Σάββατο βράδυ, στο Δάσκιο, σε αυτό το όμορφο ορεινό χωριό της Ημαθίας, όπου ακόμα η παράδοση αντιστέκεται και κρατάει τις παλιές της περγαμηνές, διοργανώθηκε μία ιδιαίτερη εκδήλωση που είχε τη γλυκύτητα που έχει ο απόηχος του καλοκαιριού, όταν συναντά τις πρώτες- πρώτες μέρες του φθινοπώρου…
Που ακόμη η ζέστη κρατά και η ξενοιασιά του καλοκαιριού αντιστέκεται …
Το πιο αισιόδοξο καλωσόρισμα του Σεπτέμβρη, με τα λόγια της τέχνης, του θεάτρου και της μουσικής…
Όλα διαδραματίστηκαν μπροστά στη μαρμάρινη, κεντρική είσοδο του δημοτικού σχολείου του Δασκίου που από τότε που έκλεισε οριστικά, γίνεται κατά καιρούς πολιτιστικός χώρος και υποδέχεται εκδηλώσεις όπως το Αντάμωμα των απανταχού Δασκιωτών και ο ετήσιος χορός, παραμονή συνήθως Δεκαπενταύγουστου, τότε που γιορτάζει και η παλιά , ιστορική εκκλησία του χωριού, η Κοίμηση της Θεοτόκου…
Άλλοτε πάλι φιλοξενεί εκδηλώσεις αυτοσχέδιες μουσικών που έχουν καταγωγή το Δάσκιο…
Αρωγός σε όλες αυτές τις δράσεις, Ο ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΌΣ ΣΎΛΛΟΓΟΣ ΔΑΣΚΙΩΤΩΝ ΒΕΡΟΙΑΣ “ΤΟ ΠΑΛΙΟΚΑΣΤΡΟ”
Ο Πολιτιστικός Σύλλογος Δασκιωτών Βέροιας, σε συνεργασία με την Κίνηση Πολιτών Κυριώτισσας – Ουτοπία, χάρισαν μία όμορφη βραδιά σε όσους παραβρέθηκαν εκεί στην αυλή του σχολείου που απροσδόκητα γέμισε κόσμο…
Με ένα φεγγάρι ακόμη μαγικό και ας είναι στη χάση του, απομεινάρι του καλοκαιριού και αυτό που γενναιόδωρα δίνει στον Σεπτέμβρη λίγες ακόμη ασημένιες νύχτες, ξεκίνησε η εκδήλωση με τη θεατρική παράσταση της Κίνησης Πολιτών Κυριώτισσας,
“Δα ‘ρθει το σμπεθέρι”, της αείμνηστης Βούλας Χατζίκου.
Το κοινό ευγενικό, προσηλωμένο στα δρώμενα…
Ένα ζεστό κι αληθινό χειροκρότημα επισφράγισε το τέλος της παράστασης…
Ακολούθησε το μουσικό σχήμα «DaDAMou».
Ενθουσιασμός στα πλήθη μέχρι που αρκετοί τόλμησαν και χόρεψαν…
Δεν μπορούσες εύκολα να αντισταθείς σε τέτοιες ροκιές, αλλά και τζαζ διασκευές γνωστών κομματιών, ελληνικού και ξένου ρεπερτορίου.
Σε μία ηλεκτρική κιθάρα που γκάζωνε γλυκά και δυναμικά συγχρόνως, κάνοντας την καλύτερη παρέα με την ευαίσθητη κλασική κιθάρα, το γοητευτικό μπάσο, την αισθαντική τρομπέτα και το κρουστό καχόν, του Δημήτρη Σολάκογλου, ιδιόχειρη κατασκευή του Χρήστου Καραγεώργου που είναι δάσκαλος, μουσικός και ιδρυτής αυτού του μουσικού σχήματος.
Ηλεκτρική κιθάρα έπαιζε ο Ορέστης Μέλλιος, μπάσο η Ιωάννα Καραγεώργου, κλασική κιθάρα ο Χρήστος Καραγεώργος, τρομπέτα ο Βασίλης Γκατζής, καχόν ο Δημήτρης Σολάκογλου…
Ιωάννα, Ορέστης και Βασίλης, όλα παιδιά του Μουσικού Σχολείου Βέροιας!
Το όνομα του μουσικού σχήματος DaDAMou, έχει τη δική του ιστορία .
Μας τη γνωστοποίησε ο Χρήστος:
«Ήταν πάρα πολύ στενός ο χρόνος, τέσσερις συναντήσεις είχαμε όλο κι όλο τα μέλη του μουσικού σχήματος, όταν το αποφασίσαμε και σκεφτήκαμε ότι κάτι πρέπει να κάνουμε στο χωριό εκτός από τα συνηθισμένα και βέβαια ευχαριστούμε πάρα πολύ τη θεατρική ομάδα της Κίνησης Πολιτών Κυριώτισσας που δέχτηκε να συνεργαστεί και να γίνει αυτή τη βραδιά.
Τι σημαίνει DaDAMou;
Είναι και με λατινικά γραμμένη!
Η λέξη, είναι μία λέξη που χρησιμοποιείται κατά κόρον εδώ στο χωριό, εγώ εδώ την άκουσα, εδώ τη γνώρισα.
Δεν την ήξερα πριν, και από ότι κατάλαβα, θα το επιβεβαιώσουν και οι Δασκιώτες οι παλιότεροι, σημαίνει ότι κάτι τέλος πάντων δεν είναι και πολύ αρεστό, ίσως είναι και έκφραση σε κάτι που προκαλεί αηδία.
Έτσι το αντιλαμβάνομαι εγώ, κάτι που δεν είναι πολύ ωραίο.
Εν πάση περιπτώσει, πώς προέκυψε αυτό το όνομα;
Ποια είναι η ιστορία;
Πριν αρκετά χρόνια σε ένα αντάμωμα των Δασκιωτών στο χωριό, 2010 ή 2011, δε θυμάμαι ακριβώς, λέω στα παιδιά του Συλλόγου:
– Θέλετε πριν παίξει η ορχήστρα η κλασική με τα παραδοσιακά κλαρίνα να πω 2-3 τραγούδια με την κιθάρα;
« Και βέβαια» είπαν τα παιδιά του Συλλόγου.
Ανεβαίνω και γώ να παίξω.
Παίζω το πρώτο κομμάτι, από κάτω η κατάσταση ήταν… Χλιαρά τα πράγματα έως το κρύο.
Παίζω ένα δεύτερο τραγούδι, τελειώνει και αυτό και από κάτω, από τα πρώτα τραπέζια… καθόταν κάποια γυναίκα δεν θυμάμαι ποια ήταν..
Θυμάμαι όμως τη γυναικεία φωνή που ακούστηκε και θα πω τη φράση ,θα προσπαθήσω να την πω όπως ακριβώς ακούστηκε από τη γυναίκα:
«Τι! Τέτοια τραγούδια μας πρόκουψι;
Ντάντα μου!»
Λέω αυτό είναι το πιο ιδανικό όνομα για ένα συγκρότημα που δεν θα πει τραγούδια αμιγώς Δασκιώτικα και έτσι αποφασίσαμε να δώσουμε αυτό το όνομα στο μουσικό μας σχήμα…»
Περιττό να σας πω ότι όταν ο Χρήστος είπε αυτή την έκφραση σε διάλεκτο και σε ύφος και σε ρυθμό ντοπιολαλιάς του Δασκίου… εκρηκτικά γέλια ευθυμίας γέμισαν τον αέρα!
Μουσικός που παραβρέθηκε στην εκδήλωση μου μετέφερε ότι ικανοποιήθηκε τόσο από αυτό το μουσικό σχήμα που άθελά της το σύγκρινε με τα αντίστοιχα ερασιτεχνικά συγκροτήματα που εμφανίστηκαν στη φετινή σεζόν στη Βέροια.
Το DaDaMou ήταν, κατά την άποψή της, κλάσης ανώτερο …
Το ταλέντο, συνέχισε, δεν έχει να κάνει με ότι δηλώσεις, αλλά με αυτό που είσαι. Γιατί έχουμε μία τάση να δίνουμε αξία σε όσους μας θαμπώνουν με αυτό που λένε ότι είναι!
καλή εβδομάδα με υγεία!
Ει. Δα.
