“Ανάπτυξη και πράσσειν εύλογα!” γράφει η Τζωρτζίνα Αθανασίου
Λασπουριά, χωματόδρομοι, ζώα που περιφέρονται ελεύθερα, 300 κάτοικοι, 925 μέτρα υψόμετρο, φυσικό κάλλος. Αυτή ήταν η επιγραμματική περιγραφή που ταίριαζε στην Ανάβρα ως πριν το 1990.
Το 1990 εκλέχτηκε Δήμαρχος Ανάβρας ο κ. Δημήτρης Τσουκαλάς και ξεκίνησε η στροφή στην μοίρα της.Έκτοτε, τα μόνα χαρακτηριστικά που παρέμειναν σταθερά στην περιγραφή της είναι ότι εξακολουθεί να είναι σκαρφαλωμένη στα 925 μέτρα, ότι εξακολουθούν να την χωρίζουν από τον Αλμυρό Βόλου 40 χιλιόμετρα, και εξακολουθεί να είναι όμορφη.
Η Ανάβρα, αποτέλεσε παράδειγμα προς μίμηση για την Ελλάδα και την Ευρώπη, ενώ οι δράσεις της μελετήθηκαν ώστε να εφαρμοστούν και αλλού φέροντας χαρακτηριστικά ενός «γαλατικού χωριού» ανάπτυξης που αντιστάθηκε στη μιζέρια, πράγματι,η Ανάβρα υπήρξε τρίτη σε ανάπτυξη μεταξύ όλων των ΟΤΑ στον Ευρωπαϊκό Νότο. Με ποσοστό ανεργίας στο 0%, ο πληθυσμός αυξήθηκε φτάνοντας τους 987 κατοίκους οι οποίοι ασχολούνται περισσότερο με την κτηνοτροφία, η μέση ηλικία τους είναι τα 40 έτη, και εμφανίζουν ετήσιο εισόδημα 30 με 100.000 ευρώ.
Πώς;; Αν σου το πουν ακούγεται απλό: Οι δρόμοι ασφαλτοστρώθηκαν, το χωριό απέκτησε 3 υπερσύγχρονα κτηνοτροφικά πάρκα όπου εκτρέφονται 25.000 ζώα βάζοντας φρένο στην πρότερη αναρχία, δημιουργήθηκε το πρώτο δημόσιο πρότυπο σφαγείο βιολογικής γραμμής με πιστοποίηση ΔΗΩ*, με την εφαρμογή της βιοκτηνοτροφίας άνοιξε η οδός για εισροή επιδοτήσεων από την Ευρωπαϊκή Ένωση, ολοκληρώνοντας την γραμμή παραγωγής, προστέθηκε στα παραπάνω και ένα τυποποιητήριο για τα προϊόντα τους, με εισπράξεις 100.000 ευρώ από το αιολικό πάρκο Αλογοράχης. Η αύξηση των εσόδων του (τότε) Δήμου Ανάβρας και των δημοτών της, ανέστρεψε τη φυγή προς τα αστικά κέντρα και συντέλεσε στο να πέσει ο μέσος όρος ηλικίας των κατοίκων και παράλληλα να αυξήσει τα έσοδά τους. Για την προσέλκυση μάλιστα κατοίκων, διέθετε οικόπεδα προς πώληση με ευνοϊκούς όρους αποπληρωμής. Η Ανάβρα, με το μοντέλο ανάπτυξης που υιοθέτησε, αποτέλεσε για πολύ καιρό την επιτομή της ποιότητας ζωής και του καλού βιοτικού επιπέδου.
Πράγματι, η αξιοποίηση των εσόδων και η στάση εξωστρέφειας που διέκρινε την (τότε) διοίκηση άλλαξε εκ βάθρων την εικόνα της Ανάβρας. Απέκτησαν στην πλατεία τους διώροφο πάρκινγκ 60 θέσεων, σύγχρονο γυμναστήριο, γήπεδα ποδοσφαίρου και μπάσκετ, λαογραφικό μουσείο, περιβαλλοντικό πάρκο 240 στρεμμάτων στις όχθες του Ενιπέα, νηπιαγωγείο, δημοτικό σχολείο, αγροτικό ιατρείο, έγιναν ασφαλτοστρώσεις. 
Έχουν την οικονομική δυνατότητα παροχής δωρεάν στέγασης σε δασκάλους και γιατρούς, λειτουργεί το πρόγραμμα βοήθειας στο σπίτι, και διαθέτουν δυο αίθουσες εκδηλώσεων 100 θέσεων η μία και 300 η δεύτερη.Όλα αυτά διατηρώντας την γραφική ομορφιά του τόπου τους.
Αυτά έγιναν μέσα σε 16 χρόνια. Δεν είναι πολλά, ούτε και λίγα. Θα λέγαμε ότι για κάποιον με όραμα, μεράκι και όρεξη για σκληρή δουλειά ότι είναι αρκετά. Το 2011, ο κ. Τσουκαλάς (δυστυχώς για την Ανάβρα) δεν ήταν υποψήφιος για τον νέο Δήμο.Ο τόπος του κρατά όμως αυτά που του άφησε και στο πλαίσιο της νέας πραγματικότητας διεκδικεί υδροηλεκτρικό σταθμό, βιοκλιματικό πάρκο και τηλεθέρμανση με καύση βιομάζας.
Το δυσκολότερο από όλα τα παραπάνω, ήταν να υπερνικήσει τη δυσπιστία των συντοπιτών του, και να τους πείσει πως αυτά για τα οποία παλεύει γίνονται. Να τους εμφυσήσει ότι με σχέδιο και συνεργασία η Ανάβρα θα μεταμορφωθεί σε μέρος όπου αξίζει να ζεις. Μπορεί να ακούγεται απλό, όμως μάλλον δεν είναι…
*ΔΗΩ: Οργανισμός ελέγχου και πιστοποίησης βιολογικών προϊόντων.
