπως υποστηρίζουν οι επιστήμονες, και από τα διαδοχικά περάσματα από τον άνθρωπο στα Μινκ κι από τα Μινκ στον άνθρωπο που έγιναν τουλάχιστον πέντε φορές ονομάστηκε cluster five, γεγονός που μπορεί να επηρεάσει την αποτελεσματικότητα του εμβολίου.
Ποιος φταίει λοιπόν;.
Μία παροιμία λέει «φταίει το γουμάρι και βαράμε το σαμάρι». Έτσι και εδώ.
Δυστυχώς αυτό το έργο το έχουμε δει (νόσος των τρελών αγελάδων, π.χ.) και θα το δούμε να παίζεται πολλές φορές, αλλά αν συνεχίσει με τον ίδιο ρυθμό αυτή η δράση, φοβάμαι πως κάποια στιγμή θα ζήσουμε χειρότερα.
Τα Βιζόν, ζώα υπό εξαφάνιση τον προηγούμενο αιώνα εξαιτίας του ανεξέλεγκτου κυνηγιού, σήμερα εκτρέφονται σε φάρμες και σε ειδικά κλουβιά στα οποία το ηλεκτροσόκ ανατρέπει οποιαδήποτε επιθυμία τους για φυγή.
Ο άνθρωπος έχει ανά τους αιώνες αποκτήσει εξαιρετικές γνώσεις, για μεθόδους βασανισμού που αποδίδουν.
Δε δίστασε να τις εφαρμόσει σε συνανθρώπους του στον πόλεμο και σε πολιτικούς κρατούμενους, θα έχει ενδοιασμούς για αυτά τα ζώα, αλλά και για άλλα;
Αξίζει η ζωή και είναι ωραία και χωρίς τα περιττά και άχρηστα
Ο αγώνας είναι άνισος;
Είμαι σίγουρη ότι οι επόμενες γενιές θα είναι πολύ πιο συνειδητοποιημένες, όσον αφορά τη φυσικό περιβάλλον και τη διαχείριση του.
Θα έρθει, πιστεύω, κάποια στιγμή που ο σημερινός κοντόθωρος άνθρωπος θα περάσει, όπως ακούγονταν και στη δεκαετία του ‘80, στο χρονοντούλαπο της ιστορίας και ο άλλος άνθρωπος, ο άνθρωπος της συλλογικής σκέψης, ο οργανωμένος και από κοινού αγωνιζόμενους άνθρωπος, θα φέρει μία καινούργια Αναγέννηση.
Δε θέλω να ισχύσει αυτό που λέει ο Χατζιδάκις στον Κεμάλ, που όταν το ακούω ενίσταμαι∙ «κοιμήσου Κεμάλ αυτός ο κόσμος δεν θα αλλάξει ποτέ». Προτιμώ το «η ζωή τραβάει την ανηφόρα με σημαίες και με ταμπούρλα» του Ρίτσου, που ταιριάζει και στην αυριανή επέτειο του Πολυτεχνείου.
καλή εβδομάδα με υγεία
Ει. Δα.
