Λογοτεχνία

Θανάσης Μαρκόπουλος “Οι φίλοι”

………………

Οι φίλοι

Μακρινοί μου φίλοι
να ξέρατε πόσο άβολα νιώθω
όταν σας τηλεφωνώ πότε πότε
και καταστρέφω σιωπές από κρύσταλλο
με μικρές τρικυμίες
ρωτώντας σας πράγματα ανούσια
όπως τι κάνετε ή πώς πάνε οι δουλειές
ενώ τα μάτια μιας ενοχής φεγγίζουν εντός μου
δεν είναι η αγάπη λοιπόν που με φέρνει κοντά σας
κι όλα δεν είναι λοιπόν παρά ένα πρόσχημα
καθώς την ώρα που εσείς απαντάτε
στις ερωτήσεις δολώματα
εγώ με την πετονιά της φωνής σας
ανασύρω απ’ το βυθό του μυαλού
τη ναυαγισμένη μου νιότη

……………….

Από τη συλλογή «Το περίστροφο της σιωπής», τα τραμάκια, 1996

banner-article

Ροη ειδήσεων