Λ. Σ. Λόουρι, ο ζωγράφος της εργατικής τάξης της Αγγλίας
Τα στοιχεία που επανέρχονται στους πίνακες, οι λεπτομέρειες, οι μνήμες από την καθημερινότητά του, μεταφράζονται σε απλές φόρμες, στιλιζαρισμένες και στη συνέχεια συνδυάζονται σε σειρά για να εγκαθιδρύσουν μια ατέλειωτη σειρά με φανταστικά βιομηχανικά τοπία. Οι σκηνές στους πίνακες, δείχνουν πόλεις πυκνοκατοικημένες από μικρά μικρά ανθρωπάκια, τους εργάτες, που τους ονόμαζε και «ανθρώπους-σπίρτα».
Με πάθος και συνέπεια, οι πίνακές του, Lowry μας έδωσαν την ευκαιρία να έχουμε αυτή την καταγραφή, την οπτική αφήγηση του 20ου αιώνα της βιομηχανικής Αγγλίας, μιας καταπιεστικής εποχής που σφραγίστηκε με την απορρόφηση του συνόλου της ύπαρξης των εργατών. Ο άνθρωπος, μικρός και σκοτεινός, περικυκλωμένος από τεράστια κτίρια -εργοστάσια σε μαύρες και θλιμμένες πόλεις…
Εργάτες ή φτωχοί άνθρωποι να περπατάνε, να περιμένουν ουρές στα νοσοκομεία, να απλώνουν ρούχα σε στενά βρώμικα δρομάκια, να πηγαίνουν στη δουλειά, να περιμένουν το τραμ ή το τρένο…
Μπορεί τα εργοστάσια σήμερα να έχουν πιο σύγχρονες εγκαταστάσεις, και οι πόλεις να μοιάζουν αλλιώς, αλλά η ουσία είναι ότι ο άνθρωπος τώρα όπως και τότε, δεν παραμένει παρά ένα μικρό αναλώσιμο κομματάκι στο γρανάζι του συστήματος.
