Συγκέντρωση διαμαρτυρίας πραγματοποίησαν οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ στο Δημόσιο , το Συνδικάτο γάλακτος , τροφίμων & ποτών Ημαθίας-Πέλλας, το σωματείο συνταξιούχων ΙΚΑ Βέροιας και η επιτροπή αγώνα Ιδιωτικών υπαλλήλων Βέροιας ενάντια στο νόμο που ψηφίστηκε σήμερα για τις διαδηλώσεις -συναθροίσεις.
Στο νομοσχέδιο, λοιπόν, μαζί με όλες τις άλλες απαγορεύσεις και τους περιορισμούς στη λαϊκή διαμαρτυρία, ενισχύεται το νομικό – ιδεολογικό πλαίσιο για την ποινικοποίηση της ριζοσπαστικής σκέψης, την ταύτισή της ακόμα και με την «ενδοοικογενειακή» και «έμφυλη» βία!
Θυμίζουμε ότι οι σχετικές κατευθύνσεις της ΕΕ, που βρίσκουν έκφραση στο άρθρο 19, τσουβαλιάζουν τη δράση του εργατικού – λαϊκού κινήματος με την «τρομοκρατία», την ακροδεξιά και γενικά με την «ιδεολογία της βίας», διαμορφώνοντας έναν πολυπλόκαμο μηχανισμό καταστολής, ιδεολογικής πίεσης, χαφιεδισμού και κρατικού αυταρχισμού, με στόχο την «αποριζοσπαστικοποίηση».
Κλείνοντας την ομιλία ανέφερε ότι δεν υπάρχει άλλη απάντηση από τη σκοπιά των εργαζομένων και του λαού πέρα από την πάλη να ακυρωθεί ο νόμος στην πράξη. Το νομοσχέδιο – έκτρωμα θα καταλήξει δίπλα σε παρόμοιους νόμους που η λαϊκή πάλη έστειλε στα αζήτητα.
Στη συνέχεια ακολούθησε δυναμική πορεία στους δρόμους της πόλης.
Ολόκληρη η ομιλία έχει ως εξής:
Ψηφίζεται αυτή την ώρα στη Βουλή το νομοσχέδιο με το οποίο θέλουν να απαγορεύσουν τις διαδηλώσεις. Ακόμα και αυτή τη στιγμή βροντοφωνάζουμε στην κυβέρνηση την απαίτησή μας να το πάρει πίσω. Τους λέμε ότι η απαγόρευση των διαδηλώσεων θα μείνει στα χαρτιά. Τους προειδοποιούμε ότι ο λαός, οι εργαζόμενοι θα κάνουν και αυτόν τον νόμο κουρελόχαρτο – όπως έγινε και με πολλούς ακόμα νόμους στο παρελθόν.
Και πως θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά, αφού πρόκειται για έναν χουντικής έμπνευσης νόμο που προωθεί νέα μέτρα περιορισμού, καταστολής και διάλυσης ενός βασικού δημοκρατικού δικαιώματος, το οποίο ο λαός μας κατέκτησε με αιματηρούς αγώνες. Αφού μεταφράστηκε και «εκσυγχρονίστηκε» από συνταγματολόγους, αφού ευθυγραμμίστηκε με το πνεύμα και το γράμμα των ευρωενωσιακών οδηγιών, έρχεται να ενισχύσει το οπλοστάσιο της καταστολής που έχει στη διάθεσή του ο κρατικός μηχανισμός.
Με το νομοσχέδιο επιδιώκουν να συκοφαντήσουν τους λαϊκούς αγώνες και να θέσουν υπό απαγόρευση και περιορισμό κάθε κινητοποίηση. Περιέχει διατάξεις-λάστιχο, οι οποίες μάλιστα θα εξειδικεύονται κατά περίπτωση και θα ερμηνεύονται κατά βούληση από τις αστυνομικές αρχές και από άλλους μηχανισμούς καταστολής. Καλλιεργούν τον φόβο, παρουσιάζοντας τη συμμετοχή σε κινητοποιήσεις ως δυνάμει επικίνδυνη και εγκληματική:
-
Το νομοσχέδιο έρχεται να επιβάλει τους όρους, τα μέρη και το περιεχόμενο που θα έχει μία διαδήλωση. Χώροι συγκέντρωσης δε μπορεί να είναι δημόσιες υπηρεσίες και υπουργεία. Επίσης μπορούν να γενικεύονται οι απαγορεύσεις όταν πραγματοποιούνται συγκεντρώσεις χωρίς γνωστοποίηση στις αρχές ή αν δεν «συμμορφώνονται» οι διαδηλωτές στους περιορισμούς. Το νομοσχέδιο «επιτρέπει» συγκεντρώσεις μόνο για γεγονότα “κοινωνικής σημασίας”, προϋπόθεση που μπορεί να ερμηνεύεται από τον καθένα διαφορετικά.
-
Εισάγει απαγορεύσεις με βάση το “σκοπό” της συγκέντρωσης, σε συνδυασμό με τον αριθμό των συγκεντρωμένων.
-
Αναθέτει στην αστυνομία υπερεξουσίες και διευρύνει τον κατασταλτικό ρόλο του λιμενικού σώματος, καθώς νομιμοποιείται η χρησιμοποίησή του ενάντια στις εργατικές – λαϊκές κινητοποιήσεις. Το νομοσχέδιο ορίζει την αστυνομία ως ανώτατη αρχή καθώς της αναθέτει διευρυμένο και επιτελικό ρόλο. Πέρα από το ρόλο της στην επιβολή του νόμου, αναλαμβάνει καθήκοντα ερμηνείας του νόμου. Θα μπορεί να καθορίζει τους περιορισμούς που πρέπει να επιβληθούν σε μια διαδήλωση, να έχει τη διακριτική ευχέρεια να αποφασίζει εκ των προτέρων αν θα επιτραπεί μια δημόσια συνάθροιση, αν αυτή είναι αυθόρμητη, ποιοι περιορισμοί θα επιβάλλονται.
-
Δίνεται η δυνατότητα στην αστυνομία να μπορεί να αποφασίζει την απαγόρευση μέχρι και την τελευταία στιγμή. Παράλληλα απαιτεί τα στοιχεία ταυτότητας του οργανωτή και πλήρες χρονοδιάγραμμα και τοπογραφικό για την έναρξη–λήξη και τη διαδρομή της συγκέντρωσης.
Προσπαθώντας η κυβέρνηση, με σύμμαχο τα μεγάλα ΜΜΕ, να κρύψει το αντιδραστικό – αντιλαϊκό περιεχόμενο του νομοσχέδιού και τον ασφυκτικό περιορισμό βασικών πολιτικών δικαιωμάτων που θέλει να επιβάλει, καταφεύγει σε διάφορα ψέματα: Ότι οι καλά οργανωμένες και οι πολυπληθείς διαδηλώσεις δεν πρόκειται να επηρεαστούν, ότι σκοπός τους είναι να μη διαταράσσεται η κυκλοφορία στο κέντρο της πόλης και να αποφεύγονται τα μποτιλιαρίσματα, ότι οι πολύ συχνές διαδηλώσεις ευθύνονται για τη δυσπραγία των εμπορικών καταστημάτων, και άλλες τέτοιες εξυπνάδες…
Είναι ψέμα ότι δεν θίγονται οι πολυπληθείς και καλά οργανωμένες διαδηλώσεις. Όλες οι διαδηλώσεις και οι διαμαρτυρίες απειλούνται από τη στιγμή που η Αστυνομία αποφασίζει και κρίνει τον σκοπό της διαμαρτυρίας κλπ. Άλλωστε από τις μεγάλες διαδηλώσεις θέλουν να απαλλαγούν γιατί τους βάζουν εμπόδια στην εφαρμογή της εκάστοτε κυβερνητικής πολιτικής. Τα προηγούμενα χρόνια, τα χρόνια της κρίσης, με τέτοιες διαδηλώσεις οι εργαζόμενοι και ο λαός αμύνθηκαν σε αντιλαϊκά μέτρα, ακύρωσαν κυβερνητικούς σχεδιασμούς, απόσπασαν κατακτήσεις.
Είναι ψέμα ότι με αυτόν τον τρόπο επιδιώκουν να εξομαλύνουν την καθημερινότητα στο κέντρο της πόλης, να προστατέψουν τα μαγαζιά από την αναδουλειά. Τα μαγαζιά δεν έχουν δουλειά και τις υπόλοιπες μέρες, που δεν γίνονται διαδηλώσεις. Τα λουκέτα έχουν μπει κατά χιλιάδες τα χρόνια της κρίσης, τα οικονομικά βάρη που η εκάστοτε κυβέρνηση φορτώνει στα μικρομάγαζα γίνονται για πολλούς αβάσταχτα, η πελατεία εξαφανίζεται γιατί… «εργατιά χωρίς λεφτά – μαγαζιά χωρίς δουλειά» όπως λέει και το σύνθημα. Αν τους ένοιαζε η ομαλή κυκλοφορία στα μεγάλα αστικά κέντρα θα φρόντιζαν στη Θεσνικη να μη γίνει το ΜΕΤΡΟ γιοφύρι της Αρτας δεκαετίες τώρα. Θα φρόντιζαν να υπήρχαν Μέσα Μαζικής Μεταφοράς που θα πρόσφεραν φτηνές , γρήγορες και αξιόπιστες μετακινήσεις …και δεν θα έφτιαχναν «μεγάλους περίπατους» στην Αθήνα…
Η αλήθεια, συναδέλφισσες και συνάδελφοι, είναι ότι η εξαθλίωση και η φτώχεια πάντα γεννάει αντιδράσεις. Και αυτή η αλήθεια είναι αναπόδραστη. Μετά από τόσα χρόνια οικονομικής κρίσης και μια αναιμική ανάκαμψη, το σύστημα περνάει σε νέα ύφεση – κρίση. Η εξέλιξη αυτή μάλιστα επιταχύνθηκε από την πανδημία, με αποτέλεσμα τους τελευταίους μήνες να έχουμε πάνω από 200 χιλιάδες απολύσεις, να έχουμε μειώσεις μισθών σε αυτούς που δουλεύουν, να έχουμε εντατικοποίηση της εργασίας και εγκληματικές παραλείψεις στην προστασία της υγείας και της ζωής των εργαζομένων. Οι αντιδράσεις λοιπόν θα θεριέψουν. Οι εργαζόμενοι θα συνεχίσουν να αντιστέκονται και να διεκδικούν, όλο και περισσότεροι θα νιώθουν την ανάγκη. Η αμφισβήτηση του συστήματος που γεννάει τη φτώχεια και την εξαθλίωση γίνεται κυρίαρχη στο μυαλό του εργάτη.
Το σύστημα θωρακίζεται απέναντι σε όλα αυτά – βάζει στο στόχαστρο τη «ριζοσπαστικοποίηση». Φοβάται τον εργάτη που αμφισβητεί και προσπαθεί να τον δέσει χειροπόδαρα. Η ΕΕ έχει αναλάβει την ιδεολογική επεξεργασία – βαφτίζοντας «αριστερό» ριζοσπαστισμό το αντιπάλεμα της κοινωνικής αδικίας και την αμφισβήτηση του τεράστιου χάσματος μεταξύ πλουσίων και φτωχών στον καπιταλισμό. Ανακατεύει μαζί τον «ακροδεξιό ριζοσπαστισμό» – τη ναζιστική ιδεολογία δηλαδή – και τον θρησκευτικό φονταμενταλισμό και τα τσουβαλιάζει όλα μαζί για να συκοφαντήσει τους αγώνες των εργατών. Το άρθρο 11 του νομοσχεδίου (θεσμοθετεί επιτροπή για την «αντιμετώπιση της βίας») βασίζεται ακριβώς σε αυτή τη λογική: Η ίδια επιτροπή που καλείται να πατάξει την ενδοοικογενειακή, την ενδοσχολική, την έμφυλη βία, καλείται να πατάξει και τον «ριζοσπαστισμό»…
Τα αστικά κόμματα δεν έχουν αντίρρηση σε όλα αυτά, στηρίζουν αναφανδόν (Βελόπουλος) ή κάνουν εποικοδομητικές παρατηρήσεις (ΚΙΝΑΛ). Και πως θα μπορούσαν άλλωστε να κάνουν κάτι άλλο, αφού την κυρίαρχη ιδεολογία υπερασπίζονται και προωθούν. Ιδιαίτερα ο ΣΥΡΙΖΑ, που έχει βγει στα κεραμίδια με το «χουντικής προέλευσης» νομοσχέδιο, κάνει φασαρία μπας και ξεχαστούν οι δικές του κυβερνητικές βρωμιές: Ο τρομονόμος που ποτέ δεν καταργήθηκε, η συμμετοχή σε διαμαρτυρίες ενάντια σε πλειστηριασμούς που έγινε ιδιώνυμο αδίκημα (στο τρέχον νομοσχέδιο φαίνεται ότι αυτή πρόβλεψη αφαιρείται), το δικαίωμα προκήρυξης απεργίας από πρωτοβάθμια συνδικαλιστικά όργανα που το συρρίκνωσε…
Από κοντά και η ξεπουλημένη ηγεσία της ΓΣΕΕ, που ως Πόντιος Πιλάτος ανακοίνωσε ότι δεν μπορεί να πει απλά ένα ΝΑΙ ή ένα ΟΧΙ στο νομοσχέδιο, ζητώντας ευρύ κοινωνικό διάλογο. Έτσι κι αλλιώς στο παιχνίδι του κοινωνικού εταιρισμού είναι μανούλες – για να ξεπουλάνε τους εργάτες. Δεν έχασαν την ευκαιρία μάλιστα να επιδοκιμάσουν τον ρόλο της Αστυνομίας στη διεξαγωγή του συνεδρίου της ΓΣΕΕ και άλλων συνδικάτων… Και εδώ στη Βέροια όμως, η διοίκηση του Εργατικού Κέντρου, δεν θεώρησε καν σκόπιμο να συνεδριάσει για να συζητήσει το θέμα. Για πολλοστή φορά, παρά τα αλλεπάλληλα αιτήματα των ταξικών δυνάμεων, γυρνάει την πλάτη στα προβλήματα των εργατών και σφυράειαδιάφορα…
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι
Ξεκαθαρίζουμε στην κυβέρνηση και στις εργοδοτικές ενώσεις ότι οι εργάτες θα συνεχίσουν να διαδηλώνουν πιο μαζικά και αποφασιστικά. Είναι ο μόνος δρόμος για να υπερασπιστούμε τη ζωή τη δική μας και των οικογενειών μας απέναντι στη λυσσαλέα επίθεση που δεχόμαστε καθημερινά, για το δικαίωμα στην εργασία, στην αξιοπρέπεια, στο δικαίωμα για να ζούμε χωρίς τους εκμεταλλευτές που σκορπούν φτώχεια, δυστυχία, πολέμους.
Οι εμπνευστές αυτού του τερατουργήματος να γνωρίζουν πως το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα δεν πρόκειται να κάνει πίσω! Οι εργαζόμενοι θα κουρελιάσουν και αυτό το νομοσχέδιο, θα ματαιώσουν στην πράξη κάθε προσπάθεια που έχει στόχο να τους βάλει φίμωτρο, να μετατρέψουν τους εργασιακούς χώρους σε γκέτο και την αντίσταση σε ποινικό αδίκημα.
Φωτογραφίες: faretra.info
