Απόψεις Κόσμος

“Ο αέναος πόλεμος στην Υεμένη” γράφει ο Σταμάτης Ρήγας

Από το 2015 έως το 2018 η πείνα είχε σκοτώσει 85.000 παιδιά κάτω των 5 ετών. Περίπου σε 460.000 υπολογίζονται τα κρούσματα της χολέρας (μόνο το πρώτο εξάμηνο του 2019). Θριαμβευτής δεν υπάρχει, μόνο ο θάνατος και οι έμποροι του στη Δύση, που προμήθευσαν τη Σαουδική Αραβία με πολεμικό εξοπλισμό εκατοντάδων δισεκατομμυρίων.

Το στρατηγικό κομμάτι του πολέμου στην Υεμένη τελείωσε, ο ίδιος ο πόλεμος όμως δεν μπορεί να τελειώσει. Όλοι οι στρατιωτικοί σχεδιασμοί πετάχτηκαν στα σκουπίδια, όλα τα γεωπολιτικά σχέδια απέτυχαν. Ο θάνατος έμεινε κυρίαρχος του παιχνιδιού και μόνος θριαμβευτής στη χώρα.

Οι Σαουδάραβες δεν μπορούν να κερδίσουν αλλά αρνούνται να παραδεχτούν την ήττα τους

Τα προεόρτια του πολέμου ξεκίνησαν από το 2011-2012 όταν, στα πλαίσια της Αραβικής άνοιξης, ο ισόβιος πρόεδρος – δικτάτορας Αλ Σαλέχ αναγκάστηκε να παραιτηθεί και για πρώτη φορά έγιναν εκλογές με μοναδικό υποψήφιο τον Μανσούρ Χαντί το 2012. Τρία χρόνια μετά οι αντάρτες Χούθι εξεγέρθηκαν και ξεκίνησε ο πόλεμος που διαρκεί έως σήμερα. Η διαμάχη παρουσιάστηκε ως ένας εμφύλιος ανάμεσα στην νόμιμη κυβέρνηση του Μανσούρ Χαντί με βασικό σύμμαχο την Σαουδική Αραβία και των ανταρτών Χούθι με βασικό σύμμαχο το Ιράν. Τα πράγματα όμως είναι ελαφρώς πιο πολύπλοκα. Ο Χαντί είχε κερδίσει μεν τις εκλογές με τη συμφωνία όμως να παραμείνει στην θέση για δύο μόνο χρόνια, προκειμένου να προετοιμάσει το έδαφος για μια ομαλή εκλογική αναμέτρηση. Αυτός ήταν ο λόγος που δεν είχε αντίπαλο στις εκλογές του 2012. Όταν τα δύο χρόνια πέρασαν, παρέμεινε στη θέση του παράτυπα, και ένα χρόνο μετά ξεκίνησε η εξέγερση εναντίον του. Τίθεται το ερώτημα: αν ο πόλεμος υπήρξε ποτέ «εμφύλιος», καθώς η Σαουδική Αραβία εισέβαλε στην Υεμένη σε ένα μήνα από τις πρώτες εχθροπραξίες. Ο «αρχηγός» της μίας πλευράς υποτίθεται ότι είναι ο Χαντί, αλλά σήμερα βρίσκεται στη Σαουδική Αραβία από την οποία απαγορεύεται να βγει καθώς όταν ζήτησε κάτι τέτοιο πριν δύο χρόνια οι Σαουδάραβες του το απαγόρευσαν. Ο Χαντί πλέον θεωρείται κάτι σαν αιχμάλωτος-μαριονέτα της συμμαχίας των Σαουδαράβων.

Η τελευταία μάχη

Μετά από 3 χρόνια πολέμου η Σαουδική Αραβία και ο βασικός της σύμμαχος τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα πολυδιαφήμισαν το καλοκαίρι του 2018 το μεγάλο τους σχέδιο για την κατάληψη του λιμανιού της Χοντέιντα, που ήταν το βασικό σημείο ανεφοδιασμού των ανταρτών. Σε μία επιχείρηση που κράτησε μέχρι το τέλος του 2018 προσπάθησαν να καταλάβουν το λιμάνι προκειμένου να εξαναγκάσουν σε παράδοση τους Χούθι.

Παρά τη μεγάλη κινητοποίηση της συμμαχίας για την κατάληψη του λιμανιού, οι Χούθι, με τρομακτικές απώλειες, κατάφεραν να κρατήσουν μέρος του λιμανιού λειτουργικό και ακύρωσαν την τελευταία ελπίδα των Σαουδαράβων και των συμμάχων τους να νικήσουν. Από τα τέλη του 2018 επιβλήθηκε μία ιδιότυπη ανακωχή στην Χοντέιντα εντείνοντας το αδιέξοδο. Ο πόλεμος στην Υεμένη δεν μπορεί να κερδηθεί. Μετά από 4,5 χρόνια εμφυλίου πολέμου και ξένης εισβολής γίνεται εμφανές ότι παρά την υπεροπλία της η συμμαχία της οποίας ηγείται η Σαουδική Αραβία (με την υποστήριξη των ΗΠΑ) δεν πιστεύει ότι μπορεί να κερδίσει. Από τα μέσα του καλοκαιριού του 2019 τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα άρχισαν να αποσύρουν τις δυνάμεις τους από την Υεμένη σε μία κίνηση που ερμηνεύεται ως δήλωση ότι ο πόλεμος είναι αδύνατο να κερδηθεί. Οι Χούθι άντεξαν την ξένη εισβολή, τη συμμαχία των εισβολέων με τον ISIS και την Αλ- Κάιντα στον Νότο, τη δηλωμένη υποστήριξη της εισβολής από τις ΗΠΑ και τη σιωπηρή υποστήριξη της ΕΕ, το εμπάργκο των Αμερικάνων μέσω των αεροπλανοφόρων πολεμικών πλοίων τους και, τέλος, τον εξοπλισμό των Σαουδαράβων με την τελευταία λέξη της πολεμικής τεχνολογίας από όλους τους δυτικούς.

Ο σπαθοφόρος Τραμπ χορεύει με τους πρίγκιπες της βασιλικής οικογένειας των Σαουντ μετά την υπογραφή της συμφωνίας πώλησης όπλων (110 δισεκατομμυρίων δολαρίων) τον Οκτώβρη του 2018.

Τώρα που οι συμμετέχοντες στον πόλεμο έχουν αντιληφθεί το αδιέξοδο της συνέχισης των εχθροπραξιών, ο πόλεμος αδυνατεί να τελειώσει καθώς μοναδικός ουσιαστικός σύμμαχος των Χούθι ήταν και είναι το Ιράν. Στα πλαίσια της διαμάχης μεταξύ Ιράν, από την μία πλευρά, και Σαουδικής Αραβίας, Ισραήλ και ΗΠΑ από την άλλη, θεωρείται αδιανόητο να συμπεριληφθεί η Υεμένη στη σφαίρα επιρροής του Ιράν. Οι Χούθι απεδείχθησαν πολύ σκληροί για να χάσουν, αλλά την ίδια στιγμή είναι πολύ αδύναμοι για να κερδίσουν τον πόλεμο.

Η Τερέζα Μαίη σε επίσημη επίσκεψη με τον Μωχάμεντ μπιν Σαλμάν (διάδοχο του θρόνου των Σαούντ) το 2018. Η μεγάλη Βρετανία αύξησε τις εξαγωγές όπλων στην Σαουδική Αραβία από 83 εκατομμύρια σε 3 δισεκατομμύρια (35 φορές) με την έναρξη του πολέμου.

Η πείνα και η χολέρα θερίζουν τον πληθυσμό της χώρας

.

Ο θάνατος δαφνοστεφανομένος, έργο αγνώστου (1607-1635)

Αργά η γρήγορα οι Σαουδάραβες και οι σύμμαχοί τους θα φύγουν από την Υεμένη, οι Χούθι πιθανόν να θεωρηθούν νικητές.

Η Υεμένη, η ευδαίμων Αραβία όπως την έλεγαν κάποτε, ήταν ήδη μία από τις πιο φτωχές χώρες του Αραβικού κόσμου πριν τον πόλεμο. Σήμερα όμως είναι μία χώρα που έχει επιστρέψει στη… λίθινη εποχή.

Πέραν από την πείνα που υπολογίζεται ότι από το 2015 έως το 2018 είχε σκοτώσει 85.000 παιδιά κάτω των 5 ετών [1], έχει ξεσπάσει και η μεγαλύτερη επιδημία χολέρας των τελευταίων ετών. Περίπου σε 460.000 υπολογίζονται τα κρούσματα της χολέρας στη χώρα μόνο το 1ο εξάμηνο του 2019 [2].

Θριαμβευτής σε αυτήν τη διαμάχη δεν υπάρχει, μόνο ο θάνατος και οι έμποροι του στη Δύση, που προμήθευσαν τη Σαουδική Αραβία με πολεμικό εξοπλισμό εκατοντάδων δισεκατομμυρίων προκειμένου να παίξει και το δικό τους γεωπολιτικό παιχνίδι στα πλαίσια της ιμπεριαλιστικής πολιτικής της υπερδύναμης.

[1] https://edition.cnn.com/2018/11/20/middleeast/yemen-children-starvation-death-intl/index.html

[2] https://news.un.org/en/story/2019/09/1045492 (3-9-2019 un news)

imerodromos

banner-article

Ροη ειδήσεων