Νάουσα / Η θεατρική ομάδα “Ζαφειράκης” επιστρέφει με τρεις μονολόγους, “Τρεις μερίδες σουτζουκάκια”

Η θεατρική ομάδα της Νάουσας “Ζαφειράκης”, ομάδα που από το 1976 είχε έντονη παρουσία στα πολιτιστικά πράγματα της Νάουσας και διακρίσεις  σε θεατρικά φεστιβάλ, μετά από  αδράνεια χρόνων επέστρεψε χθες με την πρεμιέρα του έργου της Μαρίας Παπαθωμίδου “Τρεις μερίδες σουτζουκάκια”, στην αίθουσα εκδηλώσεων της ΕΡΙΑ του Πολυχώρου Πολιτισμού «Χρ. Λαναράς».

Το έργο είναι σπονδυλωτό και αποτελείται από τρεις μονολόγους, οι οποίοι συγκλίνουν, ώστε να δώσουν στο θεατή την αίσθηση ότι παρακολουθεί τρία πρόσωπα, τα οποία δένονται στην ίδια ιστορία, με το καθένα να καταθέτει μέσα από τα λόγια του τη δική του οπτική.

Το να γραφεί ένας μονόλογος είναι εξαιρετικά δύσκολο, γιατί η εξωτερική δράση μετακινείται αυτόματα στην εσωτερική και όσα θα γίνονταν επί σκηνής πρέπει απλά  μόνο να λέγονται, κερδίζοντας όμως το θεατή με τον δυναμισμό του λόγου, που υποκαθιστά την εξωτερική δράση.

Η Μαρία Παπαθωμίδου με τον πρώτο της μονόλογο “Απογραφή 2021” είχε συμμετάσχει  στην προκριματική φάση του Πανελλήνιου Διαγωνισμού Θεατρικού Μονολόγου, που πραγματοποιήθηκε στη Νάουσα, και όταν οι πέντε μονόλογοι της Ημαθίας είχαν παρουσιαστεί στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών της Βέροιας, είχαμε τότε γράψει γι’ αυτόν:

“Πρώτος παρουσιάστηκε ο μονόλογος της Μαρίας Παπαθωμίδου “Απογραφή 2021” με τη Ζωή Δασκαλάκη να σηκώνει έναν ρόλο, που της πήγαινε απόλυτα.

Θέμα της συγγραφέως  το όνειρο της ευτυχίας της κάθε κοπέλας, που καταλήγει στη διάψευση. Δεν ζητάει πολλά, αυτά τα συνηθισμένα, όμως η ζωή τής τα αρνείται. Το παιχνίδι της Παπαθωμίδου βασίζεται πάνω στη στέρεα γνώση της ελληνικής πραγματικότητας και της γυναικείας ψυχολογίας, την οποία εκφράζει μέσα από  έναν λόγο αυθόρμητο και πειστικό.

Ποια είναι τελικά η Ευτέρπη; Πόσες Ευτέρπες υπάρχουν δίπλα μας; Πόσες διαψεύσεις; Η πραγματικότητα είναι για τους περισσότερους, και μάλιστα για τις γυναίκες περισσότερο, πολύ σκληρή.

Κι όσο για τη Ζωή Δασκαλάκη, μ’ έναν ρόλο κομμένο και ραμμένο στα μέτρα της,  μπόρεσε να αποδώσει με άνεση την ισορροπία ανάμεσα στο κωμικό και το τραγικό, που κατέληξε στην τελική λέξη της απόγνωσης “Μόνη”…”

Στη χθεσινή παράσταση η συγγραφέας,  ολοκληρώνοντας το θέμα της και παίρνοντας ως ήρωες καθημερινούς ανθρώπους της ελληνικής πραγματικότητας,  ανέβασε άλλους δύο μονολόγους με τίτλο “Τρεις μερίδες σουτζουκάκια”.

Στον δεύτερο, ο άντρας της Ευτέρπης, που την εγκαταλείπει μετά από αρκετά χρόνια γάμου, καταθέτει τη δική του εκδοχή για όσα συνέβησαν και στον τρίτο μονόλογο η Τασούλα, που αποτέλεσε  το “τρίτο πρόσωπο” στο χωρισμό, καταθέτει κι αυτή τη δική της άποψη.

Σίγουρα από την ίδια τη φύση του θέματος ενδιαφέρουσες οι τρεις διαφορετικές οπτικές γωνίες.

Η Ευτέρπη, στον πρώτο μονόλογο, στήνεται ζωντανά και πειστικά από τη συγγραφέα, ισορροπώντας με επιτυχία ανάμεσα στους δύο πόλους, του κωμικού και του τραγικού. Και η Ζωή Δασκαλάκη, με τις γνωστές εκφραστικές της δυνατότητες, απέδωσε και χθες το πρόσωπο της ηρωίδας της με  πειστικότητα και λεπτές εκφραστικές εναλλαγές.

Με τον σύζυγο, τον Τάκη Καρανίκα, που συγκεντρώνει στο πρόσωπό του αρκετά από τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα  του μέσου Νεοέλληνα,  όπου το σεξ και η καλή ζωή αποτελούν γι’ αυτόν την αναμφισβήτητη προϋπόθεση για την ευτυχία, η συγγραφέας δίνει στον δεύτερο μονόλογο καθαρά τη σφραγίδα της κωμικής πλευράς του θέματος, απομακρυνόμενη από τις τραγικές προεκτάσεις του ρόλου της Ευτέρπης. Αυτήν μάλιστα την πλευρά του κωμικού την αποδίδει  ο Γιάννης Ράπτης απολαυστικά, αποκαλύπτοντας ένα πηγαίο ταλέντο.

Η Τασούλα, η “πέτρα του σκανδάλου”, μονολογεί και ή ίδια, δίνοντας τη δική της εκδοχή για τα πράγματα, που είναι όμως η λιγότερο πειστική από τις τρεις. Η Τασούλα ως φιγούρα δεν πείθει και πολύ περισσότερο δεν πείθει η τελική έκβαση του θέματος, όπως θέλει να το αποδώσει η συγγραφέας του. Σαφώς το τρίτο μέρος αποτελεί το πιο αδύνατο μέρος την τριών μονολόγων. Η Ελισάβετ Στόιου προσπάθησε να  ζωντανέψει έναν ρόλο, που από τη φύση του δεν ήταν πειστικός.

Η Μαρία Παπαθωμίδου έχει την ικανότητα να γράφει, και μάλιστα ασχολήθηκε μ’ ένα ιδιαίτερα, όπως ειπώθηκε πριν, δύσκολο θεατρικό είδος, τον μονόλογο.

Αν υπάρχει αυτή η κατιούσα στα τρία κείμενα δεν οφείλεται σε αδυναμία γραφής της, (γιατί ξέρει πολύ καλά τη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα), αλλά στην προσπάθεια να δεθούν απόλυτα και τα τρία με το ίδιο εσωτερικό νήμα και με λιγότερο ίσως χρόνο στη γραφή των δύο σε σχέση με το πρώτο, που σίγουρα είναι πιο δουλεμένο.

Ο Αλέξανδρος Οικονόμου που τα σκηνοθέτησε, με γνωστές τις περγαμηνές του στο θέατρο, κινήθηκε με βάση το κείμενο που είχε κάθε φορά στα χέρια του, δίνοντας με επιτυχία τις λεπτές  συναισθηματικές αποχρώσεις που απαιτούνταν στην  ηρωίδα του πρώτου μονολόγου, απογειώνοντας κυριολεκτικά τον δεύτερο ρόλο του συζύγου, με τη δική του αντρική ματιά και με σύμμαχο τον εκρηκτικό πρωταγωνιστή του, και  προσπαθώντας να πείσει τους θεατές για την αυθεντικότητα του τρίτου ρόλου, της Τασούλας, όσο περισσότερο μπορούσε.

“Τρεις μερίδες σουτζουκάκια”(!!) ο τίτλος του έργου, σαφώς ελκυστικός! Πώς δένονται τώρα οι τρεις ήρωες με τα σουτζουκάκια; Ε, αυτό είναι το μυστικό της παράστασης κι ένα χαριτωμένο εύρημα της κ. Παπαθωμίδου.

Επομένως, όσοι εκτιμούν το ερασιτεχνικό θέατρο – κι εμείς είμαστε ξεκάθαρα ανάμεσά τους – θα ανακαλύψουν το μυστικό στην παράσταση.
………………….

Η παράσταση θα επαναληφθεί το Σάββατο 12 και την Κυριακή 13 Νοεμβρίου 2022

(Πριν από την έναρξη της παράστασης  τους θεατές χαιρέτησε ο έφορος του τμήματος πολιτισμού Μέμος Ιωάννου, που έκανε μια μικρή ιστορική αναδρομή στην πορεία του τμήματος  θεάτρου του “Ζαφειράκη”, ενώ στη συνέχεια βραβεύτηκε για την μεγάλη προσφορά της στον σύλλογο  η κ. Ελένη Ξανθοπούλου.)

Φωτογραφίες: faretra.info