Λογοτεχνία
Άρης Ορφανίδης “Λάθασσα”
……………….
Λάθασσα
Τι ψιθυρίζεις απέραντο γαλάζιο;
Ψιθυρίζω όσα οι άνθρωποι έπνιξαν μέσα μου
Ρηχή ήμουν κάποτε.. το ξέρεις… για να βαθαίνει η αρετή των ανθρώπων
Μα των ψυχών οι άγκυρες με βάθυναν
Κι ο βυθός μου γέμισε με ιδρώτα ναυτικών και δάκρυα άξιων γυναικών ξοπίσω
Δεν είναι νερά αυτά– γελάστηκα– είναι ο πόνος των ανθρώπων
Που τα καράβια πάνω του το αύριο χαράζουν
Άρης Ορφανίδης
( Από τη συλλογή “Δία Ερέβους”)
