02-02-2016 , μέρα Τρίτη , της Υπαπαντής του Χριστού.
Σε μια πλαγιά του ορεινού όγκου που «αγκαλιάζει » τόσο αρμονικά τον Αγ. Νικόλαο Νάουσας με τα πολλά νερά του βρίσκεται ένα εξωκλήσι της Υπαπαντής του Κυρίου. Το εξωκλήσι αυτό, που έχει την δική του ιστορία, κτίστηκε μέσα σε δασώδη περιοχή και έχει μια απερίγραπτη θέα προς τον κάμπο της Νάουσας και πιο πέρα.
Για να φτάσει κανείς εκεί πρέπει να περπατήσει το πολύ καλά συντηρημένο και σχετικά ομαλό μονοπάτι κάνοντας πορεία μιάς ώρας ξεκινώντας από το εξωκλήσι των “Ταξιαρχών”. Για όσους επιθυμούν να ξεκινήσουν από τον Άγιο Νικόλαο θα πρέπει να περπατήσουν 2 ώρες και κάτι το πολύ ανηφορικό μονοπάτι.
Ανήμερα της γιορτής της Υπαπαντής, μέλη της ορειβατικής μας ομάδας Βέροιας “Τοτός” αποφάσισαν να ανηφορίσουν μέχρι τα 1.100 μ. ξεκινώντας από τη θέση « Ταξιάρχες » για να παρακολουθήσουν τη θεία λειτουργία στο εξωκλήσι που πανηγύριζε. Μαζί τους και η 5 χρονη μελλοντική ορειβάτισσα που συμμετείχε στην πορεία ακολουθώντας την ομάδα και μαθαίνοντας τα μυστικά του βουνού.
Φτάνοντας στο εξωκλήσι συνάντησαν πολλούς Ναουσαίους καθώς και κατοίκους άλλων περιοχών να παρακολουθούν τη θεία λειτουργία και τους εκκλησιαστικούς επιτρόπους να ετοιμάζουν τα σχετικά του πανηγυριού.
Τραπέζια γεμάτα με λογής – λογής ετοιμασίες … πίτες και αλμυρά. Πιο πέρα το ζεστό τσάϊ του βουνού και ο ελληνικός καφές για όσους τον αποζητούσαν.
Η φασουλάδα να ζεσταίνεται πάνω από τα αναμμένα κάρβουνα.
Ο κόσμος πολύς. Άτομα όλων των ηλικιών. Μεγάλοι, νέοι, παιδιά, παππούδες, γιαγιάδες όλοι μαζί και όλοι είχαν με κάτι να ασχοληθούν.
Άλλοι να ετοιμάζουν τις ψησταριές, άλλοι τα κρεατικά και άλλοι να ανάβουν κούτσουρα για κάρβουνο. Παιδιά να παίζουν στη φύση και να το απολαμβάνουν. Και οι γυναίκες να στρώνουν τα τραπέζια. Εικόνες απερίγραπτες.
Μετά τη λειτουργία ακολούθησε η λιτανεία της Εικόνας και στη συνέχεια ο ιερέας και η εκκλησιαστική επιτροπή κέρασαν όλο τον κόσμο.
Ο ιερέας πρόσφερε σε όλους κομμάτι άρτου βουτηγμένο στο κρασί και η εκκλησιαστική επιτροπή μπισκότα με λουκούμι, πίτες και ζεστή φασολάδα.
Στη συνέχεια οι παρευρισκόμενοι απόλαυσαν τα δικά τους τσιπουροκρασομεζεκλίκια. Το κάθε τραπέζι με τη δική του παρέα και το δικό του κέφι και η ατμόσφαιρα να έχει γεμίσει με καπνούς τόσο από τα αναμμένα κούτσουρα όσο και από τις μυρουδιές από τα ψητά που βρίσκονταν πάνω στις ψησταριές.
Η ομάδα επέστρεψε το απογευματάκι.
Και του χρόνου….. με υγεία.
