Αυτό που προβληματίζει, βέβαια, τους στρατιωτικούς ειδικούς και αποτυπώνεται και στα περίφημα Pentagon Papers, είναι οι υπερβολικά σύντομοι χρόνοι εκπαίδευσης του ουκρανικού προσωπικού στα ξένα οπλικά συστήματα
Eτοιμη να εξαπολύσει, στις 30 Απριλίου, την πολυθρύλητη εαρινή της αντεπίθεση σε Ζαπορόζια και Ντονμπάς εμφανίζεται η ουκρανική πολιτική και στρατιωτική ηγεσία και οι Αμερικανοί και Ευρωπαίοι υποστηρικτές της, παρά την πρόσφατη διαρροή των σχεδίων τους στο διαδίκτυο και τις συνεχείς προειδοποιήσεις ξένων αναλυτών –περιλαμβανομένων και ανώτατων Αμερικανών στρατιωτικών– ότι κάτι τέτοιο θα οδηγήσει σε νέες τρομακτικές απώλειες σε έμψυχο δυναμικό αλλά και ΝΑΤΟϊκό πολεμικό υλικό, πιθανότατα χωρίς να συνοδευτεί από σημαντική ανάκτηση εδαφών.
Σύμφωνα μάλιστα με εκτενές δημοσίευμα του αμερικανικού περιοδικού Newsweek, που επικαλείται, εκτός από τα Pentagon Papers, και πηγές από τις αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες, η ουκρανική ηγεσία αλλά και το επιτελείο του πρόεδρου Μπάιντεν, που «τρέχει» τον πόλεμο από δυτικής πλευράς, έχουν καταλήξει πως η αντεπίθεση πρέπει να γίνει άμεσα, για πολιτικούς λόγους, αφενός ως ψυχολογικό αντιστάθμισμα στην επικείμενη κατάκτηση από τους Ρώσους της οχυρής πόλης Μπαχμούτ/Αρτεμόφσκ ύστερα από πολύμηνη και εξαιρετικά πολύνεκρη μάχη που πιστεύεται πως θα επιφέρει «βαρύ ψυχολογικό πλήγμα» στον ουκρανικό στρατό. Αφετέρου, η Ουάσιγκτον πιέζει συνεχώς το Κίεβο να αντεπιτεθεί, εκτιμώντας –όχι άδικα– πως μόνον μια σημαντική στρατιωτική επιτυχία μπορεί πλέον να αναζωογονήσει τις μειωμένες προσδοκίες της αμερικανικής και ευρωπαϊκής κοινής γνώμης στην –κακά τα ψέματα– εξαρχής «χλομή» πιθανότητα μιας ουκρανικής νίκης στον πόλεμο με τη Ρωσία.
Το σχέδιο
Έτσι, η αντεπίθεση εκτιμάται ότι θα προχωρήσει πάση θυσία, με αιχμή του δόρατος 9+3 νέες ταξιαρχίες, το λεγόμενο «10ο Επιχειρησιακό Σώμα Ουκρανίας», που βρίσκονται στα τελικά στάδια εκπαίδευσης από ΝΑΤΟικούς «συμβούλους» και είναι εξοπλισμένες σε μεγάλο βαθμό από δυτικά βαρέα όπλα. Συγκεκριμένα, η δύναμη κρούσης των Ουκρανών θα αποτελείται από 253 βαρέα άρματα μάχης, 381 ερπυστριοφόρα τεθωρακισμένα οχήματα μεταφοράς προσωπικού διαφόρων τύπων, 480 τροχοφόρα ΤΟΜΠ, 147 αυτοκινούμενα ή ρυμουλκούμενα πυροβόλα και 571 αμερικανικά τροχοφόρα οχήματα τύπου HMMWV». Εξ αυτών, τον ρόλο του «schwerpunkt», της «σιδηρογροθιάς» που υποτίθεται πως θα συνθλίψει τη ρωσική άμυνα, θα αναλάβουν μερικές δεκάδες γερμανικά Leopard 2 και βρετανικά Challenger II.
Αυτό που προβληματίζει, βέβαια, τους στρατιωτικούς ειδικούς και αποτυπώνεται και στα περίφημα Pentagon Papers, είναι οι υπερβολικά σύντομοι χρόνοι εκπαίδευσης του ουκρανικού προσωπικού στα ξένα οπλικά συστήματα, ειδικά όσον αφορά τους Ουκρανούς «μαυροσκούφηδες», που καλούνται να οδηγήσουν τα βαρέα δυτικά άρματα στις πολλαπλές και σε βάθος 4-5 ζωνών ρωσικές αντιαρματικές οχυρώσεις, αλλά και οι δεκάδες διαφορετικοί τύποι δυτικών οχημάτων και λοιπού στρατιωτικού υλικού, που φυσικά αυξάνουν κατακόρυφα τη δυσκολία εφοδιασμού, συντήρησης και επισκευής σε συνθήκες μάχης. Οσο για την πιο «χτυπητή» αδυναμία των Ουκρανών, δηλαδή την ουσιαστική έλλειψη αεροπορίας αλλά και αντιαεροπορικής «ομπρέλας», Ρώσοι και ξένοι ειδικοί εκτιμούν ότι θα γίνει προσπάθεια υποκατάστασής της από μια πραγματική «στρατιά» περίπου τεσσάρων χιλιάδων Ουκρανών αλλά και ξένων χειριστών μη επανδρωμένων αεροσκαφών, που την κρίσιμη στιγμή θα εξαπολύσουν σμήνη οπλισμένων με βόμβες και πυραύλους drones…
Σε κάθε περίπτωση, στρατηγικός σκοπός των Ουκρανών παραμένει να κόψουν τη χερσαία γέφυρα που συνδέει πλέον τη Ρωσία με την Κριμαία, ιδανικά καταλαμβάνοντας στρατηγικά λιμάνια της Αζοφικής, όπως τη Μελιτόπολη και το Μπερντιάνσκ, και ταυτόχρονα να κυκλώσουν και να συντρίψουν τις ρωσικές επίλεκτες δυνάμεις που πολεμούν στο Μπαχμούτ, με μια διπλή επίθεση από Βορρά και Νότο. Το πόσο εφικτά είναι βέβαια αυτά τα σχέδια με 9 – 12 πρόχειρα συγκροτημένες ταξιαρχίες, και απέναντι σε μια οργανωμένη και βαρύτατα οπλισμένη ρωσική δύναμη, που ταυτόχρονα υποστηρίζεται σε συντριπτικό βαθμό από τον (ρωσόφωνο) ντόπιο πληθυσμό, μένει να φανεί… Εξίσου πιθανό μοιάζει, αν όντως πραγματοποιηθεί αυτή η αντεπίθεση, να οδηγήσει στα αντίθετα αποτελέσματα, δηλαδή την πλήρη εξάντληση των ουκρανικών εφεδρειών, αλλά και του διαθέσιμου ΝΑΤΟϊκού οπλοστασίου.
Σε κάθε περίπτωση, οι Ρώσοι φαίνεται να παίρνουν πολύ σοβαρά τις πληροφορίες για επικείμενη αντεπίθεση: πέρα από τις συνεχείς αμυντικές προετοιμασίες, ειδικά στη Ζαπορόζιε, αλλά και τις δηλώσεις και «διαρροές» αξιωματούχων όπως ο Πριγκόζιν για το θέμα, χθες ο Ρώσος πρόεδρος Πούτιν πραγματοποίησε διαδοχικές αιφνιδιαστικές επισκέψεις στα αρχηγεία των ρωσικών στρατευμάτων σε δυο από τους πιθανούς στόχους των Ουκρανών, δηλαδή στη Χερσώνα και το Λουγκάνσκ…
