Πολιτισμός

Ηλίας Τσέχος – έξι ποιήματα

ΣΤΟΜΑ

Άκου πουλάκι μου!
Αδιάφοροι οι θεοί για ανθρώπους
Αυτοί για θεούς ενδιαφέρονται

Άντε! Πέτα
Οι φωλιές είναι
Θάνατοι γλυκείς
Μήτε γουλιά στο σύμπαν
Στάλα θάματος

Πτερέ
Δεν γράφω να
Αποφυλακιστώ
Να αποκεφαλιστώ
Να μετανοιώσεις
Ζαλιστώ

Ελλάδα κάνε τη δουλειά σου
Μείνε μακριά μου
Να μια ανάστροφη


ΡΑΦΕΙΑ ΜΝΗΜΗΣ

Τίποτα δε θυμάμαι
Από ό,τι φόραγες
Πόσες φορές χτενιζόσουν
Πόντους στα τακούνια σου πόνους
Πείνες όσο κακομαγείρευες
Ξηλώματα φιλιά
Στα μαντήλια

Τίποτα από τους όρκους
Τα σιδερώματα
Καφέδες που δεν χύθηκαν
Ελιές πικραμένες

Θυμάμαι τα χιλιόμετρα
Χαμόγελα ναυάγια
Χίλια βυζιά σεντόνια
Μουρμουρογάργαρα
Που τώρα αδίψαστα
Ας πιώ τους ήχους
Να γκρεμιστώ
Μες στις φωτογραφίες


ΤΑΧΕΙΑ ΥΨΗΛΗΣ ΥΠΑΡΞΕΩΣ

Όταν ο ήλιος πέφτει
Πέφτει το φως διαθέσιμα
Δαπανηρά στα μάτια

Ακόμα κι αν ευθύνεται η ποίηση
Αιώνια γράφει και περνά το φως
Στον κόσμο υψηλής υπάρξεως


Ο ΤΑΦΟΣ ΤΗΣ ΧΑΡΑΣ ΠΑΝΤΑ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ

Μπορούσα να είμαι Βανκούβερ
Νέα Υόρκη, Παρίσι δείλι
Ολύμπιος θεός, Σάτυρος στο Λονδίνο

Με μια ποθημένη Λαϊδα στη Μόσχα
Στο πολυαγαπημένο Όσλο
Με έναν ερωμένο

Μία και μοναδική φορά
Δυο Κυριακές σε μία
Δύο ζωές τάφος χαράς

Έχει αργά ήλιο
Παγωμένο αέρα
Γιαννακοχώρι είμαι και πικρώ

ΥΓΡΟΣ ΑΓΩΝΑΣ
Ή ΣΤΑΓΟΝΑ Ή ΩΚΕΑΝΟΣ

Ναι ή Όχι
Η ζωή επανάληψη
Δεν αγαπώ τις επαναλήψεις
Πίνω τον καφέ πικρό
Όπως πικρή είναι η ζωή
Μη σας γελά η ζάχαρη

Η μάνα μου λέει- έλεγε
“Δεν είναι πικρή η ζωή
Μικρή είναι ”

 

ΤΑ ΛΕΜΕ ΜΕ ΤΗΝ ΚΙΚΗ ΔΗΜΟΥΛΑ

Αληθινά ευχαριστώ

Η χαρά να σας διαβάσω
Πόσο με κέρδισε

Και καλοί χορευτές
Και έξυπνοι τραγουδιστές
Διαπεραστικοί καλπάζοντες ποιητές
Τα ποιήματά σας
Λίγο τα γκέμια ορμητικού
Ποταμού αν σφίξετε
Θ’ ακούγεται καλύτερα
Το γάργαρο νερό σας

”Και η αλήθεια ψέμα είναι; ”
Ψέμα ακόμα και η αλήθεια;
”Πως και οι άλλοι πιθανότητες είναι
Που θέλουν να ζήσουν; ”
Ψέμα και η αλήθεια ”Οτι ουδείς
Μα ουδείς
Θεμέλια ρίχνει στις λέξεις ; ”

Επιζούμε τελικά
Χάρη και αντίδοτο που
Παράγει η ποίηση σου κι η
Ευγένεια σας

Φύλα τα
Και διαφύλαξε τα άνθη σου
”Μια άλλη χώρα που λείπει…”
Και σε περίπτωση
Λόγω όσων κατασπαρακτικών
Με κατασπάραξαν
Μετανοήσατε για τα βιβλία
Που μου αφιερώσατε
Που αγάπησα
Σας τα επιστρέφω
Με το ταχυδρομείο των ”λυπήσεων ”…

Ένα παγκάκι είμαι
Άλλη χώρα

Ο Ηλίας Τσέχος γεννήθηκε το 1952 στο Γιαννακοχώρι Νάουσας. Έζησε από το 1976 έως το 2001 στην Αθήνα. Συμμετείχε για δέκα χρόνια στα μπαλέτα της Δόρας Στράτου (1976-1986) ως χορευτής.  Συνεργάστηκε στις κινηματογραφικές ταινίες Κούνδουρου, Τζεφιρέλι, Αγγελόπουλου, Ζερβουλάκου, Ψαρρά, Αχουριώτη, Χαραλαμπόπουλου, Σμαραγδή, Ρακιντζή, Χούρσογλου κ.ά Έχει εκδώσει 11 ποιητικές συλλογές. Ποιήματά του έχουν μελοποιηθεί από τους Θόδωρο Αντωνίου, Τάσο Γκρους. Δημοσιογραφεί σε τοπικές εφημερίδες νομών Ημαθίας και Πέλλας. Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, γερμανικά, λιθουανικά, αλβανικά, ιταλικά. Στη ζωή και το έργο του αναφέρονται τα ντοκιμαντέρ του Ηλία Ιωσηφίδη “Από πέτρα και χρόνο” 2009,  “Ή σταγόνα ή ωκεανός” 2010. Έχει αναδείξει το Φαράγγι Της Κράστας, τις Παιώνιες Βερμίου και το Μονοπάτι των Πηγών, στο Γιαννακοχώρι Νάουσας. Δουλεύει τη συλλογή ”Ελεύθερες Εξορίες ” Βέρμιο 2019.

eratopoesiaars

banner-article

Δημοφιλή άρθρα

  • Εβδομάδας