Βέροια Γράμματα & Τέχνες

Ο Αλκίνοος Ιωαννίδης στη Βέροια – Μια συναρπαστική συνομιλία στη γλώσσα της μουσικής

Δήμητρα Σμυρνή

Συνομιλία και όχι απλά συναυλία ήταν η χθεσινή βραδιά που ο Αλκίνοος Ιωαννίδης την αφιέρωσε στη Βέροια, καλεσμένος της «Εύηχης Πόλης», καθώς σε μια τεράστια πλατεία, την Πλατεία Ωρολογίου, κουβέντιασε με τον κόσμο που την πλημύρισε στη δική του γλώσσα, τη γλώσσα της μουσικής και της αλήθειας των τραγουδιών του.

Από το ’93 που κυκλοφορεί ο πρώτος του δίσκος, ο Αλκίνοος φέρνει κάτι διαφορετικό στα μουσικά πράγματα, που γίνεται αμέσως αντιληπτό και κάνει τους θαυμαστές του να πολλαπλασιάζονται με γοργούς ρυθμούς.

Φωνή γεμάτη ευαισθησία, με άκρατο λυρισμό στην έκφρασή της, ήθος προσωπικό με έντονη την παρουσία μιας σεμνότητας ουσιαστικής, και τα δύο συνυφασμένα με επιλογές τραγουδιών υψηλής ποιότητας, κάνουν τον Αλκίνοο αμέσως γνωστό στις πλατιές μάζες, που αποτελούνται από νεολαίους αλλά και μεγαλύτερες ηλικίες. Η «Αγορά του Αλ Χαλίλι» τραγουδιέται παντού και το νεανικό του πρόσωπο με την καθαρή ματιά φέρνει μια καινούρια αύρα.

Από τότε, για εικοσιπέντε περίπου χρόνια, ο Αλκίνοος όχι μόνο εξακολουθεί να κρατά μια από τις πρώτες θέσεις στο μουσικό στερέωμα, αλλά έχει χαράξει μια πορεία, όπου τα  τραγούδια που επέλεξε να τραγουδήσει, αλλά και τα δικά του που έγραψε, με μουσική και με δικούς του στίχους, σηματοδοτούν μια καλλιτεχνική τροχιά έξω από οποιονδήποτε συμβιβασμό, και μάλιστα με εμφανή θέση πάνω στα πράγματα που προσδιορίζουν τα αδιέξοδα, τους καημούς και τα λάθη όχι μόνο του Νεοέλληνα αλλά και της Νεώτερης Ελλάδας.

Η χθεσινή βραδιά ήταν μια διπλή κατάθεση. Εκείνος κατέθεσε τη φωνή του, τα τραγούδια του, την άποψή του πάνω στη μουσική και πάνω στα δρώμενα του σήμερα, και ο κόσμος κατέθεσε την αγάπη του και το θαυμασμό για το πρόσωπό του, σε μια συνεχή επικοινωνία-συνομιλία, όπου και οι δύο καταθέτες έδιναν και έπαιρναν, καθώς η μουσική και τα τραγούδια τούς έδεναν σε μία σχέση δυνατή, που μόνο η Τέχνη και όσοι ζουν τη δύναμή της μπορούν να αντιληφθούν.

Τραγούδια της οργής, με στίχους δυνατούς και άκρως καυστικούς, τραγούδια τρυφερά του έρωτα, τραγούδια που το σατιρικό χρώμα έδινε μια διαφορετική ανάλαφρη νότα στο όλο δρώμενο, έγιναν ένα σύνολο γοητευτικό, που σε περνούσε από το ένα συναίσθημα στο άλλο, τροφοδοτώντας το μυαλό και την ψυχή με συνεχή ερεθίσματα.

Πρωταγωνιστής ο ίδιος πάνω στη σκηνή, με πίσω του το παλιό νεοκλασικό δικαστήριο της πόλης να αποτελεί το ατμοσφαιρικό φυσικό σκηνικό του, με γύρω του μια καταπληκτική ορχήστρα εγχόρδων που τον πλαισίωσε αναδεικνύοντας στο έπακρο τα τραγούδια του, τραγούδησε, και κυριολεκτικά κουβέντιασε με το κοινό του, καταθέτοντας σκέψεις και συναισθήματα με έναν συγκινητικό αυθορμητισμό.

Πρώτος μεταξύ ίσων, όπως θέλησε να παρουσιάσει τους μουσικούς της ορχήστρας του, τους έδωσε βήμα όχι μόνο να δείξουν τη δεξιοτεχνία τους ο καθένας ξεχωριστά στο όργανό του, αλλά να δείξουν και τις φωνητικές και ερμηνευτικές τους δυνατότητες, καθώς κάποιες φορές τραγούδησαν συνοδεύοντάς τον,  κι άλλες τραγούδησαν μόνοι εκπλήσσοντας το κοινό. Γιώργος Καλούδης – βιολοντσέλο, κρητική λύρα. Μανόλης Πάππος – μπουζούκι, λαούτο. Φώτης Σιώτας- βιολί. Δημήτρης Τσεκούρας- κοντραμπάσο.

Και ο κόσμος για πάνω από δυόμιση ώρες να τον ακούει να τραγουδά με την κιθάρα του πάνω στη σκηνή, να επικοινωνεί αβίαστα με μια σπάνια παιδικότητα μαζί του, κι εκείνος να τον συνοδεύει από κάτω – όρθιοι οι περισσότεροι μέσα στο  μισοσκόταδο και τα χρώματα των προβολέων- τραγουδώντας τα πιο αγαπημένα τραγούδια του. Μέθεξη…

Κορυφαία στιγμή εκείνη που άφησε την κιθάρα του και γυμνός από φώτα και μικρόφωνα τραγούδησε acapela τη «Μικρή βαλίτσα», τραγούδι του αφιερωμένο στους σημερινούς νέους μας που εγκαταλείπουν την Ελλάδα, αλλά και σε όλους, όσοι εγκαταλείπουν διωγμένοι την πατρίδα τους.

Και πού να πάω και πού να `ρθώ
και πού να επιστρέψω,
που `ναι τα ξένα μακρινά
κι είν’ τα δικά μου ξένα…

Απόλυτη σιγή… Και ενθουσιασμός και συγκίνηση… Και ο κόσμος να μην τον αφήνει να φύγει. Και κείνος να κλείνει με μια υπόσχεση, «καλή αντάμωση»…

Μια από τις καλύτερες βραδιές που η «Εύηχη Πόλη» χάρισε εδώ και εννιά χρόνια στη Βέροια!

Φωτογραφίες: faretra.info

 

banner-article

Ροη ειδήσεων