Λογοτεχνία Ποίηση Πολιτισμός
Βασίλης Νιτσιάκος “Μου λεν να γράψω, Πέτρο μου…” / στη μνήμη του Πετρολούκα Χαλκιά
Μου λεν να γράψω, Πέτρο μου
Μόνο να κλάψω ο μαύρος μου
Μνήμα μπροστά και μνήμη πίσω
Πέτρο και Λούκα, λέλε μου
Μου λεν να γράψω, Πέτρο μου.
Κι εγώ τους λέγω δεν μπορώ
πώς γράμματα δεν ξέρω.
Δεν ημπορώ, δεν δύναμαι
μαύρο στυλό να πιάκω
Να γράψω, Πέτρο, λησμονιά
να γράψω κυπαρίσσι.
Βεργολυγάει το χέρι μου
μου πιάνεται η ανάσα.
Καλά να πάγεις, Πέτρο μου,
εκεί στον Κάτω κόσμο.
Εκεί που δύο δεν περπατούν
συν τρεις δεν κουβεντιάζουν.
Εκεί κλαρίνα δεν βαρούν
μα βάρα το δικό σου.
Μπορεί ο Μιχαρχάγγελος
άδεια να σου δώκει.
Τι να σου στείλω, Πέτρο μου
τι να σου πρωτογράψω…
……………………
