Πρώτον, με την εξαιρετικά μεταδοτική μετάλλαξη Δέλτα σχεδόν όλοι κάποια στιγμή θα έρθουμε σε επαφή με τον κορωνοϊό.
Δεύτερον, ο μοναδικός τρόπος να αποφευχθούν η βαριά Covid-19, η ΜΕΘ και ο θάνατος των ασθενών είναι ο εμβολιασμός.
Τρίτον, οι ανεμβολίαστοι αποτελούν σήμερα το 40% του πληθυσμού. Ο Κικίλιας λέει ότι αυτό μπορεί να μειωθεί στο 30% και ίσως να έχει δίκιο. Όμως και το 30% είναι μεγάλο ποσοστό, αφού μιλάμε για περισσότερους από τρία εκατομμύρια ανθρώπους.
Τέταρτον, μια ολόκληρη εκστρατεία υπέρ του εμβολιασμού δεν έχει καταφέρει να πείσει αυτό το μεγάλο ποσοστό ανθρώπων. Γιατί όμως; Μήπως επειδή η καμπάνια δεν ήταν ικανή να τους πλησιάσει και να τους πείσει; Μήπως επειδή η πολιτική ηγεσία και τα ΜΜΕ δεν έχουν καθαρή εικόνα για το τι είδους άνθρωποι είναι οι ανεμβολίαστοι;
Πολλοί «εκσυγχρονιστές», διαφόρων πολιτικών προελεύσεων και τοποθετήσεων, καθυβρίζουν από (πολιτικής και μιντιακής) καθέδρας τους ανεμβολίαστους ως ψεκασμένους, αλλά ανάθεμα κι αν έχουν κατανοήσει με τι έχουν να κάνουν. Άλλωστε ουδείς ασχολήθηκε σοβαρά μαζί τους. Έχει άραγε αναθέσει κάποιος πολιτικός ή ενημερωτικός οργανισμός μια έρευνα για το προφίλ των ανθρώπων αυτών;
Γιατί δεν εμβολιάζονται; Τι τους ανησυχεί; Ποιου μορφωτικού επιπέδου είναι; Τι επαγγέλματα κάνουν; Ποια είναι η οικονομική τους κατάσταση; Ένα μεγάλο πλήθος από χαρακτηριστικά θα μπορούσαν να ομαδοποιηθούν, να μελετηθούν και να δομηθεί μια καμπάνια με διαφορετικά χαρακτηριστικά.
Μια κοινή διαπίστωση πάντως είναι ότι οι εν λόγω άνθρωποι απορρίπτουν την επίσημη ενημέρωση και καταφεύγουν στους επαγγελματίες της άρνησης, των fake news και της εξαπάτησης, δικαιώνοντας πλήρως τον Στιβ Μπάνον – κάποτε στενό σύμβουλο στρατηγικής του Τραμπ και εκ των πατέρων της νεόκοπης Ακροδεξιάς που αποκαλείται Alt Right –, του οποίου το επικοινωνιακό δόγμα είναι: «Γεμίστε με σκατά το διαδίκτυο».
Γιατί λοιπόν τόσος πολύς κόσμος βουτάει με προθυμία σε αυτόν τον βόθρο της παραπληροφόρησης και της εξαπάτησης; Μήπως επειδή η αξιοπιστία των επίσημων πηγών και μέσων ενημέρωσης έχει υποβαθμιστεί τραγικά; Μήπως επειδή πολλά ΜΜΕ μοιάζουν πλέον με χαρακώματα, μέσα από τα οποία ένας παράλογα μεγάλος αριθμός πολιτικών, δημοσιογράφων και σχολιαστών πετούν διαρκώς ακαθαρσίες εναντίον των πολιτικών τους αντιπάλων; Αν δεν είσαι ικανός να διαφοροποιηθείς από αυτόν που καταγγέλλεις, ποιον περιμένεις να πείσεις; Και γιατί να μην σου πάρει τη δουλειά – και την επιρροή – ο χυδαίος και αδίστακτος απατεώνας;
Αφελείς προβληματισμοί, θα πείτε – και ίσως να μην έχετε άδικο…
